Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Η σύγχυση του νου δεν αναιρεί ιστορικές αλήθειες... Αναζητώντας την έννοια της ελευθερίας

Μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι, θα μιλήσω για όνειρο… Ποιο άλλο από αυτό της ελευθερίας; Διάφορες ετυμολογικές εκδοχές έχουν αποδοθεί σ’ αυτή την Ελληνίδα λέξη, που την ξεχνάμε μέσα στην καθημερινή φρίκη και στον κοινωνικό αυτοματισμό ,που εθιστήκαμε να υπηρετούμε ! Η ελευθερία κι η δύσκολη κατάκτησή της από τον ορυμαγδό των ενάντιών της προκλήσεων στη σύγχρονη πραγματικότητα, είναι η έννοια- καταλύτης της κοινωνικής μας απελευθέρωσης σήμερα!
Πιστεύω η λέξη προέρχεται από τον παλιό τύπο του έρχομαι, το ελεύθω και τη λέξη έρως-έρωτ-ος(ερωτάω-ώ> ερώτηση)! Η ελευθερία λοιπόν έρχεται μέσα από τον έρωτα-ερώτηση της ψυχής ,η οποία δεν ησυχάζει ανά τους αιώνες να ερωτά για να γνωρίσει τον εαυτό της, το βάθος της ύπαρξής της, την ουσία και την αλήθεια της! 

Φιλοσοφία κι επιστήμη πασχίζουν να ελευθερώσουν τον άνθρωπο, αλλά η τεχνολογία τον σκλάβωσε περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην ιστορία του, δημιουργώντας πλαστές ανάγκες και φόβους .Τον έκανε υποχείριο του υλικού ευδαιμονισμού ,ευνουχίζοντας κιόλας τις δημιουργικές του δυνάμεις και υποχρεώνοντας τον να ζει παρά φύσιν! Στις μέρες μας κλείνει ο κύκλος μιας μαύρης εποχής, που αποθέωσε την ύλη και ευτέλισε τον άνθρωπο. Η φυσική επιστήμη επιβεβαιώνει πια ότι ο υλικός κόσμος γύρω μας είναι μια ψευδαίσθηση! Ξοδέψαμε όλη μας την ύπαρξη σε μια ψευδαίσθηση και τώρα –πιο πολύ από ποτέ –οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τις αρχές, τις αξίες και τον τρόπο αντίληψης των πάντων με βάση το πιο πολύτιμο «αγαθό», αυτό της ελευθερίας!

Δε μπορεί λοιπόν η ελευθερία να γίνει βίωμα-κατάκτηση, αν δεν αμφιβάλλουμε ,δεν ερωτήσουμε για τα πάντα εξαρχής σήμερα! Έτσι ή αλλιώς ο κόσμος, όπως στρεβλά τον «διαβάσαμε» και τον βιώσαμε καταρρέει εξαιτίας και δομικού παραλογισμού, του ίδιου του συστήματος και της κοσμοαντίληψης, που αυτό εξέθρεψε, για να επικρατήσει. Κάτω από το βάρος της αποθέωσης των υλικών πραγμάτων, ισοπεδώθηκε η ανθρώπινη φύση, η πνευματικότητα κι η αυταξία του! Η παλιά θέαση της ζωής, αυτή του υλικού «ευδαιμονισμού» ,τα στερεότυπα ,τα κοινωνικά πρότυπα «πάσχουν», σαπίζουν, πεθαίνουν-ευτυχώς-γιατί κάτι ελπιδοφόρο γεννιέται στη συνείδηση των ανθρώπων !

Η επιστήμη βεβαιώνει ότι τα πάντα στο σύμπαν υπάρχουν ως σχέσεις και δεν υπάρχει τίποτα αποκομμένο! Δεν υπάρχει η χωριστικότητα, η διαίρεση στο σύμπαν, δεν υπάρχει το «εγώ» ως ξεχωριστή ουσία. Η ουσία του ανθρώπου είναι ελεύθερη, γιατί ενυπάρχει μέσα σε όλα κι ο σκοπός της ύπαρξης είναι η πληρότητα μέσω της αυτογνωσίας και της πνευματικής μέθεξης .Το ερώτημα αναζητά την τελεία-τελειότητα, που θα τον ολοκληρώσει ως ύπαρξη, μέσα από το φυσικό δικαίωμα της επιλογής των παραμέτρων ζωής, που θα οδηγήσουν στην εσωτερική αρμονία και λύτρωση μέσα από την ενότητα των πάντων, την ουσία των πάντων ,που είναι η ελευθερία! Η ελευθερία λοιπόν είναι η επίγνωση της ουσίας μας, η αέναη αναζήτηση κι η ενθύμηση του εαυτού μας, που ενυπάρχει στο όλον κι είναι ο σύμπας κόσμος ,η συνείδηση που τείνει προς την τελείωση, προς το ενιαίο όλον!

Το ίδιο το σύμπαν γεννήθηκε από μια ερώτηση και το συνέχει η έλευση του έρωτος, η ελευθερία! Καταλαβαίνουμε το πώς απελευθερώνει πια η επιστήμη τον άνθρωπο της νέας εποχής, που ανατέλλει-θέλουν δε θέλουν οι διαφθαρμένες και διεστραμμένες «εξουσίες», που τελειώνουν μπροστά στο νέο κοσμοείδωλο, τη νέα λυτρωτική α-λήθεια!

 Οι αρχαίοι μύθοι σήμερα είναι η πραγματική ιστορία-τα αρχέτυπα του ανθρώπου ανά τους αιώνες! Η Μνημοσύνη, που γεννήθηκε από τον Ουρανό και τη Γη, αντιπροσωπεύει την ενθύμηση της ουσίας μας, την ενθύμηση της ελευθερίας! Αυτή γέννησε τις εννέα Μούσες και μας γεμίζει με «δώρα» πνευματικά. Αυτή αναγεννά τις δημιουργικές μας δυνάμεις ,τις τέχνες , την πνευματικότητα, που δίνει νόημα στη ζωή! Σκεφτήκαμε ποτέ γιατί ονομάσανε μνημόνιο το «συμβόλαιο» του εξανδραποδισμού μας; Τι πρέπει να θυμηθούμε; Μήπως ότι είμαστε στην ουσία μας ελεύθεροι;
Η ελπίδα ήταν ό,τι απέμεινε στο κουτί της Πανδώρας, για να οδηγήσει τον άνθρωπο στο φως της ελευθερίας!

 Αυτή η «μαγική» λέξη της ελευθερίας μπορεί να γυρίζει πίσω στην κάθε ανθρώπινη ύπαρξη τη χαμένη της δύναμη, να τη συμφιλιώνει με τον εαυτό της, με τις εσωτερικές της συγκρούσεις και αντιθέσεις, φτάνει να επιλεγεί ως βίωμα ζωής! Αυτή μπορεί να την ανυψώσει ως θεική ύπαρξη ,που υπάρχει μέσα στον ίδιο το Θεό, την ανώτερη νόηση, το πεδίο-όπως κι αν το πει κανείς δεν έχει σημασία- που συνέχει το σύμπαν!

Πίστεψε στο όνειρο, πίστεψε στην άλλη όχθη…
Μόνο έτσι θα βγεις στο φως!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου