Εξάρτηση: Στο μυαλό της μαμάς ενός…μαμάκια!

 Σχέσεις εξάρτησης βιώνουν οι άνθρωποι που δηλώνουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την παρουσία του άλλου, ή έχουν στρέψει υπερβολικά την προσοχή τους, θετικά ή αρνητικά στους άλλους.

 

Σχέσεις εξάρτησης βρίσκουμε σε όλων των ειδών τις σχέσεις.

Πιστεύω ότι ο άνθρωπος που δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης είναι εκείνος που δεν αγαπά και δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του. Αλλά κυρίως επειδή δεν ξέρει πώς να ζει τη δική του τη ζωή και ζει τη ζωή των άλλων.

Όποιος αγαπάει τον εαυτό του, αγαπάει πραγματικά τον άλλον εί­τε βρίσκεται κοντά του είτε μακριά του.

Αν έχεις την προσοχή σου στο πώς ζουν τη ζωή τους αυτοί που λες ότι αγαπάς παιδί, σύντροφος ή σύζυγος, φίλος/ φίλη και επεμβαί­νεις απρόσκλητα στη ζωή τους, τότε, χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι ζεις τη ζωή των άλλων και όχι τη δική σου.

Γι’ αυτό σκέψου:
 Θέλω να ζήσω τη ζωή των άλλων ή τη δική μου τη ζωή;

Οι περισσότερες μητέρες είναι ερωτευμένες με τους γιους τους. Όταν οι γιοι είναι μικροί, ασχολούνται περισσότερο μ' αυτούς και λιγότερο με τους άντρες τους.

Όταν μεγαλώσουν, θεωρούν απειλή την κάθε κοπέλα που θα αγα­πήσει το γιο τους, επειδή πιστεύουν ότι η αγάπη του γιου προς αυτές θα λιγοστέψει. Τελικά με τα σκηνικά και τις σκηνές που δημιουργούν στους γιους, καταστρέφουν την όποια μαγεία μπορεί να υπήρχε στις ερωτικές σχέσεις τους.

Όμως, υπάρχουν και γιοι που υποδουλώνονται στη θέληση της μάνας τους και δεν δημιουργούν τη δική τους προσωπική ζωή.

Όπως το μήλο που δεν πέφτει κάτω από τη μηλιά συρρικνώνεται και ξεραίνεται, έτσι συρρικνώνεται η προσωπικότητα και η ζωή των παιδιών που ενώ μεγάλωσαν σε ηλικία, η προσωπικότητά τους δεν αναπτύσσεται είναι άβουλοι γ' αυτό και βρίσκονται κάτω από την επιρροή της μητέρας που θέλει το παιδί της κολλημένο δίπλα της.

Αυτοί οι γονείς, αναρωτιέμαι, μήπως έφεραν τα παιδιά τους σ' αυ­τό τον κόσμο, για να καλύψουν την ανασφάλεια της μοναξιάς και των γηρατειών.

Τώρα, ήρθε στο νου μου μια εικόνα από την παιδική μου ηλικία που έχει σχέση με αυτό το θέμα:
Ένας φαρμακοποιός που είχε φαρμακείο κοντά στη γειτονιά μου, είχε τη μητέρα του συνεχώς στο φαρμακείο. Η μητέρα ποτέ δεν έφευ­γε από εκεί. Ο γιος ήταν συνεχώς κάτω από το άγρυπνο μάτι της μα­μάς του.

Μη φανταστείτε ότι αυτή η γυναίκα εξέπεμπε κάτι το δυναμικό ή αυταρχικό ή ήταν εκεί διότι βοηθούσε το γιο της. Ήταν μια γυναίκα που έδειχνε να είναι διακριτικά προσκολλημένη στο γιο της.
Όσο περνούσαν τα χρόνια η υποταγή του γιου στην προσωπικότη­τα της μητέρας του, τον έκαναν να κινείται σαν ρομπότ και η μορφή του να είναι σαν μια ανέκφραστη μάσκα. Φαινόταν σαν κάποιος να του είχε αφαιρέσει τα συναισθήματα.

Αν είσαι γονιός, σκέψου:
- Θέλω τo παιδί μου να ζει τη δική του ζωή, που θα διαλέξει μό­νο του ή να κάνει τη ζωή που θέλω εγώ, διότι μόνο εγώ ξέρω αυτό που είναι για το καλό του;
- Θα διαλέξω εγώ το επάγγελμα ή το κατάλληλο πρόσωπο που ταιριάζει στο παιδί μου για να παντρευτεί;
- Εγώ θα επιλέξω την περιοχή που θα μείνει ή τα τετραγωνικά του σπιτιού του ή εκείνο;

Έχεις σκεφτεί πως όταν απαιτείς από το παιδί σου να λειτουργεί με τις δικές σου αποφάσεις, ποτέ δεν θα αποκτήσει δική του γνώμη και θέληση; Ότι θα είναι επιρρεπής στις αρνητικές συνήθως παρο­τρύνσεις των άλλων παιδιών, με ολέθρια αποτελέσματα;

Αναλογίζεσαι σε ποιες βλαβερές συνήθειες, μπορεί να εθιστεί;