Το ψάρι αποτελεί μια από τις πιο πλήρης και υγιεινές τροφές. Ιδανικό για δίαιτα, για ισορροπημένη διατροφή, για την καρδιά και τα αγγεία μας, συστήνεται από όλους τους ειδικούς του χώρου της
διατροφής και της υγείας.
Ποικίλες επιδημιολογικές μελέτες έχουν αναδείξει τις θετικές επιδράσεις της κατανάλωσης του, τόσο στο επίπεδο θεραπείας όσο και στην πρόληψη παθολογικών καταστάσεων.
Ας δούμε το γιατί:
Καταρχήν, το ψάρι είναι μια καλή πηγή πρωτεΐνης, που συνδυάζει ταυτόχρονα υψηλή περιεκτικότητα σε ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά και χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα. Τα ω-3 λιπαρά οξέα έχουν συνδεθεί με σημαντική μείωση της αθηρωματικής πλάκας, των επιπέδων των τριγλυκεριδίων, της αρτηριακής πίεσης και του κινδύνου εμφάνισης αρρυθμίας. Μάλιστα, η κατανάλωση ψαριού έχει συσχετιστεί με χαμηλότερα επίπεδα δεικτών φλεγμονής σε υγιείς ενήλικες. Παράλληλα περιέχει μεγάλο αριθμό βιταμινών και μετάλλων , όπως βιταμίνη Α, D, ασβέστιο, φώσφορο, βιταμίνες συμπλέγματος Β κ.α. Η βιταμίνη Α έχει άμεση σχέση με την όραση, αφού συμβάλλει στη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας των ματιών μας. Η βιταμίνη D είναι υπεύθυνη για την αύξηση και τον εμπλουτισμό των οστών και των δοντιών αλλά και για την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου.
Οι βιταμίνες Α και D βρίσκονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια και στο ήπαρ των άλλων ψαριών, όπου υπάρχουν και μικρές ποσότητες βιταμίνης Ε. Το λάδι τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπυκνωμένο συμπλήρωμα βιταμινών όντας η πιο συμπυκνωμένη φυσική πηγή λιποδιαλυτών βιταμινών. Το πιο γνωστό συμπλήρωμα τέτοιου τύπου είναι το μουρουνέλαιο. Πέρα από τις βιταμίνες Α και D, τα ψάρια μας παρέχουν και άλλες βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως Β1, Β2, νιασίνη και Β12, που είναι σημαντικές για τη σωστή λειτουργία και ανάπτυξη του νευρικού συστήματος, καθώς και για την υγεία των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Πέρα από την γνωστή θετική επίδραση του ψαριού στην καρδιά μας, πολλές τελευταίες μελέτες του προσδίδουν και άλλες σημαντικές προστατευτικές δράσεις.
Πολλές μελέτες για παράδειγμα δείχνουν ιδιαίτερα θετική συσχέτιση μίας διατροφής πλούσιας σε ψάρι, λαχανικά και ελαιόλαδο με τους δείκτες οστικής πυκνότητας. Η συσχέτιση των ψαριών αποδόθηκε κατά κύριο λόγο στα ιχθυέλαια που περιέχουν και φαίνεται να συμμετέχουν στον μεταβολισμό των οστών.
Ακόμη, νέα ερευνητικά στοιχεία έρχονται να αναδείξουν και μια άλλη πτυχή της σημαντικότητάς του, η οποία έχει να κάνει με τον προστατευτικό τους ρόλο έναντι του υψηλού σακχάρου και του διαβήτη τύπου ΙΙ.
Ερευνητές του πανεπιστημίου της Ανατολικής Φινλανδίας ανέλυσαν στοιχεία μια μεγάλης μελέτης που λαμβάνει χώρα εκεί, της Kuopio Ischaemic Heart Disease Risk Factor Study (KIHD), σε δείγμα 2212 ανδρών, ηλικίας 42 έως 60 ετών. Από τα αποτελέσματα βρέθηκε ότι όσοι είχαν υψηλά επίπεδα ω3 στο αίμα τους είχαν και μικρότερο κίνδυνο για εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ. Υπενθυμίζουμε, ότι η κατεξοχήν πηγές αυτών των λιπαρών στη διατροφή μας είναι τα ψάρια και ιδιαιτέρως τα λιπαρά, όπως ο σολομός, η σαρδέλα, το σκουμπρί, η ρέγκα κ.α.
Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στην άποψη ότι η κατανάλωση ψαριού είναι πολύ σημαντική καθώς φαίνεται να μειώνει το κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων φθοράς, αλλά και γενικά να συμβάλλει σε ένα καλύτερο επίπεδο υγείας μειώνοντας τη νοσηρότητα. Θα πρέπει να ενταχθεί στην διατροφή μας σε συχνότητα όχι κάτω από μία με δύο φορές την εβδομάδα.
διατροφής και της υγείας.
Ποικίλες επιδημιολογικές μελέτες έχουν αναδείξει τις θετικές επιδράσεις της κατανάλωσης του, τόσο στο επίπεδο θεραπείας όσο και στην πρόληψη παθολογικών καταστάσεων.
Ας δούμε το γιατί:
Καταρχήν, το ψάρι είναι μια καλή πηγή πρωτεΐνης, που συνδυάζει ταυτόχρονα υψηλή περιεκτικότητα σε ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά και χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα. Τα ω-3 λιπαρά οξέα έχουν συνδεθεί με σημαντική μείωση της αθηρωματικής πλάκας, των επιπέδων των τριγλυκεριδίων, της αρτηριακής πίεσης και του κινδύνου εμφάνισης αρρυθμίας. Μάλιστα, η κατανάλωση ψαριού έχει συσχετιστεί με χαμηλότερα επίπεδα δεικτών φλεγμονής σε υγιείς ενήλικες. Παράλληλα περιέχει μεγάλο αριθμό βιταμινών και μετάλλων , όπως βιταμίνη Α, D, ασβέστιο, φώσφορο, βιταμίνες συμπλέγματος Β κ.α. Η βιταμίνη Α έχει άμεση σχέση με την όραση, αφού συμβάλλει στη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας των ματιών μας. Η βιταμίνη D είναι υπεύθυνη για την αύξηση και τον εμπλουτισμό των οστών και των δοντιών αλλά και για την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου.
Οι βιταμίνες Α και D βρίσκονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια και στο ήπαρ των άλλων ψαριών, όπου υπάρχουν και μικρές ποσότητες βιταμίνης Ε. Το λάδι τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπυκνωμένο συμπλήρωμα βιταμινών όντας η πιο συμπυκνωμένη φυσική πηγή λιποδιαλυτών βιταμινών. Το πιο γνωστό συμπλήρωμα τέτοιου τύπου είναι το μουρουνέλαιο. Πέρα από τις βιταμίνες Α και D, τα ψάρια μας παρέχουν και άλλες βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως Β1, Β2, νιασίνη και Β12, που είναι σημαντικές για τη σωστή λειτουργία και ανάπτυξη του νευρικού συστήματος, καθώς και για την υγεία των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Πέρα από την γνωστή θετική επίδραση του ψαριού στην καρδιά μας, πολλές τελευταίες μελέτες του προσδίδουν και άλλες σημαντικές προστατευτικές δράσεις.
Πολλές μελέτες για παράδειγμα δείχνουν ιδιαίτερα θετική συσχέτιση μίας διατροφής πλούσιας σε ψάρι, λαχανικά και ελαιόλαδο με τους δείκτες οστικής πυκνότητας. Η συσχέτιση των ψαριών αποδόθηκε κατά κύριο λόγο στα ιχθυέλαια που περιέχουν και φαίνεται να συμμετέχουν στον μεταβολισμό των οστών.
Ακόμη, νέα ερευνητικά στοιχεία έρχονται να αναδείξουν και μια άλλη πτυχή της σημαντικότητάς του, η οποία έχει να κάνει με τον προστατευτικό τους ρόλο έναντι του υψηλού σακχάρου και του διαβήτη τύπου ΙΙ.
Ερευνητές του πανεπιστημίου της Ανατολικής Φινλανδίας ανέλυσαν στοιχεία μια μεγάλης μελέτης που λαμβάνει χώρα εκεί, της Kuopio Ischaemic Heart Disease Risk Factor Study (KIHD), σε δείγμα 2212 ανδρών, ηλικίας 42 έως 60 ετών. Από τα αποτελέσματα βρέθηκε ότι όσοι είχαν υψηλά επίπεδα ω3 στο αίμα τους είχαν και μικρότερο κίνδυνο για εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ. Υπενθυμίζουμε, ότι η κατεξοχήν πηγές αυτών των λιπαρών στη διατροφή μας είναι τα ψάρια και ιδιαιτέρως τα λιπαρά, όπως ο σολομός, η σαρδέλα, το σκουμπρί, η ρέγκα κ.α.
Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στην άποψη ότι η κατανάλωση ψαριού είναι πολύ σημαντική καθώς φαίνεται να μειώνει το κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων φθοράς, αλλά και γενικά να συμβάλλει σε ένα καλύτερο επίπεδο υγείας μειώνοντας τη νοσηρότητα. Θα πρέπει να ενταχθεί στην διατροφή μας σε συχνότητα όχι κάτω από μία με δύο φορές την εβδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου