Πίσω από την κουρτίνα του μυαλού σου, βρίσκεται η αναγνώριση του εαυτού σου.
Ποιος είμαι; με ρωτάς.
Είσαι αυτός που είσαι και βλέπεις ότι μπορείς να δεις ή ότι θες να δεις ότι είσαι. Αλήθεια ποιος θες να είσαι; Μήπως είσαι αυτό που θες να βλέπεις σε εσένα και αυτό που δεν σου αρέσει το κρύβεις επιμελώς από τους άλλους και από εσένα τον ίδιο;
Ναι είσαι και τα δυο αυτά κομμάτια σου μαζί. Είσαι αυτά που θαυμάζεις σε εσένα και είσαι και όλα αυτά που απεχθάνεσαι στον εαυτό σου. Είσαι αυτή η ένωση! Όμως εσένα δεν σου αρέσει να είσαι εκείνα τα κομμάτια που αηδιάζεις μαζί τους και έτσι παραμένεις μισός. Αναγνωρίζεις μόνο τα καλά και κρύβεις κάτω από το “χαλί” όσα σου καταστρέφουν τον θαυμάσιο εαυτό που θες να παρουσιάζεις.
Και όμως πότε θα καταλάβεις ότι αν δεν αποδεχθείς, αν δεν αγκαλιάσεις όλα αυτά που μισείς να είσαι πάντα θα μένεις μισός;
Ναι μισός, με δυσκολία να προσδιορίσεις την ταυτότητα σου, γιατί αγνοείς όλα τα κομμάτια σου και αρνείσαι να τα συνθέσεις.
Να θυμάσαι πως, ότι δεν συγχωρείς σε εσένα, θα μετατρέπεται σε σκιά, σε φάντασμα και θα σε σαμποτάρει. Μην το κάνεις αυτό, μην μάχεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό, μην ακρωτηριάζεσαι. Ποτέ δεν θα είσαι ολόκληρος όσο δεν προσπαθείς να συνθέσεις όλα τα κομμάτια σου. Θυμήσου ότι για να ολοκληρώσεις ένα παζλ χρειάζεται όλα τα κομμάτια να μπουν στην σωστή θέση, όχι μόνο αυτά που σου αρέσουν, αλλά όλα. Μάζεψε λοιπόν όλα τα κομμάτια του πάζλ του εαυτού σου και αυτά που έχεις αποκηρύξει και τοποθέτησε τα εκεί που πρέπει. Τότε και μόνο τότε θα είσαι έτοιμος να αναγνωρίσεις αυτό που είσαι, αυτός που είσαι, αυτός που πραγματικά είσαι και όχι ότι ήθελες να πιστεύεις ότι είσαι.
Ναι χρειάζεται θάρρος για να το κάνεις αυτό και πονάει. Πονάει τι όμως; Πονάει η ψεύτικη εικόνα του εαυτού που είχες φτιάξει, πονάει γιατί καταρρέει. Αλλά δεν την χρειάζεσαι πια. Αν θέλεις να λύσεις το μυστήριο του ποιος είσαι, δεν χρειάζεσαι τίποτα ψεύτικο στις αποσκευές σου, γιαυτό άφησε τα να καταρρεύσουν.
Μετά από διαδοχικές αναγνωρίσεις και καταρρεύσεις, θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα είσαι ικανός να ατενίζεις το μέλλον με σιγουριά και αισιοδοξία, γνωρίζοντας επαρκώς ποιος είσαι και τι θες. Γιατί μόνο τότε θα γνωρίζεις αληθινά τι πραγματικά θες.
Ποιος είμαι; με ρωτάς.
Είσαι αυτός που είσαι και βλέπεις ότι μπορείς να δεις ή ότι θες να δεις ότι είσαι. Αλήθεια ποιος θες να είσαι; Μήπως είσαι αυτό που θες να βλέπεις σε εσένα και αυτό που δεν σου αρέσει το κρύβεις επιμελώς από τους άλλους και από εσένα τον ίδιο;
Ναι είσαι και τα δυο αυτά κομμάτια σου μαζί. Είσαι αυτά που θαυμάζεις σε εσένα και είσαι και όλα αυτά που απεχθάνεσαι στον εαυτό σου. Είσαι αυτή η ένωση! Όμως εσένα δεν σου αρέσει να είσαι εκείνα τα κομμάτια που αηδιάζεις μαζί τους και έτσι παραμένεις μισός. Αναγνωρίζεις μόνο τα καλά και κρύβεις κάτω από το “χαλί” όσα σου καταστρέφουν τον θαυμάσιο εαυτό που θες να παρουσιάζεις.
Και όμως πότε θα καταλάβεις ότι αν δεν αποδεχθείς, αν δεν αγκαλιάσεις όλα αυτά που μισείς να είσαι πάντα θα μένεις μισός;
Ναι μισός, με δυσκολία να προσδιορίσεις την ταυτότητα σου, γιατί αγνοείς όλα τα κομμάτια σου και αρνείσαι να τα συνθέσεις.
Να θυμάσαι πως, ότι δεν συγχωρείς σε εσένα, θα μετατρέπεται σε σκιά, σε φάντασμα και θα σε σαμποτάρει. Μην το κάνεις αυτό, μην μάχεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό, μην ακρωτηριάζεσαι. Ποτέ δεν θα είσαι ολόκληρος όσο δεν προσπαθείς να συνθέσεις όλα τα κομμάτια σου. Θυμήσου ότι για να ολοκληρώσεις ένα παζλ χρειάζεται όλα τα κομμάτια να μπουν στην σωστή θέση, όχι μόνο αυτά που σου αρέσουν, αλλά όλα. Μάζεψε λοιπόν όλα τα κομμάτια του πάζλ του εαυτού σου και αυτά που έχεις αποκηρύξει και τοποθέτησε τα εκεί που πρέπει. Τότε και μόνο τότε θα είσαι έτοιμος να αναγνωρίσεις αυτό που είσαι, αυτός που είσαι, αυτός που πραγματικά είσαι και όχι ότι ήθελες να πιστεύεις ότι είσαι.
Ναι χρειάζεται θάρρος για να το κάνεις αυτό και πονάει. Πονάει τι όμως; Πονάει η ψεύτικη εικόνα του εαυτού που είχες φτιάξει, πονάει γιατί καταρρέει. Αλλά δεν την χρειάζεσαι πια. Αν θέλεις να λύσεις το μυστήριο του ποιος είσαι, δεν χρειάζεσαι τίποτα ψεύτικο στις αποσκευές σου, γιαυτό άφησε τα να καταρρεύσουν.
Μετά από διαδοχικές αναγνωρίσεις και καταρρεύσεις, θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα είσαι ικανός να ατενίζεις το μέλλον με σιγουριά και αισιοδοξία, γνωρίζοντας επαρκώς ποιος είσαι και τι θες. Γιατί μόνο τότε θα γνωρίζεις αληθινά τι πραγματικά θες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου