Φωτισθείτε στα σώματά σας… Ανακαλύψτε, ενσωματώστε και εκφράστε το Εγώ Είμαι….
Όλα οδηγούν στην αύξηση της συνειδητότητας... Όλα ωθούν το ανέβασμα στο σπιράλ της φώτισης ... Είναι οι φράσεις που ακούγονται καθημερινά σε διαφορετικές στιγμές της ζωής μας... Έχουμε σήμερα το κάλεσμα να λάβουμε και να προσέξουμε τα μηνύματα που μας δίνει η καθημερινή μας εμπειρία και να τα μεταφέρουμε ξεκάθαρα στο εδώ και τώρα. Στην ουσία καθημερινά γειώνουμε την πράξη της Νέας Αντίληψης... ενώ ταυτόχρονα δοκιμαζόμαστε στην κατανόηση και στην αποτελεσματικότητα των πράξεών μας. Πολλές φορές διαπιστώνουμε ένα κενό μικρό ή μεγάλο στην σύνδεση κατανόησης και αλλαγής.
Ακουγόμαστε να αναλύουμε και να εμβαθύνουμε στα μοτίβα λειτουργίας μας χανόμαστε όμως σε μη αποτελεσματικό ρυθμό υλοποίησης των αντιστοίχων αλλαγών.
Μέσα από τις καθημερινές μας ευχές και προσευχές είναι Δώσε μου την δύναμη να αλλάζω αυτά που μπορώ... Και η αλλαγή μας καλεί να προσέξουμε το κέντρο βάσης μας εδώ που γειώνουμε και πράττουμε το έργο της αλλαγής... Πολλοί ανακαλύπτουμε μια απόσταση από το κατανοώ, φωτίζομαι, αποφασίζω και πράττω. Βρίσκουμε ότι η Πράξη- το ‘Εργο της Αλλαγής- χρειάζεται μια υποστήριξη και μια σφαιρική ενεργοποίηση. Είναι μια φωτιά που ζητάει να έχει την δική της δύναμη και κατεύθυνση...Θέλει και κάποια βοήθεια πολλές φορές και βρισκόμαστε να κοιτάμε στον ορίζοντα διερωτώμενοι... Τι ακόμη χρειάζεται για να κάνω μπρος... Από πού να πάρω βοήθεια και θάρρος; Kι εδώ έρχεται η καρδιά...
Η καρδιά είναι αυτό το μεγάλο αλεξίπτωτο που απογειώνει κι ανοίγει το αληθινό μας ταξίδι... Είναι το όχημα που μας ωθεί προς τα μπρος... Είναι ο χώρος που κανείς παίρνει την δική του ταυτότητα. Η καρδιά δίνει το έναυσμα για το Εγώ Είμαι...
Έχουμε αποθηκεύσει άπειρες ενσαρκώσεις καταπίεσης. Στο σχoλείο της ζωής επιλέξαμε να πάρουμε το μάθημά μας μέσα από ενσαρκώσεις και εμπειρίες καταπίεσης, χειραγώγησης, κατοχής, κτητικότητας, χειρισμού...Ήταν η ζωή της σκλαβιάς και της απώλειας. Έφερε σκοτάδι και αισθήματα θλίψης, ασφυξίας καθώς πολλοί από μας είχαμε ξεχάσει την ουσία μας κι ακολουθούσαμε την δεδομένη ταυτότητα που μας έδωσαν... Μέσα σ΄ αυτήν την φορεσιά –τον ρόλο- μάθαμε να επενδύουμε σε αξίες; το καλό παιδί, ο αφοσιωμένος, ο γενναίος... πολλές φορές παίρνοντας επαίνους για την προσφορά μας. Όμως επειδή λειτουργούσαμε κάτω από επιβολή βαθειά μέσα μας υπήρχε η θλίψη για μια απουσία. Την απουσία του αληθινού εαυτού... Τα συμπτώματα: κατάθλιψη, παράπονο, ανικανοποίητο, άγχος, έλλειψη από στόχους και όνειρα, περιορισμός στην πρωτοβουλία για δημιουργία χαράς, δυσκολία στις σχέσεις-να έλθουμε κοντά- χάσιμο χρόνου και ρυθμού. Η καρδιά αυτός ο υπέροχος μετασχηματιστής στέκει αδρανής, στάσιμος σαν να ψάχνει... Κάλεσε το φως στην καρδιά...
Άφησέ το να φέρει στην επιφάνεια αυτά που έγιναν το σκοτάδι της καρδιάς... Η παρουσία και η ακολουθία στα σχέδια των άλλων και η απουσία από την αληθινή ουσία της ταυτότητάς μας.
Στρέψε το φως προς την καρδιά για να ανακαλύψεις την επαναληπτική δίνη της προδοσίας που έχεις βιώσει... Προδοσία στο εσωτερικό παιδί. Όπου αυτό μπήκε σε ρόλους που αφορούσαν τα σχέδια των άλλων-ίσως των γονιών του-. Προδοσία από σχέσεις. Πόσο αγαπούσα τον εαυτόν μου καθώς επέλεγα έλκυα και βίωνα τις σχέσεις και την αγάπη; Όπου κατέγραψα φθορά, καταπίεση, αποτυχία και απογοήτευση που εγώ πρόδωσα τον εαυτόν μου και έλκυσα αυτή την εμπειρία... Πριν θελήσω να οριοθετήσω, να καλυτερεύσω ή να τελειώσω μια σχέση ας ρωτάω τον εαυτόν μου: Που εγώ με πρόδωσα σ΄αυτήν την εμπειρία;
Το όφελος από αυτήν την ανασκόπηση έρχεται να μας φέρνει μια λύτρωση, απαλλαγή και Νέο Χώρο μέσα μας αυτό τον μυστικό χώρο όλων των δυνατοτήτων... Χώρος για να συναντήσουμε τον εαυτό μας και την αλήθεια μας με την άνεση ώστε να μπαίνουμε σε αποδοχή. Αποδέχομαι τον εαυτό μου όπως αληθινά είμαι. Αποδέχομαι τα συναισθήματά μου και την αλήθεια μου και μαθαίνω να τα τιμώ. Μόνο τότε μπορώ να τιμήσω και να αποδεχθώ τον άλλο άνθρωπο. Μόνο τότε μπορώ να αφήσω τον άλλο να είναι ο εαυτός του. Μπορώ να κερδίσω την ευλογία των αληθινών σχέσεων και της αγνής αγάπης. Μόνο ένας άνθρωπος που αγαπά και σέβεται τον εαυτόν του μπορεί να ανοιχθεί στην αγάπη...
Το σχολείο της καρδιάς είναι το σχολείο του Χώρου και του Χρόνου. Είναι το σχολείο που δυναμώνει την Παρουσία στο Τώρα... Είναι ο σταθμός που Ετοιμάζει το Διαδραστικό Εργο της Γείωσης...
Κάνε Πράξη αυτό που νοιώθεις και νοιώσε αυτά που πράττεις.
Θετική Δήλωση: Προσκαλώ το φως να κατοικεί και να οδηγεί στο νέο χαρούμενο δρόμο της αλήθειας της καρδιάς μου.
Όλα οδηγούν στην αύξηση της συνειδητότητας... Όλα ωθούν το ανέβασμα στο σπιράλ της φώτισης ... Είναι οι φράσεις που ακούγονται καθημερινά σε διαφορετικές στιγμές της ζωής μας... Έχουμε σήμερα το κάλεσμα να λάβουμε και να προσέξουμε τα μηνύματα που μας δίνει η καθημερινή μας εμπειρία και να τα μεταφέρουμε ξεκάθαρα στο εδώ και τώρα. Στην ουσία καθημερινά γειώνουμε την πράξη της Νέας Αντίληψης... ενώ ταυτόχρονα δοκιμαζόμαστε στην κατανόηση και στην αποτελεσματικότητα των πράξεών μας. Πολλές φορές διαπιστώνουμε ένα κενό μικρό ή μεγάλο στην σύνδεση κατανόησης και αλλαγής.
Ακουγόμαστε να αναλύουμε και να εμβαθύνουμε στα μοτίβα λειτουργίας μας χανόμαστε όμως σε μη αποτελεσματικό ρυθμό υλοποίησης των αντιστοίχων αλλαγών.
Μέσα από τις καθημερινές μας ευχές και προσευχές είναι Δώσε μου την δύναμη να αλλάζω αυτά που μπορώ... Και η αλλαγή μας καλεί να προσέξουμε το κέντρο βάσης μας εδώ που γειώνουμε και πράττουμε το έργο της αλλαγής... Πολλοί ανακαλύπτουμε μια απόσταση από το κατανοώ, φωτίζομαι, αποφασίζω και πράττω. Βρίσκουμε ότι η Πράξη- το ‘Εργο της Αλλαγής- χρειάζεται μια υποστήριξη και μια σφαιρική ενεργοποίηση. Είναι μια φωτιά που ζητάει να έχει την δική της δύναμη και κατεύθυνση...Θέλει και κάποια βοήθεια πολλές φορές και βρισκόμαστε να κοιτάμε στον ορίζοντα διερωτώμενοι... Τι ακόμη χρειάζεται για να κάνω μπρος... Από πού να πάρω βοήθεια και θάρρος; Kι εδώ έρχεται η καρδιά...
Η καρδιά είναι αυτό το μεγάλο αλεξίπτωτο που απογειώνει κι ανοίγει το αληθινό μας ταξίδι... Είναι το όχημα που μας ωθεί προς τα μπρος... Είναι ο χώρος που κανείς παίρνει την δική του ταυτότητα. Η καρδιά δίνει το έναυσμα για το Εγώ Είμαι...
Έχουμε αποθηκεύσει άπειρες ενσαρκώσεις καταπίεσης. Στο σχoλείο της ζωής επιλέξαμε να πάρουμε το μάθημά μας μέσα από ενσαρκώσεις και εμπειρίες καταπίεσης, χειραγώγησης, κατοχής, κτητικότητας, χειρισμού...Ήταν η ζωή της σκλαβιάς και της απώλειας. Έφερε σκοτάδι και αισθήματα θλίψης, ασφυξίας καθώς πολλοί από μας είχαμε ξεχάσει την ουσία μας κι ακολουθούσαμε την δεδομένη ταυτότητα που μας έδωσαν... Μέσα σ΄ αυτήν την φορεσιά –τον ρόλο- μάθαμε να επενδύουμε σε αξίες; το καλό παιδί, ο αφοσιωμένος, ο γενναίος... πολλές φορές παίρνοντας επαίνους για την προσφορά μας. Όμως επειδή λειτουργούσαμε κάτω από επιβολή βαθειά μέσα μας υπήρχε η θλίψη για μια απουσία. Την απουσία του αληθινού εαυτού... Τα συμπτώματα: κατάθλιψη, παράπονο, ανικανοποίητο, άγχος, έλλειψη από στόχους και όνειρα, περιορισμός στην πρωτοβουλία για δημιουργία χαράς, δυσκολία στις σχέσεις-να έλθουμε κοντά- χάσιμο χρόνου και ρυθμού. Η καρδιά αυτός ο υπέροχος μετασχηματιστής στέκει αδρανής, στάσιμος σαν να ψάχνει... Κάλεσε το φως στην καρδιά...
Άφησέ το να φέρει στην επιφάνεια αυτά που έγιναν το σκοτάδι της καρδιάς... Η παρουσία και η ακολουθία στα σχέδια των άλλων και η απουσία από την αληθινή ουσία της ταυτότητάς μας.
Στρέψε το φως προς την καρδιά για να ανακαλύψεις την επαναληπτική δίνη της προδοσίας που έχεις βιώσει... Προδοσία στο εσωτερικό παιδί. Όπου αυτό μπήκε σε ρόλους που αφορούσαν τα σχέδια των άλλων-ίσως των γονιών του-. Προδοσία από σχέσεις. Πόσο αγαπούσα τον εαυτόν μου καθώς επέλεγα έλκυα και βίωνα τις σχέσεις και την αγάπη; Όπου κατέγραψα φθορά, καταπίεση, αποτυχία και απογοήτευση που εγώ πρόδωσα τον εαυτόν μου και έλκυσα αυτή την εμπειρία... Πριν θελήσω να οριοθετήσω, να καλυτερεύσω ή να τελειώσω μια σχέση ας ρωτάω τον εαυτόν μου: Που εγώ με πρόδωσα σ΄αυτήν την εμπειρία;
Το όφελος από αυτήν την ανασκόπηση έρχεται να μας φέρνει μια λύτρωση, απαλλαγή και Νέο Χώρο μέσα μας αυτό τον μυστικό χώρο όλων των δυνατοτήτων... Χώρος για να συναντήσουμε τον εαυτό μας και την αλήθεια μας με την άνεση ώστε να μπαίνουμε σε αποδοχή. Αποδέχομαι τον εαυτό μου όπως αληθινά είμαι. Αποδέχομαι τα συναισθήματά μου και την αλήθεια μου και μαθαίνω να τα τιμώ. Μόνο τότε μπορώ να τιμήσω και να αποδεχθώ τον άλλο άνθρωπο. Μόνο τότε μπορώ να αφήσω τον άλλο να είναι ο εαυτός του. Μπορώ να κερδίσω την ευλογία των αληθινών σχέσεων και της αγνής αγάπης. Μόνο ένας άνθρωπος που αγαπά και σέβεται τον εαυτόν του μπορεί να ανοιχθεί στην αγάπη...
Το σχολείο της καρδιάς είναι το σχολείο του Χώρου και του Χρόνου. Είναι το σχολείο που δυναμώνει την Παρουσία στο Τώρα... Είναι ο σταθμός που Ετοιμάζει το Διαδραστικό Εργο της Γείωσης...
Κάνε Πράξη αυτό που νοιώθεις και νοιώσε αυτά που πράττεις.
Θετική Δήλωση: Προσκαλώ το φως να κατοικεί και να οδηγεί στο νέο χαρούμενο δρόμο της αλήθειας της καρδιάς μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου