Έχεις ποτέ αναρωτηθεί ποιο είναι το μεγαλύτερο συναίσθημα του κόσμου; Το αίσθημα αυτό που ενώνει τους ανθρώπους, τους κρατά αλυσοδεμένους, σαν δεσμώτες σε ένα μεγάλο κλουβί που τους περιορίζει και λέγεται "κόσμος";Είναι δόξα μεγάλη λοιπόν να το γνωρίσεις. Ονομάζεται αγάπη. Ξέρεις τι είναι αυτό; Είναι μια λέξη μικρή, περιεκτική που ξεστομίζουν καθημερινά χιλιάδες στόματα. Η αγάπη ερμηνεύεται διαφορετικά από κάθε άνθρωπο, ανάλογα με τα βιώματά του. Η λέξη αυτή, τόσο εύχρηστη μεν... έχει χάσει πλέον το βαθύτερο νόημά της.
Όλοι μας λέμε σε αγαπώ, σε χρειάζομαι. Και μετά...τι συμβαίνει; Γιατί αυτό που εκφράζουμε εξαφανίζεται; Γιατί; Η αγάπη είναι αναλώσιμη. Την χρησιμοποιεί ο εκάστοτε άνθρωπος όπως θέλει, χωρίς να έχει αναρωτηθεί τι είναι. Στην κοινωνία αυτή, του ανταγωνισμού, όλοι μας γινόμαστε κάτοχοι στρεβλής αγάπης. Γιατί;
Επειδή δεν έχουμε μάθει από μικροί τι σημαίνει αγάπη. Δεν μας το δίδαξαν... Θυμάμαι όλες τις ώρες γλώσσας και μαθηματικών στο σχολείο, που η δασκάλα μας μας μάθαινε την προπαίδεια και την ορθογραφία. Δεν θυμάμαι ποτέ όμως, να μας πει: "παιδιά, σήμερα θα σας μιλήσω για το τι είναι να αγαπάς." Τα παιδιά ιδίως σήμερα, δεν ξέρουν τι πάει να πει αγαπώ, νοιάζομαι, υπερασπίζομαι. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να τους το μάθουμε, να τους υποδείξουμε τι θα πει αγαπώ και πως το σ' αγαπώ, πρέπει να χαρίζεται σε μετρημένους στα χέρια ανθρώπους.
Αγαπώ σημαίνει νοιάζομαι, υπομένω και τις δύο χάρες αυτές μπορούν να μας τις προσφέρουν απλόχερα ελάχιστοι άνθρωποι γι' αυτό το σ' αγαπώ ας το λέμε με οικονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου