Πολλές φορές μάς έχει συμβεί να πηγαίνουμε σε ένα δωμάτιο του σπιτιού προκειμένου να κάνουμε κάτι και αλλάζοντας δωμάτιο να έχουμε ξεχάσει αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Δεν φταίμε εμείς ούτε η μνήμη μας, λένε οι επιστήμονες, αλλά οι πόρτες που διασχίζουμε στη διαδρομή μας. Όπως απέδειξε μελέτη του πανεπιστημίου Notre Dame της Ιντιάνα, το να διασχίζει κάποιος πόρτες οδηγεί συνήθως σε απώλεια μνήμης!
Σύμφωνα με την έρευνα, όταν αλλάζουμε χώρο περπατώντας μέσα από μία ή περισσότερες πόρτες, ο εγκέφαλος δυσκολεύεται να ανακαλέσει στη μνήμη του τις αποφάσεις που είχαμε πάρει στο προηγούμενο δωμάτιο με αποτέλεσμα να επέρχεται μια σύγχυση και μια απώλεια μνήμης, έστω παροική.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο ερευνητής και καθηγητής Ψυχολογίας Gabriel Radvansky είναι ότι η αρχιτεκτονική του πολιτισμού μας στην πραγματικότητα εμποδίζει τη μνήμη μας. Οι πόρτες μοιάζουν να λειτουργούν ως συνοριακά φράγματα της σκέψης μας «κλειδώνοντας» κάθε γεγονός (ως ανάμνηση) σε έναν περιορισμένο χώρο.
Σύμφωνα με την έρευνα, όταν αλλάζουμε χώρο περπατώντας μέσα από μία ή περισσότερες πόρτες, ο εγκέφαλος δυσκολεύεται να ανακαλέσει στη μνήμη του τις αποφάσεις που είχαμε πάρει στο προηγούμενο δωμάτιο με αποτέλεσμα να επέρχεται μια σύγχυση και μια απώλεια μνήμης, έστω παροική.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο ερευνητής και καθηγητής Ψυχολογίας Gabriel Radvansky είναι ότι η αρχιτεκτονική του πολιτισμού μας στην πραγματικότητα εμποδίζει τη μνήμη μας. Οι πόρτες μοιάζουν να λειτουργούν ως συνοριακά φράγματα της σκέψης μας «κλειδώνοντας» κάθε γεγονός (ως ανάμνηση) σε έναν περιορισμένο χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου