Τα νέα ευρήματα εξηγούν γιατί δεν συγκρατούμε ονόματα στα πάρτι ή σε επαγγελματικές συναντήσεις μετά μουσικής, όπως και γιατί δεν θυμόμαστε τι στο καλό ειπώθηκε με τον πελάτη στην συνάντηση, ή με τους φίλους στην εκδήλωση που έγινε στην μουράτη καφετέρια ή στην σύσκεψη που έπαιζε η τηλεόραση.
Γιατί δεν πουλάω όταν παίζει η τηλεόραση στην διαπασών;
Για όσους αδυνατούν να συγκρατήσουν ονόματα σε φιλικές συγκεντρώσεις και πάρτι ο «ένοχος» είναι τα τραγούδια η “μουσική” και οι λέξεις που παίζουν στο βάθος. Αμερικανοί επιστήμονες του Πολυτεχνείου της Τζόρτζια (Georgia Tech) διαπίστωσαν ότι τα τραγούδια επηρεάζουν την ικανότητα συγκέντρωσής, σε μια κουβέντα, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερες ηλικίες. Κάτι τέτοιο, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ως προς τη διαδικασία της αφομοίωσης πληροφοριών – πέρα από ηλικιωμένα άτομα – και σε όσους πραγματοποιούν συναντήσεις σε χώρους όπου υπάρχουν τραγούδια
Εκτός φυσικά από την κλασσική μουσική που πετυχαίνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Από τη μελέτη των ειδικών φάνηκε ότι οι νεαροί φοιτητές που έλαβαν μέρος στα πειράματα δεν επηρεάζονταν φαινομενικά από τις λέξεις των τραγουδιών που έπαιζε στο βάθος. Οι εθελοντές ωστόσο μεγαλύτερης ηλικίας φάνηκε να θυμούνται κατά 10% λιγότερα ονόματα όταν βρίσκονταν σε χώρο όπου υπήρχαν τραγούδια συγκριτικά με όταν βρίσκονταν σε ένα ήσυχο δωμάτιο.
«Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας δεν μπορούν εύκολα να αγνοήσουν θορύβους που υπάρχουν στο βάθος και να συγκεντρωθούν σε ό,τι κάνουν εκείνη τη στιγμή» εξηγεί η δρ Οντρι Ντιούαρτ, υπεύθυνη του Εργαστηρίου για τη Μνήμη και τη Γήρανση του Πολυτεχνείου. «Η συσχετιστική ή αλλιώς συνειρμική μνήμη φθίνει με την πάροδο του χρόνου. Μεγαλώνοντας ηλικιακά μάς είναι πολύ δυσκολότερο να θυμηθούμε ποιο όνομα συνοδεύει το κάθε πρόσωπο ή το κάθε μέρος όπου πραγματοποιήθηκε μια συζήτηση» προσθέτει η ίδια.
Δοκιμάζοντας τη μνήμη
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές εξέτασαν τις επιπτώσεις του θορύβου και των τραγουδιών στη συνειρμική μνήμη των εθελοντών. Ανάμεσα στις δοκιμασίες στις οποίες υποβλήθηκαν ήταν και ο συνδυασμός του σωστού προσώπου με το όνομά του.
Συγκεκριμένα, τους ζήτησαν να κοιτάξουν μια σειρά πρόσωπα και στη συνέχεια να δουν κατά πόσο τα άτομα αυτά «παρέπεμπαν» σε κάποια ονόματα. Λίγο αργότερα τους έδειξαν εκ νέου τα ίδια πρόσωπα. Κάποιες φορές το τεστ πραγματοποιήθηκε με ησυχία, ενώ άλλες φορές στο βάθος υπήρχε ένα «μουσικό χαλί» ή ένα ορχηστρικό ροκ κομμάτι από τον Ερικ Κλάπτον ή τα συγκροτήματα Τζέφερσον Ερπλεϊν και Rush.
Κλασσική μουσική για καλή συγκέντρωση και καθόλου περίσπαση
Τα νέα ευρήματα των αμερικανών ειδικών θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν ηλικιωμένους που ζουν σε οίκους ευγηρίας και αντιμετωπίζουν προβλήματα συγκέντρωσης ή άτομα που προτιμούν να πραγματοποιούν τα επαγγελματικά τους ραντεβού εκτός γραφείου.
«Πρέπει να προσέχουμε τους περισπασμούς που υπάρχουν στο γύρω περιβάλλον. Προκειμένου να καταφέρουν να συγκεντρωθούν καλύτερα σε ό,τι κάνουν οι εργαζόμενοι καλό είναι να κλείσουν τα τραγούδια ή να περάσουν σε ένα δωμάτιο με κλασσική μουσική. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, τα οποία αντιμετωπίζουν δυσκολία συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια μιας επαγγελματικής συνάντησης εκτός γραφείου. Καλό είναι να επιλέγουν ήσυχους χώρους, όπου μπορούν να συγκεντρωθούν χωρίς περισπασμούς. Το ίδιο συμβαίνει άλλωστε και στην περίπτωση των οδηγών. Οταν π.χ. χάσουν τον δρόμο είναι καλύτερα να κλείσουν το ραδιόφωνο για να καταφέρουν να συγκεντρωθούν και να βρουν τον δρόμο τους» καταλήγει η δρ Ντιούαρτ.
Πόσο σωστό.
Γιατί νομίζεις πως προσέχουν πάρα πολύ τι μουσική παίζουν στα πολυκαταστήματα; Εχεις ακούσει Πάσχα σε πολυκατάστημα παιχνιδιών κλαρίνα και νταούλια; Τα Χριστούγεννα ή τις Απόκριες ακούς την ίδια μουσική; Οχι φυσικά, γνωρίζουν πολύ καλά τι μουσική πρέπει να ακούγεται στον χώρο τους που πηγαίνουν άνθρωποι να καταναλώσουν. Οχι η μουσική που τους αρέσει αλλά η μουσική που ΠΡΕΠΕΙ να ακουστεί.
Κάποτε συνεργαζόμουν με έναν γραφίστα που προσπαθούσε να κάνει “εταιρική ταυτότητα” με τα ακουστικά στ’ αυτιά του και τραγούδια των πιο πάνω ροκ συγκροτημάτων. Σπάνια και με πολύ κόπο σε πολύ χρόνο έφτιαχνε κάτι αξιόλογο. Στον αντίποδα συνεργάτης με κλασσική μουσική και μάλιστα “The Best of Mozart” στο δωμάτιο – όχι ακουστικά- κυριολεκτικά σαρώνει σε ότι κάνει.
Έχω και φίλο ζωγράφο που κάνει το ίδιο και “κάνει θαύματα” Πελάτης αρχιτέκτονας έβαλε κλασσική μουσική στο γραφείο του, κατόπιν προτροπής μου και “είδε τον Θεό με όλους τους αρχαγγέλους του” όπως λεει χαριτολογώντας από την δημιουργική απόδοση των συνεργατών του, όπως ακι με την διάθεση τους. Αλλος πελάτης που έκανε το ίδιο σε παιδικό σταθμό, ειδικά όταν τα μικρά πηγαίνουν για φαγητό και ύπνο, είπε πως η διαφορά στην γαλήνη, την ευρυθμία και την συγκέντρωση είναι τεράστια και πολύ σημαντική για να περάσει απαρατήρητη.
Μόνο με το να βάλουν κλασσική μουσική στην ανάλογη ένταση.
Η κλασσική μουσική είναι η μουσική της συγκέντρωσης και της δημιουργίας
Η Ροκ -που την λατρεύω- είναι για χορό, γυμναστική και τρέξιμο στο δάσος. ΟΧΙ για την συγκέντρωση που απαιτεί η δημιουργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου