Ο δρόμος για την ελευθερία είναι η γνώση για το τι συμβαίνει μέσα μας

Δεν χρειάζεται να αποκτήσουμε υλικά αγαθά, να αναπτύξουμε την αυτοπεποίθησή μας ή να διορθώσουμε την εικόνα του σώματός μας, για να ζήσουμε ελεύθερα και να ικανοποιήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες. Η ελευθερία ακολουθεί πιστά τη γνώση για το τι είμαστε και πώς λειτουργεί το σύστημα σώμα-νους.

Η ελευθερία έρχεται όταν μαθαίνεις να παρατηρείς και να αναγνωρίζεις τα φαινόμενα που εμφανίζονται μέσα σου, γιατί έτσι αναπτύσσεται η στάση ανεξαρτησίας απέναντι στα παροδικά φαινόμενα. Όσο αναζητάμε να βρούμε την ασφάλεια, την αξία και την επάρκειά μας στα παροδικά φαινόμενα, είμαστε καταδικασμένοι σε συνεχείς απογοητεύσεις και εσωτερικές εντάσεις.

Ό,τι είναι παροδικό είναι καταδικασμένο να φθαρεί και να καταστραφεί. Το να επενδύουμε την ασφάλεια και την αξία μας σε κάτι που είναι ζήτημα χρόνου να το χάσουμε, οδηγεί αναπόφευκτα στη δυστυχία. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τις σχέσεις ιδιοκτησίας που δημιουργούν οι σκέψεις. Όταν θεωρούμε ότι κάτι που είναι παροδικό είναι δικό μας και διαμορφώνει την ασφάλεια και την αξία μας, είναι σαν να παραδίδουμε την ευτυχία μας σε κάτι έξω από εμάς.

Η ελευθερία και η ευτυχία δεν προέρχονται επίσης από τον έλεγχο της ζωής μας. Στην πραγματικότητα, η ελευθερία είναι το να δούμε ότι τίποτα δεν ελέγχεται από κάποιον ή κάτι, αλλά ότι όλα συμβαίνουν μόνα τους. Το να μην χρειάζεται να ελέγξουμε κάτι είναι ελευθερία. Η συνειδητοποίηση αυτή μας αποδεσμεύει από πολλές σκέψεις ανησυχίας και άγχους για το αν το μέλλον θα εξελιχθεί σύμφωνα με κάποιες προσδοκίες ή αν θα εξελιχθεί απρόβλεπτα. Η υπέρβαση της ανάγκης για πρόβλεψη οδηγεί στην ελευθερία.

Για να φτάσει κάποιος στις μεγάλες αλήθειες που θα τον απελευθερώσουν από τα ψέματα του παρελθόντος, πρέπει να μάθει να παρατηρεί βιωματικά πώς λειτουργεί το σύστημα που έχει στη διάθεσή του, δηλαδή το σώμα και τον νου. Η παρατήρηση αυτού του συστήματος θα τον φέρει αναγκαστικά κάποια στιγμή αντιμέτωπο με το ερώτημα "ποιος είναι αυτός που παρατηρεί τη λειτουργία του συστήματος;".

Αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί με σκέψεις. Η παρατήρηση συμβαίνει, δεν είναι "κάτι". Δεν έχει ταυτότητα, δεν ανήκει σε κάποιον, δεν εντοπίζεται στο χώρο ή στο χρόνο και δεν έχει ιδιότητες αντικειμένου για να είναι παρατηρούμενη. Η ελευθερία είναι το να γνωρίσουμε όλα αυτά βιωματικά, στη σιωπή, εκεί όπου απουσιάζουν οι διάφορες γνώσεις και υπάρχει μόνο το αιώνιο πεδίο της γνώσης της ύπαρξης.