Αετός: Η Πηγή της Ζωής , της Συνείδησης, της Νοημοσύνης.
Ομήρου Οδύσσεια Τ
Οδυσσέως και Πηνελόπης ομιλία. Τα νίπτρα.
Το όνειρο της Πηνελόπης για τον Αετό!
ΠΗΝΕΛΟΠΗ: -Ξένε, εσύ που από μακρυά έρχεσαι και την πείρα της ζωής κουβαλάς στους ώμους σου, άκου αυτό μου τ’ όνειρο να μου το ξεδιαλύνεις…
Στο σπίτι μου ήμουνα κι απ’ το νερό είκοσι χήνες βγήκαν έξω κι άρχισαν να τρώνε στάρι… Και μένα η καρδιά μου χαιρόταν να τις βλέπω… Μα ξαφνικά, ένας αετός με δύναμη πάνω τους χύμηξε και μία – μία, κόβοντάς τους το λαιμό, τις εξολόθρευσε όλες! Κι ύστερα στον γαλάζιο αιθέρα πέταξε κι έφυγε. Κι εγώ, μέσα στ’ όνειρο μου θρηνούσα για την συμφορά, γιατί έχασα απ’ τον αετό τις χήνες… Μα εκείνος πάλι γύρισε κι έκατσε στου Παλατιού τη στέγη και με ανθρώπινη φωνή άρχισε να με παρηγορεί και να λέει:
– Έχε θάρρος Πηνελόπη! Κι αυτό που είδες δεν ήταν ψεύτικο όνειρο, μα όνειρο που θ’ αληθέψει, γιατ’ είναι σαν να έχει κιόλας γίνει… Οι χήνες είναι οι Μνηστήρες κι ο Αετός εγώ, ο άνδρας σου είμαι, που θάνατο σκληρό ήρθα να φέρω στους Μνηστήρες!
-Αχ, Ξένε… Υπάρχουν όνειρα τρελλά, αξεδιάλυτα. Κι όσα ονειρεύονται οι Θνητοί δεν αληθεύουν όλα. Γιατ’ είναι των ονείρων δυό οι Πύλες: η μιά είναι κεράτινη κι η άλλη φιλντισένια… Κι όσα όνειρα περνούν απ’ την φιλντισένια την λεία πύλη, όλα ξεγελούν τον άνθρωπο με τις ψεύτικες εικόνες που φέρνουν… Ενώ, όσα περνούν από την κεράτινη την ελικοειδή πύλη, βγαίνουν αληθινά στους ανθρώπους εκείνους που τα βλέπουν…
Το τραγούδι της Πηνελόπης!
Μου λες κουράστηκες, δε θες να περιμένεις
Είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις
Και γω που γύρισα τον κόσμο δίχως χάρτη
Άκου τι έμαθα δεμένος στο κατάρτι
Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
Μα όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Σε σένα πάντα θα γυρνώ κι αν δε σου φτάνει
Καράβι γίνε να γενώ εγώ λιμάνι
Να δούμε μάτια μου στο τέλος ποιος θ’ αντέξει
Και ποιος καλύτερα το ρόλο του θα παίξει
Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
Μα όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Κι όσα δεν έγιναν μην τρέχεις να προλάβεις
Αφού δεν μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις
Πως είσαι πάντα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος
Εσύ η ασπίδα μου, το τόξο και το βέλος!
-----------------
T heun Mares
Η κραυγή…
Υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ακαδημαϊκή σκέψη και στην νοημοσύνη.
Η ακαδημαϊκή σκέψη μπορεί να λειτουργήσει
μόνο στα πλαίσια της χωριστικότητας, ενώ η νοημοσύνη
είναι μια αυθόρμητη συνεργασία με την θεμελιώδη ολότητα
που είναι έμφυτη στην διαδικασία της ζωής.
Ο μέσος άνθρωπος σήμερα δεν μπορεί να ξεχωρίσει
την αληθινή νοημοσύνη από μια λογική υπόθεση.
Τόσο μεγάλη είναι η έμφαση που δίνεται στην ανάπτυξη του λογικού νου,
που ο άνθρωπος θεωρεί δεδομένο ότι η ακαδημαϊκή ικανότητα
είναι σημάδι αληθινής ευφυΐας.
Στην διάρκεια έτσι των τελευταίων των αιώνων
η αίσθηση της χωριστικότητας έχει κορυφωθεί με μια ασυνήθιστη ταχύτητα
και οι άνθρωποι σπεύδουν παντού και συνεχώς
να εξαλείψουν τις απολίτιστες μάζες
και να τις εκπαιδεύσουν στην ανωτερότητα της λογικής.
Οι άποικοι προσπάθησαν να καθαρίσουν όσο μπορούσαν η γη
από τους βαρβάρους και οι βάρβαροι εξακολουθούν να
πέφτουν μέχρι σήμερα θύματα του φανατισμού των ιεραποστόλων.
Η ειρωνεία είναι ότι πολλοί από αυτούς τους βαρβάρους
έχουν επιδείξει σε αναρίθμητες περιπτώσεις
ένα ανώτερο είδος νοημοσύνης από τους κατακτητές και τους σωτήρες τους.
Έτσι ο άνθρωπος δεν σκέφτηκε ποτέ ότι εξ αιτίας της λογικής του σκέψης
έχει την τάση να βλέπει διαφορές ανάμεσα στον εαυτό του
και σε άλλο ανθρώπινο ον ή ανάμεσα στον εαυτό του
και σε άλλες μορφές ζωής αυτού του κόσμου.
Όταν συναντήσει ένα άλλο άνθρωπο μ ε άλλη γλώσσα
και θρησκεία από την δική του υποθέτει ότι αυτός είναι
με κάποιον τρόπο παραπλανημένος.Ομοίως επειδή δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τις μορφές ζωής
που δεν έχουν ικανότητα λόγου, όπως τα φυτά και τα ζώα
υποθέτει πως είναι ανόητες και κατώτερες από αυτόν.
Ο πολεμιστής έχει μάθει από εμπειρία πως υπάρχει
μία μόνο ζωή που εκφράζεται μέσα από μυριάδες διαφορετικές μορφές.
Με αυτό τον τρόπο η ζωή μπορεί να έχει την εμπειρία
αμέτρητων μορφών επίγνωσης και το συνολικό άθροισμα
όλων των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα σε αυτά τα διαφορετικά επίπεδα επίγνωσης
αποτελεί αυτό που ονομάζουμε Δύναμη.
Αυτό μας φέρνει στα δύο θεμελιώδη ερωτήματα της ανθρωπότητας:
Πρώτον τι είναι ζωή και δεύτερον ποιος είναι ο σκοπός της;
Επειδή η ανθρώπινη κατανόηση εξαρτάται
από την χρησιμοποίηση των λέξεων, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε
την πραγματική σημασία της ζωής με τους δικούς μας όρους.
Ο μόνος τρόπος να συλλάβουμε το νόημα της ζωής
είναι να δούμε την Πηγή της, δηλαδή τον Αετό,
αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να εισέλθουμε σε αυτό
που δεν μπορεί να γίνει γνωστό όσο διατηρούμε την ανθρώπινη μορφή.
Το καλύτερο είναι να συλλάβουμε το νόημα της ζωής
έμμεσα όπως αυτή εκτυλίσσεται στο φυσικό επίπεδο.
Τι είναι λοιπόν η ζωή;Ζωή είναι αυτό που χαρακτηρίζεται από νοημοσύνη.Έτσι λοιπόν τα πάντα είναι ζωή ανεξάρτητα αν είναι ανθρώπινο ον,
ένα ζώο ένας βράχος ένα άτομο..
Ομοίως και τα άτομα επιδεικνύουν μια νοήμονα ικανότητα
να εξισορροπούνται στο σχηματισμό των μορίων
και από αυτή την άποψη οι βιολόγοι μελετούν πολύ καιρό
με δέος το μόριο του DNA.
Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής;
Το ξεδίπλωμα όλων των δυνατών επιπέδων της επίγνωσης..Η νοημοσύνη και η επίγνωση είναι οι δύο εκφράσεις της συνείδησης
Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει μία μόνο ζωή που αναπτύσσει
μία επίγνωση με την χρησιμοποίηση μίας ύλης.
Η άγνοια δεν μπορεί να είναι δικαιολογία.Βαθιά μέσα μας όλοι γνωρίζουμε ποιοι ακριβώς είμαστε και τι είμαστε
και τι πρέπει να κάνουμε στη ζωή μας.
Η ευφυής νοημοσύνη είναι η ευφυής συνεργασία και προϋποθέτει
την συνεργασία και την συνύπαρξη όλων των μορφών της ζωής
σε μια αλληλοκατανόηση και αλληλοσυσχέτιση μεταξύ τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου