Όχι, γλυκιά μου. Δεν είναι ο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Ούτε καν άσφαλτος στις περισσότερες των περιπτώσεων. Και, ακόμη χειρότερα, συνήθως δεν θα έχεις ούτε καν μεταφορικό μέσο. Αλλά θα πας με τα πόδια, ενίοτε και ξυπόλητη. Και θα εξαρτηθεί από τις αντιστάσεις που θα έχεις αναπτύξει, και τις άμυνες που θα έχεις δημιουργήσει, παρέα με τα όποια σου εφόδια, το αν θα καταφέρεις να φτάσεις στον τελικό σου προορισμό ή θα τα παρατήσεις εν μέση οδώ.Τι να κάνουμε που έτσι είναι τα πράγματα διαμορφωμένα; Ωραία θα ήταν να ζούσαμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, με τα αγγελάκια και τα Χερουβείμ να ψάλλουν ύμνους πάνω από τα κεφάλια μας και με όλες μας τις επιθυμίες ικανοποιημένες, δεν λέω, αλλά η στυγνή πραγματικότητα πόρρω εξ αυτού απέχει. Και σε προσγειώνει απότομα, να αναγκαστείς να παραδεχτείς σκληρές αλήθειες που, όσο κι αν σε ξεβολεύουν ή σε απογοητεύουν, οφείλεις να κάνεις κτήμα σου και να βάλεις στο μυαλό σου, αν θες να προχωρήσεις επιτυχώς και πάντως, συνειδητοποιημένα στη ζωή σου:
Τα περισσότερα συμβαίνουν στην γκρίζα πλευρά της ζωής. Για να μη σε πάω κατευθείαν στο μαύρο, και να σου δώσω να καταλάβεις τη σημασία όσων γίνονται στο παρασκήνιο, πίσω από την πλάτη σου, πριν από σένα, για σένα. Όχι, δεν εννοώ ότι ερήμην σου εξυφαίνονται σκοτεινές συνωμοσίες και σατανικές μηχανορραφίες. Αλλά ότι μπορείς να ελέγξεις ελάχιστα πράγματα από όσα συμβαίνουν, η πλειοψηφία εκ των οποίων δεν είναι καν στο χέρι σου, αναφορικά με τους κανόνες διαμόρφωσης της. Θα κληθείς να αποδεχτείς οδυνηρές πραγματικότητες, και να χειριστείς ζόρικες αλήθειες. Για αυτό σε θέλω προετοιμασμένη και δυνατή!
Θα πληγωθείς, ξανά και ξανά. Και τις περισσόετρες φορές, ενώ έχεις δώσε τον καλύτερο σου εαυτό, έχεις καταθέσει ψυχή και αισθήματα, και αναμένοντας κάποια έστω ψιχία ανταπόδοσης, έρχεσαι αντιμέτωπη με μία μεγαλοπρεπή μούντζα, να σου κουνά τα δάχτυλα σαρκαστικά. Είναι και αυτό μέσα στο παιχνίδι, και σίγουρα δεν θα μάθεις, αν δεν πάθεις. Όλα εμπειρίες είναι, και καλά θα κάνεις να το συνειδητοποιήσεις από τα πρώτα βήματα, ώστε να μη σε πάρει από κάτω η συνέχεια…
Θα αποτύχεις. Δεδομένο! Πιο σίγουρο και από σίγουρο. Κανείς, αλλά κανείς, σε αυτό τον κόσμο, δεν έχει σημειώσει μόνο επιτυχίες στη ζωή του. Ακόμη κι αν έχεις κοπιάσει και ματώσει προσπαθώντας, η απογοήτευση θα σου χτυπήσει την πόρτα, και θα σου εγχειρίσει τα θλιβερά μαντάτα. Μπορείς να μάθεις από τις αποτυχίες σου και ταυτόχρονα να μη λυγίσεις, αλλά να πατήσεις πάνω στη γνώση που σου προσφέρουν για να αρθείς στο ύψος των περιστάσεων, ακόμη δυνατότερη; Εδώ σε θέλω, και από αυτό θα εξαρτηθούν πολλά…
Δεν θα μπορείς πάντα να τα έχεις όλα. Και σε περισσότερα του ενός σταυροδρόμια, θα χρειαστεί να επιλέξεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις πίσω σου. Με σκληρές επιλογές και αναπόδραστες αποφάσεις, οι οποίες δύνανται να οδηγήσουν τη ζωή σου σε αποφασιστική καμπή, και σε μία τροχιά, την οποία ούτε εσύ η ίδια επέλεξες, ούτε έχεις πάντα τη δυνατότητα να οριοθετήσεις κατά τις δικές σου πεποιθήσεις. Και ναι, καλώς ή κακώς, θα δεις και άλλους να αποφασίζουν και πάλι για σένα, έστω και εμμέσως, πλην όμως αποφασιστικά. Χωρίς εσένα. Το ζήτημα είναι να βρεις τη χρυσή ισορροπία και να εξαφανίσεις τα ανταριασμένα κύματα που μπορεί να σηκωθούν.
Οι άνθρωποι είναι όλο εκπλήξεις. Τις περισσότερες φορές δυσάρεστες, και αυτό εκ μόνου του γεγονότος ότι αποτελούν άγνωστους Χ, οι οποίοι σπάνια θα σου φανερώσουν οικειοθελώς έστω ένα μέρος των μυστικών που κρύβουν βαθιά εντός τους. Ένα μυστήριο η όλη φάση γύρω σου, και ναι, πάλι το concept της απογοήτευσης θα σου κάνει αρμένικη βίζιτα, ιδίως αν δεν έχεις τις απαραίτητες κρησάρες, για να κοσκινίσεις και να ξεχωρίσεις την ήρα από το στάρι. Κάτι που θέλει, εκτός από σωστή τεχνική, και γερό στομάχι, για να λειτουργήσει αποδοτικά…
Ο χρόνος που έχεις δεν είναι απεριόριστος. Ναι, έτσι είναι, και πρέπει να το έχεις πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Δεν θα σου προσφερθούν οι άπειρες ευκαιρίες, και δεν θα σου δοθούν οι ανεξάντλητες δυνατότητες στο σύνολο των παραγωγικών και μη ημερών σου, και αυτό εκ μόνου του γεγονότος της σχετικότητας μεν του χρόνου, με τη μόνη βεβαιότητα που τον διακρίνει: ότι περνάει. Και κυλάει εξαιρετικά γοργά, συνεπώς οφείλεις να είσαι έτοιμη να τον τιθασσεύσεις και να τον προσαρμόσεις στα μέτρα σου, ικανοποιώντας όσα περισσότερα μπορέσεις και κυρίως, προλάβεις. Δυστυχώς έτσι είναι: κάνουμε εν πολλοίς όσα προλαβαίνουμε και μας βγαίνουν, απλά αρνούμαστε να το παραδεχτούμε. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά, και μην τον αφήνεις να περνά μπροστά σου ανεκμετάλλευτος: άρπαξε τον από τα μαλλιά και περιόρισε την ορμή του ρου του εις ό,τι σε αφορά, θέτοντας ως μόνο κριτήριο την προσωπικής ου ικανοποίηση και ευδαιμονία. Δύσκολο; Σίγουρα.
Ακατόρθωτο; Είναι (και) στο χέρι σου. Τι λες, δεν αξίζει τον κόπο να μεγιστοποιήσεις τις πιθανότητες;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου