απ. 4 ΠΑΙΑΝΕΣ [ΑΠΟΛΛΩΝΙ ΠΥΘΑΙΕΙ ΕΙΣ ΑΣΙΝΗΝ]
τίκτει δέ τε θνατοῖσιν εἰ- [στρ. γ;]
ρήνα μεγαλάνορα πλοῦτον
καὶ μελιγλώσσων ἀοιδᾶν ἄνθεα
δαιδαλέων τ᾽ ἐπὶ βωμῶν
65 θεοῖσιν αἴθεσθαι βοῶν ξανθᾷ φλογὶ
μηρί᾽ εὐμάλλων τε μήλων
γυμνασίων τε νέοις αὐ
αὐλῶν τε καὶ κώμων μέλειν.
ἐν δὲ σιδαροδέτοις πόρπαξιν αἰθᾶν
70 ἀραχνᾶν ἱστοὶ πέλονται,
ἔγχεα τε λογχωτὰ ξίφεα [αντ. γ;]
τ᾽ ἀμφάκεα δάμναται εὐρώς.
‹¯ ˘ ¯ ¯ ¯ ˘ ¯ ¯ ¯ ˘ ¯
¯ ˘ ˘ ¯ ˘ ˘ ¯ ¯›
75 χαλκεᾶν δ᾽ οὐκ ἔστι σαλπίγγων κτύπος,
οὐδὲ συλᾶται μελίφρων
ὕπνος ἀπὸ βλεφάρων
ἀῷος ὃς θάλπει κέαρ.
συμποσίων δ᾽ ἐρατῶν βρίθοντ᾽ ἀγυιαί,
80 παιδικοί θ᾽ ὕμνοι φλέγονται.
***
ΠΑΙΑΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
Για τους θνητούς γεννά η μεγάλη Ειρήνη πλούτηκαι τραγουδιών γλυκόφωνων ανθούς·πάνω στους πλουμιστούς βωμούς, στην ξανθή φλόγακαίονται για τους θεούς, σαν είναι ειρήνη,μηριά βοδιών, πυκνόμαλλων προβάτων,και τότε ο νους των νέων είναι στους κώμους,στο παίξιμο του αυλού και στις παλαίστρες.Τα σιδεροδεμένα70χερούλια των ασπίδων αραχνιάζουν,σκουριά σκεπάζειτα δίκοπα σπαθιά, τις λόγχες των δοράτων.Οι σάλπιγγες οι χάλκινες πια δε βαράνε,δεν κλέβουν απ᾽ τα μάτια το γλυκότον ύπνο της αυγής, που τις καρδιές ζεσταίνει.Ευφρόσυνα συμπόσια είναι γεμάτοι οι δρόμοι,80και παιδικοί ξεχύνονται, σα φλόγες, ύμνοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου