Πριν καταλάβω πώς διαφέρει η γυναικεία οπτική από τη δική μου, δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί η γυναίκα μου συγχυζόταν κάθε φορά που ξεχνούσα να κάνω κάτι που εγώ χαρακτήριζα μικροθελήματα - όπως ν’ αγοράσω εφημερίδα επιστρέφο- ντας στο σπίτι, να πάρω τα ρούχα απ’ το καθαριστήριο, να επισκευάσω το παράθυρο, να βάψω τα ντουλάπια της κουζίνας ή να της πω ότι κάποιοι μας κάλεσαν σε πάρτι. Κατά τη δική μου άποψη, σημαντικά πράγματα είναι να κερδίζει κανείς χρήματα, να λέει την αλήθεια, να είναι μονογαμικός, να είναι παρών σε μια ώρα ανάγκης, να πληρώνει το δάνειο, κ.λπ.
Καμιά φορά όταν ξεχνούσα κάτι, ερχόταν σε μένα άκεφη, πολλές φορές για να μου παραπονεθεί ότι πίστευε πως δεν την αγαπούσα. Αναρωτιόμουνα, πώς είναι δυνατό να εκλαμβάνει σαν ένδειξη ότι δεν την αγαπώ το γεγονός ότι ξέχασα ν’ αγοράσω εφημερίδα;
Στο τέλος κατέληξα να συνειδητοποιήσω ότι από τη δική της άποψη, το να θυμάμαι τα διάφορα μικροπράγματα είναι ένα είδος έκφρασης αγάπης. Αυτά τα «μικροπράγματα», εφόσον τα χρειαζόταν, είχαν άμεση σχέση μαζί της. Όταν τα ξεχνούσα, της ήταν πολύ δύσκολο να μην το πάρει σαν ένδειξη έλλειψης ενδιαφέροντος κι αγάπης για κείνη. Όταν πάλι τα θεωρούσα ασήμαντα, την έκανα στην πραγματικότητα να νιώσει ότι εκείνη δεν ήταν σημαντική.
Όταν ένας άντρας αγνοεί κάτι που η γυναίκα θεωρεί σημαντικό, εκείνη νιώθει σαν να αγνοεί την ίδια. Βρήκα ότι η ανταπόκρισή μου καν η υπευθυνότητα για τα μικρά πράγματα ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος για να εκφράσω την αγάπη μου στη γυναίκα μου και να της δώσω σιγουριά. Μια και στην πραγματικότητα είναι το σημαντικότερο πλάσμα στη ζωή μου, όταν κατάλαβα τη σημασία που έχουν τα “μικροπράγματα”, χωρίς να το σκέφτομαι άρχισα να προσέχω τις επιθυμίες της. Απ’ τη στιγμή που κατάλαβα ότι αυτό ήταν μια εύλογη ανάγκη της, κατάφερα να συγκεντρώσω την αντρική μου ενόραση για να λύσω το πρόβλημα.
Τώρα που κατάλαβα πόσο επηρέαζε τη γυναίκα μου η αφηρημάδα ενός καθηγητή, μπόρεσα ν’ αντιληφθώ τι ένιωθε κάθε φορά που ξεχνούσα διάφορα πράγματα. Δεν ένιωθα πια την υποχρέωση να της λέω να μην συγχύζεται, Εκείνη πάλι απ’ την άλλη μεριά, έφτασε να καταλάβει την αντρική μου τάση για συγκέντρωση και δεν παίρνει προσωπικά την αφηρημάδα μου.
Αν ήξεραν οι άντρες πόσο σημαντικά είναι αυτά τα “μικροπράγματα” για τις γυναίκες, σίγουρα θα υπήρχαν πολύ περισσότερες ευτυχισμένες γυναίκες. Μερικές γυναίκες νιώθουν άσχημα ν’ αφήσουν τον άντρα να καταλάβει πόσο σημαντικός είναι για κείνες. Πάντως, αν κάνετε την προσπάθεια να μην ξεχνάτε τα “μικροπράγματα” που χρειάζεται μια γυναίκα, θα δείτε τη διαφορά.
Αυξάνοντας την Αντρική Δημιουργικότητα
Η επιβεβαίωση της γυναίκας δεν είναι ο μόνος λόγος για να δίνουμε σημασία στα μικροπράγματα. Όταν άρχισα να ικανοποιώ περισσότερο τις επιθυμίες και ανάγκες της γυναίκας μου, ανακάλυψα ότι μερικές φορές το να κάνω διάφορα μικροπράγματα με βοηθούσε να εξοικονομώ χρόνο για να σκεφτώ άλλα πράγματα που ίσως να είχα αναβάλει. Τέτοιες αλλαγές της συγκέντρωσής μου με βοηθούν ν’ απελευθερωθώ από την υπερβολική συγκέντρωση σε ασχολίες που μπορεί να με καταβάλουν.
Η αλλαγή της συγκέντρωσης είναι επίσης μια δυναμική τεχνική για τη λύση των προβλημάτων. Αν, αφού συγκεντρωθείτε για πολύ σε κάτι, μπορείτε να το εγκαταλείψετε και πρόσωρινά να κατευθύνετε τη συγκέντρωσή σας σε κάτι διαφορετικό και λιγότερο απαιτητικό -σ’ ένα απ’ τα “μικροπράγματα” που η σύντροφός σας χρειάζεται, για παράδειγμα- αυτό δίνει στο υποσυνείδητο μια ευκαιρία να λύσει το πρόβλημά σας. Η λύση πιθανότατα θα βγει στην επιφάνεια τη στιγμή που ούτε καν θα σκέφτεστε το πρόβλημα.
Στις Γυναίκες Αρέσει η Ειδική Μεταχείριση
Στις γυναίκες αρέσει στη ζωή τους να ξεχωρίζουν και οι άντρες να τους φέρονται με κάποια ιδιαιτερότητα. Πλήρωσα μεγάλο τίμημα για να το μάθω αυτό, όταν κάναμε στο σπίτι μας το πρώτο οικογενειακό πάρτι. Όση ώρα η γυναίκα μου ετοίμαζε το σπίτι, εγώ πήγα στο γραφείο μου. Όταν επέστρεψα, ήμουνα πολύ περήφανος για τον εαυτό μου γιατί είχα θυμηθεί να πάρω μαζί μου την κάμερα για βιντεοσκόπηση. Αν και το να παίρνω σε βίντεο τα οικογενειακά πάρτι είναι κάτι που μ’ ενδιαφέρει, θα μπορούσα με μεγάλη ευκολία να είχα απορροφηθεί απ’ τη δουλειά μου και να είχα ξεχαστεί.
Όταν επέστρεψα σπίτι, όλοι οι καλεσμένοι μας ήταν ήδη εκεί. Πήγα κατευθείαν στο σαλόνι για να τακτοποιήσω το πικάπ, τα φώτα και την κάμερα. Την ώρα που στριφογύριζα ανάμεσα στο πικάπ και στην κάμερα, τα παιδιά έτρεξαν να με καλωσορίσουν. Τελικά όλα τα μέλη της οικογένειας εγκαταστάθηκαν στο σαλόνι ανταλλάσσοντας αγκαλιές και φιλιά και λέγοντας τα νέα τους, ενώ εγώ συνέχιζα να συναρμολογώ τα εξαρτήματα της κάμερας για τη βιντεοσκόπηση.
Όταν τελείωσα, πήγα στην κουζίνα να χαιρετίσω τη γυναίκα μου. Φυσικά, περίμενα η Μπόνι να είναι ενθουσιασμένη μαζί μου που είχα θυμηθεί την κάμερα και την είχα συναρμολογήσει. Συνέβη όμως ακριβώς το αντίθετο - ήταν απόμακρη και μουτρωμένη. €ίπε ότι έπρεπε πρώτα να είχα χαιρετήσει εκείνη και μετά να είχα συναρμολογήσει την κάμερα. Ενώ εγώ τη χαιρέτησα τελευταία. Εμεινα άναυδος γιατί σύμφωνα με τη δική μου, αντρική γνώμη, αν θα ήθελε να με δει, δεν είχε παρά να έρθει στο σαλόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου