Ένας τύπος με κουστούμι και χαρτοφύλακα περιμένει στην αίθουσα αναμονής του γραφείου του Πάπα. Η γραμματέας του χαμογελάει συγκαταβατικά και του λέει:
– Ο Παναγιότατος θα σας δεχτεί τώρα. Μπορείτε να περάσετε.
Ο τύπος γνέφει, σηκώνεται απότομα, μπουκάρει στην μισάνοιχτη πόρτα, ακουμπά το χαρτοφύλακα πανω στο γραφείο του Πανιερώτατου, τον ανοίγει, τραβάει ένα χαρτί από μέσα, το προσφέρει στον Πάπα και λέει:
– Θα περάσω κατευθείαν στο ψητό. Λέγομαι Jim Douglas και αντιπροσωπεύω την Coca Cola. Είμαι εδώ, γιατί η εταιρία μου έχει να σας κάνει την εξής γενναιόδωρη προσφορά: Σας ζητάμε να αλλάξετε τον στίχο του Πατερ Ημών υπαριθμόν 8, το σημείο που λέει «τον άρτον ημών των επιούσιον», έτσι ώστε να λέει «την Coca Cola ημών την επιούσια». Εμείς από τη μεριά μας θα σας δώσουμε το ποσό των διακοσίων εκατομυρίων δολλαρίων σε νόμισμα της επιλογής σας. Δέχεστε;
Ο Αντιπρόσωπος του ενός και μοναδικού Θεού, αφού ξοδεύει τέσσερα ως και εφτά δευτερόλεπτα για να καταλάβει τι συμβαίνει, άλλα ενάμιση ως δύο για να συγκεντρώσει τη φωνή του και περίπου τρία τέταρτα του δευτερολέπτου για σκίσει το χαρτί, φωνάζει γεμάτος έξαρση και θρησκευτικό φανατισμό:
– Αν είναι ποτέ δυνατόν! Θα μας κάψουν οι ουρανοί. Τολμάτε και έρχεστε εδώ και ζητάτε τέτοιο πράγμα; Δεν υπάρχει ποσό για να αγοράσει τέτοιο πράγμα. Παρακαλώ να ανακαλέσετε την προσβολή που μας κάνατε.
Ο Jim Douglas χαμογελά, τραβάει ένα δεύτερο χαρτί από τον χαρτοφύλακα του, το προσφέρει και λέει:
– Αχά, το προβλέψαμε πως θα αντιδρούσατε κάπως έτσι. Η εταιρία μου είναι διατεθειμένη να ανεβάσει την προσφορά της στα τριακόσια εκατομύρια δολλάρια και να συμπεριλάβει στο συμβόλαιο και ένα ετήσιο ποσοστό επί των κερδών της.
Ο Πάπας πετάει κάτω το άσπρο σκουφάκι του γεμάτος οργή:
– Σας παρακαλώ κύριε, δεν είναι δυνατόν να ζητάτε από τη καθολική εκκλησία να κάνει κάτι τέτοιο για οποιοδήποτε ποσό! Είμαστε η μεγαλύτερη εκκλησία στον κόσμο, έχουμε εκατομμύρια πιστούς, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στην προσευχή μας και στα πιστεύω μας!
– Άγιε πατέρα, ζητούμε συγνώμη αν σας προσβάλαμε. Παρακαλώ, σκεφτείτε την τελευταία προσφορά μας: Δίνουμε μισό δισεκατομμύριο δολλάρια σε νόμισμα της επιλογής σας και ένα αρκετά σεβαστό ποσοστό επί των ακαθάριστων κερδών της εταιρίας ετησίως, ας πούμε πέντε τα εκατό.
Παύση για σκέψη.
Ο Πανιερώτατος έχει κάτσει στην πολυθρόνα του.
Φαίνεται να το σκέφτεται, παίζει με το στυλό του και τελικά χτυπά το intercom, από όπου ακούγεται η φωνή της γραμματέας του να ρωτά πώς μπορεί να τον εξυπηρετήσει:
– Α, αδελφή Μαίρη. Σε παρακαλώ κορίτσι μου, ψάξε στα αρχεία μας να δεις πότε λήγει εκείνη η σύμβαση με τους αρτοποιούς!
– Ο Παναγιότατος θα σας δεχτεί τώρα. Μπορείτε να περάσετε.
Ο τύπος γνέφει, σηκώνεται απότομα, μπουκάρει στην μισάνοιχτη πόρτα, ακουμπά το χαρτοφύλακα πανω στο γραφείο του Πανιερώτατου, τον ανοίγει, τραβάει ένα χαρτί από μέσα, το προσφέρει στον Πάπα και λέει:
– Θα περάσω κατευθείαν στο ψητό. Λέγομαι Jim Douglas και αντιπροσωπεύω την Coca Cola. Είμαι εδώ, γιατί η εταιρία μου έχει να σας κάνει την εξής γενναιόδωρη προσφορά: Σας ζητάμε να αλλάξετε τον στίχο του Πατερ Ημών υπαριθμόν 8, το σημείο που λέει «τον άρτον ημών των επιούσιον», έτσι ώστε να λέει «την Coca Cola ημών την επιούσια». Εμείς από τη μεριά μας θα σας δώσουμε το ποσό των διακοσίων εκατομυρίων δολλαρίων σε νόμισμα της επιλογής σας. Δέχεστε;
Ο Αντιπρόσωπος του ενός και μοναδικού Θεού, αφού ξοδεύει τέσσερα ως και εφτά δευτερόλεπτα για να καταλάβει τι συμβαίνει, άλλα ενάμιση ως δύο για να συγκεντρώσει τη φωνή του και περίπου τρία τέταρτα του δευτερολέπτου για σκίσει το χαρτί, φωνάζει γεμάτος έξαρση και θρησκευτικό φανατισμό:
– Αν είναι ποτέ δυνατόν! Θα μας κάψουν οι ουρανοί. Τολμάτε και έρχεστε εδώ και ζητάτε τέτοιο πράγμα; Δεν υπάρχει ποσό για να αγοράσει τέτοιο πράγμα. Παρακαλώ να ανακαλέσετε την προσβολή που μας κάνατε.
Ο Jim Douglas χαμογελά, τραβάει ένα δεύτερο χαρτί από τον χαρτοφύλακα του, το προσφέρει και λέει:
– Αχά, το προβλέψαμε πως θα αντιδρούσατε κάπως έτσι. Η εταιρία μου είναι διατεθειμένη να ανεβάσει την προσφορά της στα τριακόσια εκατομύρια δολλάρια και να συμπεριλάβει στο συμβόλαιο και ένα ετήσιο ποσοστό επί των κερδών της.
Ο Πάπας πετάει κάτω το άσπρο σκουφάκι του γεμάτος οργή:
– Σας παρακαλώ κύριε, δεν είναι δυνατόν να ζητάτε από τη καθολική εκκλησία να κάνει κάτι τέτοιο για οποιοδήποτε ποσό! Είμαστε η μεγαλύτερη εκκλησία στον κόσμο, έχουμε εκατομμύρια πιστούς, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στην προσευχή μας και στα πιστεύω μας!
– Άγιε πατέρα, ζητούμε συγνώμη αν σας προσβάλαμε. Παρακαλώ, σκεφτείτε την τελευταία προσφορά μας: Δίνουμε μισό δισεκατομμύριο δολλάρια σε νόμισμα της επιλογής σας και ένα αρκετά σεβαστό ποσοστό επί των ακαθάριστων κερδών της εταιρίας ετησίως, ας πούμε πέντε τα εκατό.
Παύση για σκέψη.
Ο Πανιερώτατος έχει κάτσει στην πολυθρόνα του.
Φαίνεται να το σκέφτεται, παίζει με το στυλό του και τελικά χτυπά το intercom, από όπου ακούγεται η φωνή της γραμματέας του να ρωτά πώς μπορεί να τον εξυπηρετήσει:
– Α, αδελφή Μαίρη. Σε παρακαλώ κορίτσι μου, ψάξε στα αρχεία μας να δεις πότε λήγει εκείνη η σύμβαση με τους αρτοποιούς!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου