Η κοινότητες που θέλουμε να φτιάξουμε τελικά, δεν είναι αυτές που εύκολα θυμάται/φαντάζεται ο νους μας από το παρελθόν. Θα φτιάξουμε «κοινότητες» καρδιάς.
Θα σχηματίσουμε ιστούς αγάπης…πραγματικής αγάπης, απενεχοποιημένης, αγνής και φανερής.
Οι κοινότητες αυτές δεν θα έχουν χώρο ή καθορισμένο χρόνο.
Έχουμε δώσει υπερβολική σημαντικότητα στο φυσικό επίπεδο, αγνοώντας το πνευματικό.
Έχουμε παγιδευτεί συναισθηματικά, ακολουθώντας τυφλά της ανεκδήλωτες ανάγκες μας και τις υποσυνείδητες καταγραφές μας.
Έχουμε αντιστρέψει την αλήθεια και εξακολουθούμε να εμπιστευόμαστε έναν τρόπο σκέψης καταστροφικό, που μας προσφέρει μόνο δυστυχία.
Το σώμα, τα ένστικτα, η φύση, υπηρετούν το πνεύμα, μα εμείς βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με όλα, και με τη ζωή μας.
Δεν αλλάζουμε τον κόσμο, ούτε τον εαυτό μας. Αλλάζουμε τον τρόπο σκέψης μας, γιατί αυτό μόνο μας φανερώνει μια άλλη θέαση, τον κόσμο που ήδη υπάρχει, πέρα από τη διαστρεβλωμένη ματιά μας.
Δημιουργούμε «κοινότητες» με κέντρα το ιερό της καρδιάς μας, απλώνοντας την πληρότητα και την αρμονία μας, σε όποιον αληθινά συνυπάρχει σε αυτό το ιερό, όπου κι αν βρίσκεται, όποιος κι αν είναι.
Τα έργα θα γίνουν, οι πράξεις πάντα ακλουθούν, η υλοποίηση είναι ζήτημα εκτέλεσης, της επιλογής που έχει ήδη κάνει η καρδιά.
Προσπαθώντας να ενώσουμε τις ζωές, τα σπίτια, τις γειτονιές, οτιδήποτε εξωτερικά φαίνεται να είναι αναγκαίο, είναι προσωρινό και αναλώνει αχρείαστη ενέργεια αν λείπει το κέντρο, που δεν έχει μοιραστεί, δεν έχει φανερωθεί.
Ξεκινώντας από τον εαυτό μας, τα δικά μας μυστικά, όλα όσα πετάμε στον κάδο του υποσυνειδήτου μας, μη θέλοντας να τα δούμε.
Δεν λειτουργεί τίποτα ανάποδα, δεν ενώνονται οι άνθρωποι με εξωτερικούς σκοπούς. Δεν φτιάχνονται σπίτια, οικογένειες με κρυμμένα κομμάτια, πλευρές του εαυτού μας, που ο χρόνος θεριεύει.
Αυτές τις κοινότητες δεν τις φτιάχνει ο νους. Τις φτιάχνει η Καρδιά. Και όταν είναι έτοιμη, θα τις ονομάσει αλλιώς, θα τις δημιουργήσει εκ νέου... Δημιουργούνται ήδη!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου