Το Hairy Frogfish καταπίνει ψάρια μεγαλύτερα από τον εαυτό
του. Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα γρήγορο αλλά είναι μια αδηφάγα, φονική μηχανή
του βυθού.
Η «φύση» έκανε το τριχωτό βατραχόψαρο να μοιάζει, περισσότερο
με φουντωτό θάμνο παρά με φονικό κίνδυνο.
Δεν χρειάζεται ούτε να τρέχει, ούτε να ψάχνει, τα θύματα του
έρχονται μόνα τους στο στόμα του.
Το βίντεο τράβηξε ο Jose Lachat ερευνητής στο Ινστιτούτο
Ανατομίας και Βιολογίας του πανεπιστημίου της Βασιλείας και βραβεύτηκε στο
Παγκόσμιο Φεστιβάλ Εικόνας από τον Βυθό που γίνεται στη Γαλλία.
Νομίζω ότι το πιο ωραίο πράγμα στον
κόσμο είναι η ανικανότητα του ανθρώπινου νου να συσχετίσει όλα όσα περιέχει.
Ζούμε σε μια γαλήνια νησίδα άγνοιας καταμεσής στις μαύρες θάλασσες του απείρου
και δεν είμαστε φτιαγμένοι για να περιπλανιόμαστε μακριά. Οι επιστήμες, που η
καθεμία τους αγωνίζεται στο δικό της δρόμο, δε μας έχουν προκαλέσει και τόσο
μεγάλη ζημιά ως τώρα. Κάποια μέρα, όμως, ο συνδυασμός των ως τώρα ασύνδετων
γνώσεων θ’ ανοίξει μπροστά μας τρομακτικούς ορίζοντες από άλλες πραγματικότητες
και θα μας αποκαλύψει τη φοβερή θέση που κατέχουμε ανάμεσά τους. Και τότε, είτε
θα χάσουμε τα λογικά μας από την αποκάλυψη της αλήθειας είτε θα τραπούμε σε
φυγή, μακριά από το θανάσιμα άπλετο φως της, αποζητώντας καταφύγιο στη γαλήνη
και τη σιγουριά ενός καινούριου σκοτεινού Μεσαίωνα.
Δεν είν’ νεκρό εκείνο που αιώνια μπορεί
να περιμένει
Μα με το διάβα των παράξενων αιώνων
ως κι ο θάνατος μπορεί να πεθαίνει.
Howard Phillips Lovecraft
Μα με το διάβα των παράξενων αιώνων
ως κι ο θάνατος μπορεί να πεθαίνει.
Howard Phillips Lovecraft
Το κάλεσμα του
Κθούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου