Η εφηβεία είναι μια δύσκολη φάση στη ζωή… τόσο των ίδιων των εφήβων, όσο και των γονιών τους.
Οι έφηβοι είναι γνωστό, ότι χαρακτηρίζονται από ανυπομονησία και παρορμητικότητα και μια καινούρια έρευνα, βρήκε μια εξήγηση στο γιατί οι νέοι και οι νέες θέλουν «τα πάντα, τώρα» και γιατί «επαναστατούν» αν δεν περάσει το δικό τους.
Σύμφωνα με μια ομάδα ερευνητών από τη Γερμανία, φαίνεται ότι ο εγκέφαλος των εφήβων είναι έτσι «καλωδιωμένος» σε αυτή τη φάση της ζωής τους και καθώς αναπτύσσεται με τα χρόνια, γίνεται πιο υπομονετικός.
Οι επιστήμονες εξέτασαν δύο θεωρίες ως προς το γιατί οι έφηβοι είναι περισσότερο ανυπόμονοι-στοιχείο «κλειδί» της παρορμητικότητας.
Η μία υποστήριζε ότι οι έφηβοι αντιδρούν περισσότερο στις άμεσες ανταμοιβές και η άλλη ότι οι έφηβοι σκέφτονται λιγότερο για το μέλλον και περισσότερα για το εδώ και τώρα.
Οι 25 συμμετέχοντες, ηλικίας από 8 έως 25 ετών, αξιολογήθηκαν με βάση το αν θα προτιμούσαν να πάρουν μια μικρότερη ανταμοιβή τώρα, ή μεγαλύτερη ανταμοιβή στο μέλλον.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι η ανυπομονησία -και η προτίμηση στην πρόωρη πληρωμή- κορυφωνόταν στις αρχές της εφηβείας, ενώ ο «μελλοντικός προσανατολισμός» αυξανόταν με την ηλικία. Ακόμη, βρήκαν ότι υπήρχε μικρή διαφορά ανάμεσα στην ευαισθησία των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων στις άμεσες ανταμοιβές.
Μαγνητικές τομογραφίες στους εγκεφάλους των εφήβων αποκάλυψαν το μηχανισμό που συμμετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και βρήκαν, ότι η παρορμητικότητα αυξανόταν καθώς μεγάλωνε ο αριθμός των συνδέσεων νευρώνων στο μπροστινό τμήμα του εγκεφάλου, που ονομάζεται ραχιαίος-πλευρικός προμετωπιαίος φλοιό.
Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν, ότι «τα αποτελέσματα δείχνουν ότι πρόκειται κυρίως για αυξημένο έλεγχο και για όχι ευαισθησία στα άμεσα οφέλη, αυτό που οδηγεί στις αναπτυξιακές μειώσεις της ανυπομονησίας».
Οι επιστήμονες τονίζουν, ωστόσο, ότι παρότι η παρορμητικότητα αποτελεί μέρος της υγιούς ανάπτυξης ενός εφήβου, μπορεί να προκαλέσει πραγματικά προβλήματα. Όπως σημειώνουν, έχει παρατηρηθεί μια αύξηση στην εισαγωγή εφήβων στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, εξαιτίας της αυξημένης κατανάλωσης αλκοόλ και άλλων ουσιών από εφήβους.
«Ενώ αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε πιο επικίνδυνες καταστάσεις -συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων, του αλκοόλ, των ναρκωτικών και της σεξουαλικής δραστηριότητας- ο ρόλος της παρορμητικότητας πρέπει να γίνει καλύτερα κατανοητός».
Επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ήταν ο Wouter van den Bos από το ινστιτούτο Μαξ Πλανκ στο Βερολίνο, ο οποίος τόνισε ότι απαιτείται να γίνουν περαιτέρω έρευνες, για να διερευνηθεί ο ρόλος που παίζει η πίεση από τους συνομήλικους στην παρμορμητικότητα.
Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
Οι έφηβοι είναι γνωστό, ότι χαρακτηρίζονται από ανυπομονησία και παρορμητικότητα και μια καινούρια έρευνα, βρήκε μια εξήγηση στο γιατί οι νέοι και οι νέες θέλουν «τα πάντα, τώρα» και γιατί «επαναστατούν» αν δεν περάσει το δικό τους.
Σύμφωνα με μια ομάδα ερευνητών από τη Γερμανία, φαίνεται ότι ο εγκέφαλος των εφήβων είναι έτσι «καλωδιωμένος» σε αυτή τη φάση της ζωής τους και καθώς αναπτύσσεται με τα χρόνια, γίνεται πιο υπομονετικός.
Οι επιστήμονες εξέτασαν δύο θεωρίες ως προς το γιατί οι έφηβοι είναι περισσότερο ανυπόμονοι-στοιχείο «κλειδί» της παρορμητικότητας.
Η μία υποστήριζε ότι οι έφηβοι αντιδρούν περισσότερο στις άμεσες ανταμοιβές και η άλλη ότι οι έφηβοι σκέφτονται λιγότερο για το μέλλον και περισσότερα για το εδώ και τώρα.
Οι 25 συμμετέχοντες, ηλικίας από 8 έως 25 ετών, αξιολογήθηκαν με βάση το αν θα προτιμούσαν να πάρουν μια μικρότερη ανταμοιβή τώρα, ή μεγαλύτερη ανταμοιβή στο μέλλον.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι η ανυπομονησία -και η προτίμηση στην πρόωρη πληρωμή- κορυφωνόταν στις αρχές της εφηβείας, ενώ ο «μελλοντικός προσανατολισμός» αυξανόταν με την ηλικία. Ακόμη, βρήκαν ότι υπήρχε μικρή διαφορά ανάμεσα στην ευαισθησία των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων στις άμεσες ανταμοιβές.
Μαγνητικές τομογραφίες στους εγκεφάλους των εφήβων αποκάλυψαν το μηχανισμό που συμμετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και βρήκαν, ότι η παρορμητικότητα αυξανόταν καθώς μεγάλωνε ο αριθμός των συνδέσεων νευρώνων στο μπροστινό τμήμα του εγκεφάλου, που ονομάζεται ραχιαίος-πλευρικός προμετωπιαίος φλοιό.
Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν, ότι «τα αποτελέσματα δείχνουν ότι πρόκειται κυρίως για αυξημένο έλεγχο και για όχι ευαισθησία στα άμεσα οφέλη, αυτό που οδηγεί στις αναπτυξιακές μειώσεις της ανυπομονησίας».
Οι επιστήμονες τονίζουν, ωστόσο, ότι παρότι η παρορμητικότητα αποτελεί μέρος της υγιούς ανάπτυξης ενός εφήβου, μπορεί να προκαλέσει πραγματικά προβλήματα. Όπως σημειώνουν, έχει παρατηρηθεί μια αύξηση στην εισαγωγή εφήβων στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, εξαιτίας της αυξημένης κατανάλωσης αλκοόλ και άλλων ουσιών από εφήβους.
«Ενώ αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε πιο επικίνδυνες καταστάσεις -συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων, του αλκοόλ, των ναρκωτικών και της σεξουαλικής δραστηριότητας- ο ρόλος της παρορμητικότητας πρέπει να γίνει καλύτερα κατανοητός».
Επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ήταν ο Wouter van den Bos από το ινστιτούτο Μαξ Πλανκ στο Βερολίνο, ο οποίος τόνισε ότι απαιτείται να γίνουν περαιτέρω έρευνες, για να διερευνηθεί ο ρόλος που παίζει η πίεση από τους συνομήλικους στην παρμορμητικότητα.
Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου