Στο όνομα της θρησκείας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι, τελικά, ποτισμένος με αίμα ο δρόμος που οδηγεί στον Παράδεισο, και περνάει μέσα από την κόλαση.
Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος ένιωσε την ανάγκη να στηριχτεί σε κάτι δυνατότερο από αυτόν και μπροστά στην αδυναμία του να ερμηνεύσει με τη λογική του όλα εκείνα που συνέβαιναν στη φύση γύρω του, υπήρξαν κάποιοι επιτήδειοι που άρπαξαν την ευκαιρία για να εξουσιάσουν το μυαλό του και να τιθασεύσουν την οποιαδήποτε αντίδραση στην εξουσία τους.
Αυτοκράτορες λατρεύτηκαν ως θεοί σε κάθε μήκος και πλάτος της γης, έχοντας πίσω τους πανίσχυρα ιερατεία που στην ουσία κυβερνούσαν κινώντας τα νήματα...
Διωγμοί, ομαδικές σφαγές, επεκτατικοί πόλεμοι, σκοταδισμός, ανθρωποθυσίες, βασανιστήρια βγαλμένα από τις πιο αρρωστημένες γωνιές του ανθρώπινου μυαλού στο όνομα κάποιας θρησκείας αποτελούν την παρακαταθήκη που κληρονομεί κάθε γενιά στην επόμενη της. Κι όλα αυτά καλυμμένα κάτω από τον μανδύα της αγάπης. Μιας αγάπης επιλεκτικής, μιας αγάπης που αντί να ενώνει τους ανθρώπους τους χωρίζει σε ‘’πιστούς’’ και ‘’άπιστους’’...
Η θρησκεία είναι τελικά το όπιο των λαών...
Εξοργιστικό είναι το γεγονός της περιφρόνησης από όλες τις θρησκείες της ανθρώπινης ζωής. Όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες έχουν για σημαία τους τη μετά θάνατον επιβράβευση ή τιμωρία, ανάλογα με τα κριτήρια που θέτει η κάθε μια φυσικά. Άλλοι υπόσχονται πανέμορφους κήπους ή καζάνια, άλλοι παρθένες και πιλάφια κι άλλοι την επαναφορά στη ζωή με άλλη μορφή. Και όλες, μα όλες ανεξαιρέτως, καλούν το ποίμνιο τους να υποταχθεί αδιαμαρτύρητα στα κελεύσματα της εκάστοτε εξουσίας ως ένα καλό πρόβατο.
Πίστευε και μη ερεύνα, άλλωστε...
Απώτερος στόχος φυσικά της τεράστιας σημασίας που δίνουν όλες οι θρησκείες στη μετά θάνατον κρίση είναι η παντελής νάρκωση των εγκεφαλικών κυττάρων του ανθρώπου και η αποτροπή κάθε μορφής αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης, της εξουσίας της οποίας αναπόσπαστο μέρος αποτελούν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των θρησκειών...
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως δεν υπήρξε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία κάποια συγκεντρωτική εξουσία που να μη βάδιζε χέρι-χέρι με τους εκπροσώπους της επικρατούσας στην περιοχή θρησκείας, με μοναδική ίσως εξαίρεση που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα τη Σοβιετική Ένωση.
Αυτοσκοπός κάθε θρησκείας ανεξαιρέτως είναι η επικράτηση της παγκοσμίως, γεγονός που οδηγεί τους πιστούς της σε μια πραγματική υστερία που δικαιολογεί στη συνείδηση τους κάθε έγκλημα που εξυπηρετεί τον σκοπό αυτόν, όσο μεγάλο κι αν είναι. Τίποτα δεν είναι κακό από τη στιγμή που εξυπηρετεί τους σκοπούς της μοναδικής αλήθειας κατά τα διάφορα ιερατεία...
Όποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη μας θα βρει από κάτω βία, αίμα και σφαγές. Από τους οπαδούς της θεάς Κάλι μέχρι τους σταυροφόρους κι από την Ιερά Εξέταση μέχρι την Τζιχάντ, άνθρωποι βασανίζονται και σφαγιάζονται απλά και μόνο επειδή έτυχε να πιστεύουν σε κάποιον άλλον θεό...
Δολοφονώντας μέσα στη νιρβάνα των ανατολικών θρησκειών...
Οι ανθρωποθυσίες ήταν μια καθημερινή πρακτική στη βουδιστική Βιρμανία στα μέσα του 19ου αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό πως για να στεριώσει η νέα πρωτεύουσα της χώρας, πενήντα έξι άνδρες θάφτηκαν ζωντανοί μέσα στα θεμέλια της νέας πόλης για να λάβει αυτή τη θεία προστασία...
Άλλα εκατό άτομα ακολούθησαν τη μοίρα των προηγουμένων λίγα χρόνια αργότερα για να μην εγκαταλειφθεί η πόλη, όταν ανακαλύφθηκαν πως δύο από τους τάφους των προηγουμένων ήταν κενοί...
Αλλά και στην κοντινή Ινδία, δυο εκατομμύρια άνθρωποι απαγχονίστηκαν από τη μυστική αδελφότητα των Thuggee, των πιστών της θεάς Κάλι, από τα τέλη του 16ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 19ου για να σβήσει η δίψα της θεάς...
Ενώ δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τις διαρκείς αιματηρές διαμάχες ανάμεσα σε φανατικούς διαφόρων θρησκειών και αιρέσεων στην τόσο βασανισμένη αυτή χώρα. Διαμάχες που έκοψαν το νήμα της ζωής σε πολλούς ανθρώπους εκατέρωθεν εδώ και πάρα πολλά χρόνια...
Αγαπάτε αλλήλους...
Και ποιος αλήθεια δεν ανατριχιάζει στη σκέψη και μόνο των βασανιστηρίων που υπέστησαν άνθρωποι που χαρακτηρίστηκαν ως αιρετικοί κατά τον Μεσαίωνα από την Ιερά Εξέταση της Καθολικής εκκλησίας, με παπική εντολή; Καθολική εκκλησία που δεν έμεινε εκεί αλλά συνέχισε με κάψιμο στην πυρά δεκάδων χιλιάδων γυναικών που στοχοποιήθηκαν ως μάγισσες.
Και φυσικά η ίδια εκκλησία έχει να ''καμαρώνει'' για τη διεξαγωγή μιας από τις μεγαλύτερες και βιαιότερες πολεμικές εκστρατείες, τις σταυροφορίες...
Αλλά στην πιο σύγχρονη εποχή, η Καθολική εκκλησία πορεύθηκε δίπλα στον δικτάτορα Μουσολίνι, ενώ στον ισπανικό εμφύλιο πήρε ξεκάθαρα θέση υπέρ του φασίστα Φράνκο, χαρακτηρίζοντας τα εγκλήματα του ως σταυροφορία.
Και μη βιαστεί κάποιος να ρίξει τα βέλη του αποκλειστικά στην Καθολική εκκλησία γιατί και η δική μας η Ορθόδοξη είχε τα ανάλογα ''μπουμπούκια'' σε κάθε βήμα της πορείας της στον χρόνο. Και βέβαια ξεπέρασε σε αγριότητα και το Βατικανό, έδειξε τα δόντια της από την αρχή με εξόντωση εκατομμυρίων Ελλήνων εθνικών, καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες οπαδοί της αίρεσης του Αρείου και άλλων ''αιρετικών'' βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και θανατώθηκαν στο όνομα της ''ορθόδοξης πίστης''...
Στη χώρα μας διαχρονικά, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, οι εκπρόσωποι του κλήρου βρισκόταν πάντα στο πλευρό του ισχυρού. Ποιος αλήθεια μπορεί να λησμονήσει τη στάση ''επιφανών'' κληρικών κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και των χρόνων που ακολούθησαν αλλά και κατά τη διάρκεια της χούντας, με χαρακτηριστικότερο εκπρόσωπο τον μετέπειτα ''Άγιο Πρεβέζης'' ο οποίος από τη θέση του ιερέα της Μακρονήσου αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους εγκληματίες της δικτατορίας, την ώρα που κάποιοι άλλοι εκπρόσωποι της, που μάλιστα ανέλαβαν και τις τύχες της τα επόμενα χρόνια, αδυνατούσαν να δουν τα εγκλήματα της χούντας καθώς ήταν αφοσιωμένοι στα βιβλία και το διάβασμα τους...
Για κάθε εξουσία παγκοσμίως, βλέπετε, υπήρχε πάντα καλή και νόμιμη βία που ασκείται από το κράτος και τους εκπροσώπους του και κακή.
Τρανό παράδειγμα τα πρόσφατα γεγονότα στο Άγιο Όρος, στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου, όπου μέχρι και μολότοφ εκτοξεύτηκαν από τα χέρια μοναχών στο όνομα της ορθοδοξίας.
Βέβαια όπως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις, έτσι και οι Χριστιανοί υπέστησαν με τη σειρά τους διωγμούς στα πρώτα χρόνια της πορείας τους χρόνο από τους τότε ισχυρούς, τους Ρωμαίους...
Αλλάχ ου ακμπάρ...
Το κοράνι υποστηρίζει τους ιερούς ισλαμικούς πολέμους Τζιχάντ, πολέμους που είναι υπεύθυνοι για τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων κατά τους δώδεκα τελευταίους αιώνες.
Στην εποχή μας, αληθινό πανικό σε ολόκληρη την υφήλιο έχουν προκαλέσει τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα, με θύτες ακόμα και μικρά παιδιά, στο όνομα της Τζιχάντ.
Τρομοκρατικά χτυπήματα που πέρα από το ότι στοίχησαν τη ζωή σε αμέτρητα θύματα και τραυμάτισαν ακόμα περισσότερα, έβαλαν στο στόχαστρο των φανατισμένων της άλλης πλευράς λαούς ολόκληρους, προσφέροντας το καλύτερο άλλοθι για τη όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών στα χέρια των ισχυρών αυτού του κόσμου...
Αλλά το μένος των τζιχαντιστών δεν επικεντρώνεται μονάχα στους αλλόθρησκους. Γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, παιδιά που γελάνε, ιστορικά μνημεία αντιμετωπίζονται ως μιάσματα που το μόνο που δικαιούνται είναι ο θάνατος μετά βασανιστηρίων. Αλλά και ανάμεσα στις διάφορες φατρίες των τζιχαντιστών, οι διαμάχες και οι αλληλοσκοτωμοί για την ''υπεράσπιση'' του ονόματος του θεού είναι σε καθημερινή βάση...
Στο όνομα του ''αληθινού'' θεού πάντα, μη ξεχνιόμαστε...
Ανθρωποφαγία για να χορτάσουν οι θεοί...
Τον πολιτισμό των Αζτέκων όλοι τον θαυμάσαμε. Έλα όμως που αυτός στηρίχτηκε σε ένα απόλυτα βάρβαρο σύστημα στο οποίο το ιερατείο αποφάσιζε για τη ζωή ή τον θάνατο των πάντων...
Σχεδόν διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι θανατώθηκαν κατά τον 14ο αιώνα προς τιμήν του θεού Ήλιου που χρειαζόταν σχεδόν καθημερινά ανθρώπινο αίμα για να τραφεί. Μάλιστα οι καρδιές των θυμάτων ανοίγονταν και τα απομεινάρια των άψυχων κουφαριών τρώγονταν με τελετουργικές διαδικασίες. Πάντα προς τέρψιν του θεού...
Αλλά ο θεός Ήλιος δεν ήταν ο μοναδικός θεός των Αζτέκων που διψούσε για αίμα. Ο θεός της βροχής για παράδειγμα, απαιτούσε τη θυσία βρεφών για να προκαλέσει βροχή με τα δάκρυα τους. Και η θεά του καλαμποκιού όμως δε πήγαινε πίσω. Απαιτούσε τη θυσία μιας παρθένας η οποία πρώτα χόρευε για 24 συνεχόμενες ώρες και μετά τη θυσία της γδερνόταν για να φορέσει το δέρμα της ο ιερέας και έτσι να συνεχιστεί το τελετουργικό της δέησης στη θεά για καλή σοδιά...
Δικαίωμα αναφαίρετο του κάθε ανθρώπου είναι να πιστεύει σε οποιονδήποτε θεό επιθυμεί. Όπως και να μη πιστεύει σε τίποτα απολύτως... Κανένας άνθρωπος δε μπορεί να επιβάλλει με τη βία τα πιστεύω του σε άλλους ανθρώπους, όποια κι αν είναι αυτά...
Κι αν τα δυο παραπάνω είναι αναφαίρετα δικαιώματα κάθε ανθρώπου, υποχρέωση του είναι να σέβεται τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του ανεξάρτητα από τα πιστεύω και τις επιλογές τους. Να μη τους κατατάσσει σε κατηγορίες και αγέλες, ούτε να στοχοποιεί πεποιθήσεις και ιδεολογίες.
Μα πάνω απ΄ όλα, μέγιστη υποχρέωση του είναι να μην επιτρέπει σε κανέναν να χρησιμοποιεί τις ανασφάλειες, τους φόβους και την αγωνία του μετατρέποντας τον σε άβουλο και πειθήνιο όργανο του...
Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος ένιωσε την ανάγκη να στηριχτεί σε κάτι δυνατότερο από αυτόν και μπροστά στην αδυναμία του να ερμηνεύσει με τη λογική του όλα εκείνα που συνέβαιναν στη φύση γύρω του, υπήρξαν κάποιοι επιτήδειοι που άρπαξαν την ευκαιρία για να εξουσιάσουν το μυαλό του και να τιθασεύσουν την οποιαδήποτε αντίδραση στην εξουσία τους.
Αυτοκράτορες λατρεύτηκαν ως θεοί σε κάθε μήκος και πλάτος της γης, έχοντας πίσω τους πανίσχυρα ιερατεία που στην ουσία κυβερνούσαν κινώντας τα νήματα...
Διωγμοί, ομαδικές σφαγές, επεκτατικοί πόλεμοι, σκοταδισμός, ανθρωποθυσίες, βασανιστήρια βγαλμένα από τις πιο αρρωστημένες γωνιές του ανθρώπινου μυαλού στο όνομα κάποιας θρησκείας αποτελούν την παρακαταθήκη που κληρονομεί κάθε γενιά στην επόμενη της. Κι όλα αυτά καλυμμένα κάτω από τον μανδύα της αγάπης. Μιας αγάπης επιλεκτικής, μιας αγάπης που αντί να ενώνει τους ανθρώπους τους χωρίζει σε ‘’πιστούς’’ και ‘’άπιστους’’...
Η θρησκεία είναι τελικά το όπιο των λαών...
Εξοργιστικό είναι το γεγονός της περιφρόνησης από όλες τις θρησκείες της ανθρώπινης ζωής. Όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες έχουν για σημαία τους τη μετά θάνατον επιβράβευση ή τιμωρία, ανάλογα με τα κριτήρια που θέτει η κάθε μια φυσικά. Άλλοι υπόσχονται πανέμορφους κήπους ή καζάνια, άλλοι παρθένες και πιλάφια κι άλλοι την επαναφορά στη ζωή με άλλη μορφή. Και όλες, μα όλες ανεξαιρέτως, καλούν το ποίμνιο τους να υποταχθεί αδιαμαρτύρητα στα κελεύσματα της εκάστοτε εξουσίας ως ένα καλό πρόβατο.
Πίστευε και μη ερεύνα, άλλωστε...
Απώτερος στόχος φυσικά της τεράστιας σημασίας που δίνουν όλες οι θρησκείες στη μετά θάνατον κρίση είναι η παντελής νάρκωση των εγκεφαλικών κυττάρων του ανθρώπου και η αποτροπή κάθε μορφής αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης, της εξουσίας της οποίας αναπόσπαστο μέρος αποτελούν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των θρησκειών...
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως δεν υπήρξε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία κάποια συγκεντρωτική εξουσία που να μη βάδιζε χέρι-χέρι με τους εκπροσώπους της επικρατούσας στην περιοχή θρησκείας, με μοναδική ίσως εξαίρεση που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα τη Σοβιετική Ένωση.
Αυτοσκοπός κάθε θρησκείας ανεξαιρέτως είναι η επικράτηση της παγκοσμίως, γεγονός που οδηγεί τους πιστούς της σε μια πραγματική υστερία που δικαιολογεί στη συνείδηση τους κάθε έγκλημα που εξυπηρετεί τον σκοπό αυτόν, όσο μεγάλο κι αν είναι. Τίποτα δεν είναι κακό από τη στιγμή που εξυπηρετεί τους σκοπούς της μοναδικής αλήθειας κατά τα διάφορα ιερατεία...
Όποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη μας θα βρει από κάτω βία, αίμα και σφαγές. Από τους οπαδούς της θεάς Κάλι μέχρι τους σταυροφόρους κι από την Ιερά Εξέταση μέχρι την Τζιχάντ, άνθρωποι βασανίζονται και σφαγιάζονται απλά και μόνο επειδή έτυχε να πιστεύουν σε κάποιον άλλον θεό...
Δολοφονώντας μέσα στη νιρβάνα των ανατολικών θρησκειών...
Οι ανθρωποθυσίες ήταν μια καθημερινή πρακτική στη βουδιστική Βιρμανία στα μέσα του 19ου αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό πως για να στεριώσει η νέα πρωτεύουσα της χώρας, πενήντα έξι άνδρες θάφτηκαν ζωντανοί μέσα στα θεμέλια της νέας πόλης για να λάβει αυτή τη θεία προστασία...
Άλλα εκατό άτομα ακολούθησαν τη μοίρα των προηγουμένων λίγα χρόνια αργότερα για να μην εγκαταλειφθεί η πόλη, όταν ανακαλύφθηκαν πως δύο από τους τάφους των προηγουμένων ήταν κενοί...
Η θεά Κάλι επί το έργον...
Αλλά και στην κοντινή Ινδία, δυο εκατομμύρια άνθρωποι απαγχονίστηκαν από τη μυστική αδελφότητα των Thuggee, των πιστών της θεάς Κάλι, από τα τέλη του 16ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 19ου για να σβήσει η δίψα της θεάς...
Ενώ δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τις διαρκείς αιματηρές διαμάχες ανάμεσα σε φανατικούς διαφόρων θρησκειών και αιρέσεων στην τόσο βασανισμένη αυτή χώρα. Διαμάχες που έκοψαν το νήμα της ζωής σε πολλούς ανθρώπους εκατέρωθεν εδώ και πάρα πολλά χρόνια...
Αγαπάτε αλλήλους...
Και ποιος αλήθεια δεν ανατριχιάζει στη σκέψη και μόνο των βασανιστηρίων που υπέστησαν άνθρωποι που χαρακτηρίστηκαν ως αιρετικοί κατά τον Μεσαίωνα από την Ιερά Εξέταση της Καθολικής εκκλησίας, με παπική εντολή; Καθολική εκκλησία που δεν έμεινε εκεί αλλά συνέχισε με κάψιμο στην πυρά δεκάδων χιλιάδων γυναικών που στοχοποιήθηκαν ως μάγισσες.
Και φυσικά η ίδια εκκλησία έχει να ''καμαρώνει'' για τη διεξαγωγή μιας από τις μεγαλύτερες και βιαιότερες πολεμικές εκστρατείες, τις σταυροφορίες...
Αλλά στην πιο σύγχρονη εποχή, η Καθολική εκκλησία πορεύθηκε δίπλα στον δικτάτορα Μουσολίνι, ενώ στον ισπανικό εμφύλιο πήρε ξεκάθαρα θέση υπέρ του φασίστα Φράνκο, χαρακτηρίζοντας τα εγκλήματα του ως σταυροφορία.
Κάθε είδους όργανο βασανισμού στη διάθεση των ιεροεξεταστών...
Και μη βιαστεί κάποιος να ρίξει τα βέλη του αποκλειστικά στην Καθολική εκκλησία γιατί και η δική μας η Ορθόδοξη είχε τα ανάλογα ''μπουμπούκια'' σε κάθε βήμα της πορείας της στον χρόνο. Και βέβαια ξεπέρασε σε αγριότητα και το Βατικανό, έδειξε τα δόντια της από την αρχή με εξόντωση εκατομμυρίων Ελλήνων εθνικών, καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες οπαδοί της αίρεσης του Αρείου και άλλων ''αιρετικών'' βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και θανατώθηκαν στο όνομα της ''ορθόδοξης πίστης''...
Στη χώρα μας διαχρονικά, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, οι εκπρόσωποι του κλήρου βρισκόταν πάντα στο πλευρό του ισχυρού. Ποιος αλήθεια μπορεί να λησμονήσει τη στάση ''επιφανών'' κληρικών κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και των χρόνων που ακολούθησαν αλλά και κατά τη διάρκεια της χούντας, με χαρακτηριστικότερο εκπρόσωπο τον μετέπειτα ''Άγιο Πρεβέζης'' ο οποίος από τη θέση του ιερέα της Μακρονήσου αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους εγκληματίες της δικτατορίας, την ώρα που κάποιοι άλλοι εκπρόσωποι της, που μάλιστα ανέλαβαν και τις τύχες της τα επόμενα χρόνια, αδυνατούσαν να δουν τα εγκλήματα της χούντας καθώς ήταν αφοσιωμένοι στα βιβλία και το διάβασμα τους...
Για κάθε εξουσία παγκοσμίως, βλέπετε, υπήρχε πάντα καλή και νόμιμη βία που ασκείται από το κράτος και τους εκπροσώπους του και κακή.
Τρανό παράδειγμα τα πρόσφατα γεγονότα στο Άγιο Όρος, στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου, όπου μέχρι και μολότοφ εκτοξεύτηκαν από τα χέρια μοναχών στο όνομα της ορθοδοξίας.
Βέβαια όπως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις, έτσι και οι Χριστιανοί υπέστησαν με τη σειρά τους διωγμούς στα πρώτα χρόνια της πορείας τους χρόνο από τους τότε ισχυρούς, τους Ρωμαίους...
Αλλάχ ου ακμπάρ...
Το κοράνι υποστηρίζει τους ιερούς ισλαμικούς πολέμους Τζιχάντ, πολέμους που είναι υπεύθυνοι για τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων κατά τους δώδεκα τελευταίους αιώνες.
Στην εποχή μας, αληθινό πανικό σε ολόκληρη την υφήλιο έχουν προκαλέσει τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα, με θύτες ακόμα και μικρά παιδιά, στο όνομα της Τζιχάντ.
Τρομοκρατικά χτυπήματα που πέρα από το ότι στοίχησαν τη ζωή σε αμέτρητα θύματα και τραυμάτισαν ακόμα περισσότερα, έβαλαν στο στόχαστρο των φανατισμένων της άλλης πλευράς λαούς ολόκληρους, προσφέροντας το καλύτερο άλλοθι για τη όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών στα χέρια των ισχυρών αυτού του κόσμου...
Άβουλα όντα στο όνομα της θρησκείας...
Αλλά το μένος των τζιχαντιστών δεν επικεντρώνεται μονάχα στους αλλόθρησκους. Γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, παιδιά που γελάνε, ιστορικά μνημεία αντιμετωπίζονται ως μιάσματα που το μόνο που δικαιούνται είναι ο θάνατος μετά βασανιστηρίων. Αλλά και ανάμεσα στις διάφορες φατρίες των τζιχαντιστών, οι διαμάχες και οι αλληλοσκοτωμοί για την ''υπεράσπιση'' του ονόματος του θεού είναι σε καθημερινή βάση...
Στο όνομα του ''αληθινού'' θεού πάντα, μη ξεχνιόμαστε...
Ανθρωποφαγία για να χορτάσουν οι θεοί...
Τον πολιτισμό των Αζτέκων όλοι τον θαυμάσαμε. Έλα όμως που αυτός στηρίχτηκε σε ένα απόλυτα βάρβαρο σύστημα στο οποίο το ιερατείο αποφάσιζε για τη ζωή ή τον θάνατο των πάντων...
Σχεδόν διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι θανατώθηκαν κατά τον 14ο αιώνα προς τιμήν του θεού Ήλιου που χρειαζόταν σχεδόν καθημερινά ανθρώπινο αίμα για να τραφεί. Μάλιστα οι καρδιές των θυμάτων ανοίγονταν και τα απομεινάρια των άψυχων κουφαριών τρώγονταν με τελετουργικές διαδικασίες. Πάντα προς τέρψιν του θεού...
Αλλά ο θεός Ήλιος δεν ήταν ο μοναδικός θεός των Αζτέκων που διψούσε για αίμα. Ο θεός της βροχής για παράδειγμα, απαιτούσε τη θυσία βρεφών για να προκαλέσει βροχή με τα δάκρυα τους. Και η θεά του καλαμποκιού όμως δε πήγαινε πίσω. Απαιτούσε τη θυσία μιας παρθένας η οποία πρώτα χόρευε για 24 συνεχόμενες ώρες και μετά τη θυσία της γδερνόταν για να φορέσει το δέρμα της ο ιερέας και έτσι να συνεχιστεί το τελετουργικό της δέησης στη θεά για καλή σοδιά...
Πολιτισμός βασισμένος στο αίμα αθώων...
Δικαίωμα αναφαίρετο του κάθε ανθρώπου είναι να πιστεύει σε οποιονδήποτε θεό επιθυμεί. Όπως και να μη πιστεύει σε τίποτα απολύτως... Κανένας άνθρωπος δε μπορεί να επιβάλλει με τη βία τα πιστεύω του σε άλλους ανθρώπους, όποια κι αν είναι αυτά...
Κι αν τα δυο παραπάνω είναι αναφαίρετα δικαιώματα κάθε ανθρώπου, υποχρέωση του είναι να σέβεται τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του ανεξάρτητα από τα πιστεύω και τις επιλογές τους. Να μη τους κατατάσσει σε κατηγορίες και αγέλες, ούτε να στοχοποιεί πεποιθήσεις και ιδεολογίες.
Μα πάνω απ΄ όλα, μέγιστη υποχρέωση του είναι να μην επιτρέπει σε κανέναν να χρησιμοποιεί τις ανασφάλειες, τους φόβους και την αγωνία του μετατρέποντας τον σε άβουλο και πειθήνιο όργανο του...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου