Η "αμαρτωλή" νυχτερινή περιπέτεια μιας κοπέλας

Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από μίμο της ελληνορωμαϊκής εποχής. Ο κύριος χαρακτήρας είναι μια κοπέλα, ενώ συμμετέχουν ο αδερφός της, η αδερφή της, η τροφός και ο πατέρας της. Στο κομμάτι που σώζεται τον λόγο λαμβάνουν μόνο η πρωταγωνίστρια, ο αδερφός της και η τροφός. Για κάποιο λόγο η κοπέλα έχει βρεθεί σε δυσχερή θέση και ανακρίνεται από τους συγγενείς της, οι οποίοι οδύρονται. Πιθανώς η νεαρή κρύβει κάποιο ερωτικό ατύχημα που συνέβη στη διάρκεια μιας νυχτερινής γιορτής, πάνω στον ενθουσιασμό του κρασιού και της μουσικής. Οι συγγενείς την πιέζουν να αποκαλύψει τι ακριβώς συνέβη και υπόσχονται να είναι επιεικείς απέναντί της. Δεν ξέρουμε τη συνέχεια του μίμου, αλλά είναι πολύ πιθανό, όπως και σε άλλες αντίστοιχες υποθέσεις που γνωρίζουμε, ότι ο νέος που ενώθηκε με την κοπέλα τη βραδιά της γιορτής είναι πιθανότατα το ίδιο πρόσωπο με το νέο που ήδη αγαπά η κοπέλα. Εάν όντως ισχύει αυτό, τότε η πλοκή θα έμοιαζε πολύ με τους Επιτρέποντες του Μενάνδρου.

[Κοπέλα] Μη γδέρνετε τα σώματά σας, μανιασμένες,
και μην προσβάλλετε τον χαρακτήρα μου.
Γιατί αγκαλιάζετε τα γόνατά μου;
Σε μένα απευθύνεσαι, βάρβαρε αδερφέ;
Τροφέ, ικέτιδα είσαι και πρόσπεσες σε μένα;
Αγαπητή αδελφή, δείξε σύνεση. Συγκράτησε τα λόγια σου.
Με εξετάζουν και με βασανίζουν.

[Αδερφός] Έτσι …
χτυπάει το πρόσωπό της
και μαδάει τα μαλλιά της.
Τώρα στ’ αλήθεια το κατάλαβα
πως πια δεν επιθυμείς
να έρθεις και να μου μιλήσεις.
Έπρεπε να με παρακαλέσεις
και να με προτρέψεις να κάνω όλα όσα
ήταν μέσα στις δυνάμεις μου.

[Τροφός] Άσε τον θρήνο, κοπέλα μου, και λέγε μήπως ποθείς κάποιον.
Πες μου, κόρη μου, φανερά τον πόνο σου και μη με φοβάσαι.
Αν είναι θεός αυτός που κυρίευσε τον νου σου, δεν έχεις κάνει τίποτα άδικο.
Κι ούτε ο πατέρας σου είναι δα κανένας αγριάνθρωπος. Ήμερη είναι η σκέψη του.
Ίσως ο νέος σου να είναι όμορφος. Κι εσύ είσαι όμορφη!

[Κοπέλα] Είναι ορμητικός και μεθά
και κουβαλά μαζί του τον πόθο του χυδαίου έρωτα.
Ο ίδιος είναι στην ακμή της εφηβείας και στον ήχο
του άγρυπνου αυλού …
Όμως αυτόν τον παρατώ. Για πάρα πολύ λίγο
ήταν το αντικείμενο του πάθους μου, πατέρα, το αναγνωρίζω.
Άλλον ( αγαπώ)...  και άλλον
στη νυχτερινή γιορτή (επιθύμησα)....