Δεκατρείς φορές γύρισα τον κόσμο μέσα μου, ψάχνοντας να βρω πού αρχίζει και πού τελειώνει ο άνθρωπος.
Είχα για ναύλα τους μεγάλους. Αυτούς που άφησαν στίγμα μέσα μου. Τους φιλοσόφους του παλιούς μα και τους σύγχρονους. Τις επιστήμες του ανθρώπου. Την τέχνη και την έκφραση αυτών που κοινωνούν στον κόσμο τον βαθύ τους εαυτό. Το πλήθος που μέσα από την καθημερινότητα φιλοσοφεί, ανακαλύπτει, προβληματίζει. Αυτούς που πιάνουν τη ρημαδιασμένη την πένα και γράφουν. Τα ναύλα μου ήταν επαρκή, απ’ ό, τι αντιλαμβάνεστε.
Συνταξιδιώτες είχα τους υπηρέτες του καθωσπρεπισμού. Αυτούς τους ταπεινούς και ρακένδυτους ψυχικά. Αυτούς που πάντα υποθάλπουν, παραπλανούν και κυβερνούν. Αυτούς που καλλιεργούν μίσος, αυτούς που λένε "εγώ ξέρω", αυτούς που η εξουσία σε άτομο, ομάδα ή λαό αποτελεί την ανασφάλεια του γίγνεσθαι. Αυτούς που παρασύρθηκαν στον δρόμο για την Ιθάκη και πριν φτάσουν, έχριζαν τον εαυτό τους βασιλιά.
Ταξίδι σκληρό λοιπόν, με αντιφάσεις σε μεγαλείο. Ταξίδι με φόβους, με πάθη, με φως. Κράτησα σφιχτά τα ναύλα μου να μη με κατασπαράξουν οι συνταξιδιώτες. Έκλεισα μάτια και αυτιά στα κύματα τα μεγάλα. Άλλοτε πάλι, απολάμβανα την τρικυμία σαν ίσως την τελευταία εμπειρία.
Το ταξίδι δεν τελειώνει, σε όποιον περιμένει να ακούσει ένα όμορφο τέλος. Και είναι αδαής όποιος πει ότι το έχει τελειώσει για τον ίδιο. Αυτό το ταξίδι θα τελειώσει τη στιγμή της μετάβασης. Μέχρι τότε, πάνω στη γαλέρα! Με τα ναύλα που έχεις κερδίσει με κόπο και με συνταξιδιώτες το παρόν. Ένα παρόν που σε μαστίζει, σε πληγώνει και σε κάνει να σκέφτεσαι το ναυάγιο.
Το μόνο που ανακαλύπτω μέσα σ’ αυτήν την εμπειρία, είναι πως η αρχή και το τέλος του ταξιδιού είναι η αγάπη. Το συναίσθημα αυτό που επικυρώνει την ελευθερία μας. Η αγάπη σε πράγματα που ποτέ δεν πίστευα, η αγάπη για το εμείς, η αγάπη η αληθινή που βγαίνει από καρδιάς, αβίαστα και δεν ζητά, παρά μόνο προσφέρεται. Μόνο μέσα από αγάπη γνωρίζεις τον άνθρωπο, τη φύση, τη ζωή, το όλον. Μόνο μέσα από αυτή περνάς στην αυτογνωσία, στην ελεύθερη σκέψη, στην ουσία σου. Και τελικά, την στερνή την ώρα, αυτή θα κρίνει αν είσαι γαλήνιος νεκρός ή αν ήσουν φτυσμένος ζωντανός.
Είχα για ναύλα τους μεγάλους. Αυτούς που άφησαν στίγμα μέσα μου. Τους φιλοσόφους του παλιούς μα και τους σύγχρονους. Τις επιστήμες του ανθρώπου. Την τέχνη και την έκφραση αυτών που κοινωνούν στον κόσμο τον βαθύ τους εαυτό. Το πλήθος που μέσα από την καθημερινότητα φιλοσοφεί, ανακαλύπτει, προβληματίζει. Αυτούς που πιάνουν τη ρημαδιασμένη την πένα και γράφουν. Τα ναύλα μου ήταν επαρκή, απ’ ό, τι αντιλαμβάνεστε.
Συνταξιδιώτες είχα τους υπηρέτες του καθωσπρεπισμού. Αυτούς τους ταπεινούς και ρακένδυτους ψυχικά. Αυτούς που πάντα υποθάλπουν, παραπλανούν και κυβερνούν. Αυτούς που καλλιεργούν μίσος, αυτούς που λένε "εγώ ξέρω", αυτούς που η εξουσία σε άτομο, ομάδα ή λαό αποτελεί την ανασφάλεια του γίγνεσθαι. Αυτούς που παρασύρθηκαν στον δρόμο για την Ιθάκη και πριν φτάσουν, έχριζαν τον εαυτό τους βασιλιά.
Ταξίδι σκληρό λοιπόν, με αντιφάσεις σε μεγαλείο. Ταξίδι με φόβους, με πάθη, με φως. Κράτησα σφιχτά τα ναύλα μου να μη με κατασπαράξουν οι συνταξιδιώτες. Έκλεισα μάτια και αυτιά στα κύματα τα μεγάλα. Άλλοτε πάλι, απολάμβανα την τρικυμία σαν ίσως την τελευταία εμπειρία.
Το ταξίδι δεν τελειώνει, σε όποιον περιμένει να ακούσει ένα όμορφο τέλος. Και είναι αδαής όποιος πει ότι το έχει τελειώσει για τον ίδιο. Αυτό το ταξίδι θα τελειώσει τη στιγμή της μετάβασης. Μέχρι τότε, πάνω στη γαλέρα! Με τα ναύλα που έχεις κερδίσει με κόπο και με συνταξιδιώτες το παρόν. Ένα παρόν που σε μαστίζει, σε πληγώνει και σε κάνει να σκέφτεσαι το ναυάγιο.
Το μόνο που ανακαλύπτω μέσα σ’ αυτήν την εμπειρία, είναι πως η αρχή και το τέλος του ταξιδιού είναι η αγάπη. Το συναίσθημα αυτό που επικυρώνει την ελευθερία μας. Η αγάπη σε πράγματα που ποτέ δεν πίστευα, η αγάπη για το εμείς, η αγάπη η αληθινή που βγαίνει από καρδιάς, αβίαστα και δεν ζητά, παρά μόνο προσφέρεται. Μόνο μέσα από αγάπη γνωρίζεις τον άνθρωπο, τη φύση, τη ζωή, το όλον. Μόνο μέσα από αυτή περνάς στην αυτογνωσία, στην ελεύθερη σκέψη, στην ουσία σου. Και τελικά, την στερνή την ώρα, αυτή θα κρίνει αν είσαι γαλήνιος νεκρός ή αν ήσουν φτυσμένος ζωντανός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου