Όταν είμαι έξω, το μόνο που έχω να κάνω είναι να κοιτάξω γύρω μου και να συνειδητοποιήσω ότι η φύση μας δίνει απτά οράματα για το πώς πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας μέσα από τη φυσική διαδικασία της ζωής.
Όπως τα δέντρα, θα πρέπει να είμαστε αρκετά ευέλικτοι για να λυγίζουμε και να πηγαίνουμε με τη ροή, αλλά να παραμένουμε εδραιωμένοι στις αξίες μας και στο ποιοι είμαστε. Κάτι άλλο που παρατήρησα, ειδικά κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής του χρόνου, είναι ότι τα φύλλα πεθαίνουν και αλλάζουν χρώμα, και τα δέντρα επιλέγουν να αφήσουν τα νεκρά πράγματα να φύγουν.
Όπως και το φθινόπωρο, η ομορφιά συμβαίνει όταν επιλέγουμε να αφήσουμε τα πράγματα να φύγουν από τη δική μας ζωή. Πράγματα που δεν ήμασταν έτοιμοι να αφήσουμε πριν, αλλά τώρα βλέπουμε ότι το να κρατιόμαστε από αυτά δεν μας κάνει πια καλό. Μπορεί να μας αφήσει να νοιώθουμε άδειοι και γυμνοί, όπως ακριβώς και τα δέντρα φαίνονται αφού τα φύλλα τους έχουν μειωθεί, αλλά είναι θέμα χρόνου πριν τα πράγματα μπουν στη θέση τους και αισθανόμαστε σαν τους εαυτούς μας και πάλι.
Τι είναι αυτό από το οποίο κρατιέσαι και πρέπει να αφήσεις να φύγει; Και ποιοί είναι κάποιοι άλλοι τρόποι που έχετε δει το σύμπαν να εργάζεται μέσω της φύσης για να μας δείξει πώς να ζούμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου