Μπορεί για πολλούς ενηλίκους το ψηφιακό δράμα και το cyberbullying να φαίνεται το ίδιο και το αυτό, αλλά για τα παιδιά, δεν ισχύει το ίδιο.
Σε αντίθεση με το cyberbullying που περιλαμβάνει συνεχόμενο τραμπουκισμό εις βάρος ενός παιδιού, το ψηφιακό δράμα συνεπάγεται καθημερινές διαφωνίες και συναισθηματικές κόντρες που προκύπτουν online μεταξύ φίλων ή γνωστών, καθώς και με τη χρήση μηνυμάτων. Για παράδειγμα, ένας έφηβος θα αλλάξει το status του στο Facebook, αμέσως μετά από έναν τσακωμό ή θα σπεύσει να δημοσιεύσει ένα σχόλιο για κάποιον φίλο, ώστε άλλα άτομα να το δουν και να το συζητήσουν. Με την ίδια λογική που η λέξη "δράμα" περιγράφει μια παράσταση, τα παιδιά εμπλέκονται σε αυτό, έχοντας ένα κοινό στο μυαλό τους.
Σε κάποιες περιπτώσεις, το ψηφιακό δράμα μπορεί να κλιμακωθεί σε σύγκρουση στον πραγματικό κόσμο, είτε λεκτική είτε και σωματική. Παραθέτουμε κάποιους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να το αποφύγουν: • Τα βοηθάμε να θέσουν όρια. Κατανοούμε πως στην εποχή μας οι σχέσεις συχνά υφίστανται τόσο online όσο και offline. Τα παιδιά χρειάζονται την καθοδήγηση των γονιών τους στο να καθορίσουν τα απαραίτητα όρια για υγιείς σχέσεις.
• Χρειάζεται ένα διάστημα αποχής. Με το να έχουν συνεχή πρόσβαση στο texting και στο online posting, τα παιδιά δεν κάνουν ένα διάλειμμα από όλη αυτή την αέναη διαδικασία που τελικά συντηρεί το ψηφιακό δράμα. Στην πράξη, απαιτείται κάποιος χρόνος χωρίς συσκευές, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα παιδιά να χαλαρώσουν.
• Δίνουμε στα παιδιά να καταλάβουν πως είμαστε πάντα εκεί γι' αυτά. Τους υπενθυμίζουμε με κάθε ευκαιρία ότι είμαστε διαθέσιμοι για ειλικρινή διάλογο. Κατά τη διάρκεια του διαλόγου, τους υπενθυμίζουμε πως υπάρχουν και άλλα άτομα που μπορεί να απευθυνθούν, όπως ένας σχολικός σύμβουλος, ο αγαπημένος τους καθηγητής, ένας προπονητής ή ακόμα και ο γονιός ενός φίλου τους.
Το να γνωρίζουν πως υπάρχει κάποιος έμπιστος ενήλικος που μπορεί να τα βοηθήσει, είναι πιθανό να ενθαρρύνει τα παιδιά να ανοιχτούν περισσότερο.
• Χρησιμοποιούμε τα media για να μιλήσουμε στα παιδιά μας σχετικά με το τι σημαίνει ψηφιακό δράμα. Τα τηλεοπτικά reality συχνά στηρίζονται στην ακραία συμπεριφορά ως διασκέδαση. Συζητάμε με τα παιδιά σχετικά με το πώς αυτές οι εκπομπές ενθαρρύνουν τα αρνητικά στερεότυπα και συμπεριφορές σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων αλλά και εν γένει.
• Τέλος, προσπαθούμε πάντα να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Μια οικογενειακή ατμόσφαιρα που δεν διακρίνεται για τις υπερβολικές αντιδράσεις της και δεν καταφεύγει με μεγάλη ευκολία στο δράμα κάθε φορά που προκύπτει κάποιο ζήτημα, δείχνει και στα νεαρά άτομα τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα.
Σε αντίθεση με το cyberbullying που περιλαμβάνει συνεχόμενο τραμπουκισμό εις βάρος ενός παιδιού, το ψηφιακό δράμα συνεπάγεται καθημερινές διαφωνίες και συναισθηματικές κόντρες που προκύπτουν online μεταξύ φίλων ή γνωστών, καθώς και με τη χρήση μηνυμάτων. Για παράδειγμα, ένας έφηβος θα αλλάξει το status του στο Facebook, αμέσως μετά από έναν τσακωμό ή θα σπεύσει να δημοσιεύσει ένα σχόλιο για κάποιον φίλο, ώστε άλλα άτομα να το δουν και να το συζητήσουν. Με την ίδια λογική που η λέξη "δράμα" περιγράφει μια παράσταση, τα παιδιά εμπλέκονται σε αυτό, έχοντας ένα κοινό στο μυαλό τους.
Σε κάποιες περιπτώσεις, το ψηφιακό δράμα μπορεί να κλιμακωθεί σε σύγκρουση στον πραγματικό κόσμο, είτε λεκτική είτε και σωματική. Παραθέτουμε κάποιους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να το αποφύγουν: • Τα βοηθάμε να θέσουν όρια. Κατανοούμε πως στην εποχή μας οι σχέσεις συχνά υφίστανται τόσο online όσο και offline. Τα παιδιά χρειάζονται την καθοδήγηση των γονιών τους στο να καθορίσουν τα απαραίτητα όρια για υγιείς σχέσεις.
• Χρειάζεται ένα διάστημα αποχής. Με το να έχουν συνεχή πρόσβαση στο texting και στο online posting, τα παιδιά δεν κάνουν ένα διάλειμμα από όλη αυτή την αέναη διαδικασία που τελικά συντηρεί το ψηφιακό δράμα. Στην πράξη, απαιτείται κάποιος χρόνος χωρίς συσκευές, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα παιδιά να χαλαρώσουν.
• Δίνουμε στα παιδιά να καταλάβουν πως είμαστε πάντα εκεί γι' αυτά. Τους υπενθυμίζουμε με κάθε ευκαιρία ότι είμαστε διαθέσιμοι για ειλικρινή διάλογο. Κατά τη διάρκεια του διαλόγου, τους υπενθυμίζουμε πως υπάρχουν και άλλα άτομα που μπορεί να απευθυνθούν, όπως ένας σχολικός σύμβουλος, ο αγαπημένος τους καθηγητής, ένας προπονητής ή ακόμα και ο γονιός ενός φίλου τους.
Το να γνωρίζουν πως υπάρχει κάποιος έμπιστος ενήλικος που μπορεί να τα βοηθήσει, είναι πιθανό να ενθαρρύνει τα παιδιά να ανοιχτούν περισσότερο.
• Χρησιμοποιούμε τα media για να μιλήσουμε στα παιδιά μας σχετικά με το τι σημαίνει ψηφιακό δράμα. Τα τηλεοπτικά reality συχνά στηρίζονται στην ακραία συμπεριφορά ως διασκέδαση. Συζητάμε με τα παιδιά σχετικά με το πώς αυτές οι εκπομπές ενθαρρύνουν τα αρνητικά στερεότυπα και συμπεριφορές σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων αλλά και εν γένει.
• Τέλος, προσπαθούμε πάντα να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Μια οικογενειακή ατμόσφαιρα που δεν διακρίνεται για τις υπερβολικές αντιδράσεις της και δεν καταφεύγει με μεγάλη ευκολία στο δράμα κάθε φορά που προκύπτει κάποιο ζήτημα, δείχνει και στα νεαρά άτομα τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου