Η προϊστορία, η ιστορία και τα επιμύθιά τους.
ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΕΠΙΜΥΘΙΑ
Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Τρεις μόλις μέρες μετά την βάπτισή του, ο Ιησούς βρέθηκε στον γάμο της Κανά! Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, πρέπει να διακατέχεται από έναν ανεξέλεγκτο εκνευρισμό… διαφορετικά δεν εξηγείται γιατί δεν άντεξε τις εντελώς ευγενικές υποδείξεις της μητέρας του!
Ο τρόπος που μίλησε στην ίδια του την μητέρα, είναι επιεικώς απαράδεκτος: «έλειψεν (τελείωσε) ο οίνος (στο γλέντι του γάμου) και λέγει η μήτηρ του Ιησού προς αυτόν, οίνον ουκ έχουσι και λέγει αυτή ο Ιησούς, Τι εμοί και σοι γύναι; δεν ήλθεν έτι η ώρα μου» Ιωάνν.2.3-5.
Σημειώνουμε ότι η έκφραση αυτή αναφέρεται άλλες οκτώ φορές στην Βίβλο και σχεδόν σε όλες, δείχνει ακραία οργή και αγανάκτηση.[1] Στις πέντε φορές πρόκειται για έκφραση οξυτάτης αγανάκτησης μεταξύ εμπόλεμων παρατάξεων και στην έκτη για εντονότατη διαμαρτυρία εναντίον προφήτου! Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις (στην Καινή Διαθήκη) πρόκειται για την μοναδική έκφραση οργής δαιμόνων προς τον εξορκιστή τους Ιησού: «ανήρ δε τις εκ της πόλεως έχων δαιμόνια ειδών τον Ιησού ανέκραξε προσπεσών αυτώ (προσκυνώντας) και με φωνή μεγάλη είπεν. Τι εμοί και σοι Ιησού;» Λουκ.8,27.
Πρόκειται λοιπόν για έκφραση θυμού και οργής! Ακόμα κι όταν κάποιοι μεταφράζουν: «γιατί επεμβαίνεις εσύ στο δικό μου έργο, γυναίκα» Β.Β. Ιωάνν.2.3-4, μια τέτοια απάντηση, στην μητέρα του και μάλιστα σε δημόσιο χώρο, δεν είναι διόλου υποδειγματική και αρμόζουσα από έναν υποτιθέμενο φωτισμένο και μειλίχιο, υιόν θεού!
Βέβαια, η συγκεκριμένη έκφραση ενδέχεται να διατηρήθηκε ή προστέθηκε στο κείμενο, από το πνεύμα της πρωτοχριστιανικής περιόδου, που δεν ήθελε την Μαρία ούτε καν αγία, πόσο δε μάλλον παν-αγία!
Η Μαρία ως γνωστόν αγιοποιήθηκε αιώνες μετά! Η εικόνα μιας βρεφοκρατούσας μάνας, απεδείχθη αναγκαία, για να αντικαταστήσει τις βρεφο-κρατούσες θεές των θρησκειών που σταδιακά αχρήστευε ο χριστιανισμός, αφανίζοντάς τες με το σπαθί και τον νομικό βρόγχο μιας πανάθλιας Ρώμης! (Πολυάριθμες είναι οι πανάρχαιες βρεφοκρατούσες θεές! Περσική Ιστάρ, Ινδική Δεύκα, Βαβυλωνιακή Σεμίραμις κλπ.)
Τελικά όλοι γνωρίζουμε, ότι εκεί στον γάμο της Κανά, (που ποτέ δεν μάθαμε ποιανού ο γάμος ήταν), ο Ιησούς διέταξε να γεμίσουν τα πέτρινα δοχεία (άρα και εξαιρετικά βαριά και σε μόνιμη θέση!) πρώτα με νερό και σε λίγο, τα δοχεία αυτά βρέθηκαν γεμάτα με εκλεκτό κρασί! Ιδιαίτερες λεπτομέρειες, χώρου, χρόνου και γενικότερου σκηνικού εκτέλεσης του «θαύματος» δεν έχουμε, για να σχολιάσουμε εκτενέστερα τις λεπτομέρειες του!
Θα αφήσουμε όμως τον Αριστοτέλη, να απαντήσει σ’ αυτές τις αλχημείες ανάλογων εντυπωσιασμών, που φαίνεται πως την εποχή εκείνη, ήταν μάλλον απλές κοινοτυπίες σε ανατολή και δύση: «Στην Ήλιδα λένε υπάρχει ένα οίκημα που οκτώ στάδια απέχει από την πόλη, εκεί τοποθετούν τρεις κενούς διονυσιακούς χάλκινους λέβητες. Αφού το κάνουν αυτό παρακαλούν όποιον θέλει να εξετάσει τα αγγεία και μετά σφραγίζουν του οίκου τις θύρες. Αργότερα όταν πρόκειται να τις ανοίξουν, πρώτα επιδεικνύουν στους πολίτες και στους ξένους τις άθικτες σφραγίδες και μετά ανοίγουν. Όταν δε εισέλθουν, ευρίσκωσι τους μεν λέβητας οίνου πλήρεις το δε έδαφος και τους τοίχους αθίκτους, ώστε μηδεμίαν είναι υποψίαν ότι τέχνασμα κατασκευάζουσι»![2]
Το «θαύμα» συνέβαινε προφανώς δια της αρχής των συγκοινωνούντων δοχείων! Κάποιοι από παρακείμενο χώρο, μετάγγιζαν το κρασί του Διόνυσου στο επτασφράγιστο δωμάτιο! Σε διάφορα τέτοια διονυσιακά ιερά, έχουν βρεθεί οι υπόγειοι αγωγοί μετάγγισης του οίνου στις «θαυματουργικές» αυτές προσφορές του οίνου απ’ τον Διόνυσο!
Κατ’ αντιστοιχία, στις πυρολατρικές περιοχές της ανατολής, έχουν βρεθεί αγάλματα που κρατούσαν δοχείο μέσα στο οποίο έκαιγε ακατάπαυστα το ιερό άσβεστο πυρ! Όμως σημερινές αρχαιολογικές μελέτες απέδειξαν, ότι επρόκειτο για έντεχνη μετάγγιση ρευστού καύσιμου (πετρελαιοειδών) στο ιερό δοχείο της θεάς, από παρακείμενο μυστικό χώρο μετάγγισης!
Στην περίπτωση του Ιησού, πρέπει να συνέβη κάτι ανάλογο. Κάποιοι πίσω απ’ τον διαχωριστικό τοίχο του υπογείου, δούλεψαν αθόρυβα! Πρώτα αφαίρεσαν το νερό και στην συνέχεια μετάγγισαν το εκλεκτό κρασί! Ο αμύητος παρατηρητής από την άλλη μεριά του τοίχου, είδε μόνο το αποτέλεσμα της μετάγγισης, το νερό που μόλις προηγουμένως είχαν γεμίσει τα δοχεία, είχε μεταμορφωθεί μέσα στα σκεπασμένα δοχεία, ανεξήγητα (άρα θαύμα) σε εκλεκτό κρασί!
Η τέχνη της μετάγγισης αγαθών όμως, είδαμε πως ήταν ήδη γνωστή στους προφήτες Ηλία και Ελισαίο, που συστηματικά μετάγγιζαν λάδι στάρι, αλεύρι και άλλα τρόφιμα που διαθέτουν ρευστότητα!
Κατά τον Ιωάννη λοιπόν, ο επί γης «θεός», ξεκίνησε την θαυματοποιό σταδιοδρομία του… μαλώνοντας δημοσίως με την μητέρα του… η οποία κατά την αφήγηση τουλάχιστον, είχε όντως διαπράξει επικίνδυνο ολίσθημα! Γνωρίζοντας η Μαρία εκ των προτέρων την αναμενόμενη θεουργία, πιέζει τον Ιησού να προχωρήσει άκαιρα στην εκτέλεσή του! Ο Ιησούς φανερά εκνευρισμένος απ’ το ενδεχόμενο η μητέρα του με την αδημονία της, να δώσει την αίσθηση του προσχεδιασμένου «θαύματος» την επιπλήττει έντονα!
Παρ’ όλα αυτά, η Μαρία, δεν σταματάει τους αποκαλυπτικούς υπαινιγμούς και παρά την δριμύτατη παρατήρηση του Ιησού, να κοιτάει την δουλειά της και να μην παρεμβαίνει στο έργο του, αυτή συνεχίζει να αναπτύσσει επικίνδυνες πρωτοβουλίες αφήνοντας γύρω της υπαινιγμούς αναμενόμενου θαύματος: «λέγει δε (η Μαρία) προς τους υπηρέτες: κάνετε ότι σας πει» Ιωάνν.2.5.
Στην πρώτη αυτή τερατουργία, η Μαρία έδωσε εξετάσεις συνεργασίας στην δημόσια ζωή του γιού της και απέτυχε! Ήταν ολοφάνερο πως η Μαρία δεν διέθετε την απαραίτητη ψυχραιμία και ήταν ανεξέλεγκτα παρορμητική! Έτσι εκτός από την σταύρωσή του, σχεδόν πουθενά στο υπόλοιπο της δημόσιας δράσης του Ιησού, η Μαρία δεν εμφανίζεται δίπλα του. Το ίδιο συμβαίνει και με κάποια από τα αδέλφια του! Μαζί του έχει μόνο όσους διαθέτουν το χάρισμα αυτής της δημόσιας ψυχραιμίας. Γι’ τους άλλους διαβάζουμε: «ουδέ οι αδελφοί αυτού επίστευον εις αυτόν». Ιωάνν.7.5.
*****************************************************************************
Ο Παυσανίας στην περιγραφή του για την Ήλιδα,αναφέρει ένα θαύμα του θεού Διόνυσου!!! (Από: http://alfeiospotamos.blogspot.com/2009/04/blog-post_8640.html)
[XXVI. θέατρον δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ τῆς ἀγορᾶς καὶ τοῦ Μηνίου τὸ θέατρόν τε καὶ ἱερόν ἐστι Διονύσου: τέχνη τὸ ἄγαλμα Πραξιτέλους, θεῶν δὲ ἐν τοῖς μάλιστα Διόνυσον σέβουσιν Ἠλεῖοι καὶ τὸν θεόν σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐς τῶν Θυίων τὴν ἑορτὴν λέγουσιν. ἀπέχει μέν γε τῆς πόλεως ὅσον τε ὀκτὼ στάδια ἔνθα τὴν ἑορτὴν ἄγουσι Θυῖα ὀνομάζοντες: λέβητας δὲ ἀριθμὸν τρεῖς ἐς οἴκημα ἐσκομίσαντες οἱ ἱερεῖς κατατίθενται κενούς, παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν καὶ ξένων, εἰ τύχοιεν ἐπιδημοῦντες: σφραγῖδας δὲ αὐτοί τε οἱ ἱερεῖς καὶ τῶν ἄλλων ὅσοις ἂν κατὰ γνώμην ᾖ ταῖς θύραις τοῦ οἰκήματος ἐπιβάλλουσιν, ἐς δὲ τὴν ἐπιοῦσαν τά τε [2] σημεῖα ἐπιγνῶναι πάρεστί σφισι καὶ ἐσελθόντες ἐς τὸ οἴκημα εὑρίσκουσιν οἴνου πεπλησμένους τοὺς λέβητας. ταῦτα Ἠλείων τε οἱ δοκιμώτατοι ἄνδρες, σὺν αὐτοῖς δὲ καὶ ξένοι κατώμνυντο ἔχειν κατὰ τὰ εἰρημένα, ἐπεὶ αὐτός γε οὐκ ἐς καιρὸν ἀφικόμην τῆς ἑορτῆς: λέγουσι δὲ καὶ Ἄνδριοι παρὰ ἔτος σφίσιν ἐς τοῦ Διονύσου τὴν ἑορτὴν ῥεῖν οἶνον αὐτόματον ἐκ τοῦ ἱεροῦ. πιστεύειν χρὴ ταῦτα Ἕλλησιν, [εἰ] ἀποδέχοιτο ἄν τις τῷ λόγῳ γε τῷ αὐτῷ καὶ ὅσα Αἰθίοπες οἱ ὑπὲρ Συήνης ἐς τοῦ ἡλίου τὴν τράπεζαν λέγουσιν.]. (Παυσανίας,ΗΛΙΑΚΑ Β’)
Οι ιερείς, έφερναν τρεις λέβητες άδειους,και παρόντων ντόπιων και ξένων, σφράγιζαν τις πόρτες του οικήματος. Την άλλη μέρα έμπαιναν στο οίκημα και οι λέβητες ήταν γεμάτοι από οίνον!
Μάλιστα, λένε και οι Άνδριοι ότι κάθε χρόνο στη γιορτή του Διόνυσου, έτρεχε αυτόματα οίνος από το ιερό!
Αυτά είναι θαύματα, όχι τα παραμύθια της…Κανά!
ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΕΠΙΜΥΘΙΑ
Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Τρεις μόλις μέρες μετά την βάπτισή του, ο Ιησούς βρέθηκε στον γάμο της Κανά! Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, πρέπει να διακατέχεται από έναν ανεξέλεγκτο εκνευρισμό… διαφορετικά δεν εξηγείται γιατί δεν άντεξε τις εντελώς ευγενικές υποδείξεις της μητέρας του!
Ο τρόπος που μίλησε στην ίδια του την μητέρα, είναι επιεικώς απαράδεκτος: «έλειψεν (τελείωσε) ο οίνος (στο γλέντι του γάμου) και λέγει η μήτηρ του Ιησού προς αυτόν, οίνον ουκ έχουσι και λέγει αυτή ο Ιησούς, Τι εμοί και σοι γύναι; δεν ήλθεν έτι η ώρα μου» Ιωάνν.2.3-5.
Σημειώνουμε ότι η έκφραση αυτή αναφέρεται άλλες οκτώ φορές στην Βίβλο και σχεδόν σε όλες, δείχνει ακραία οργή και αγανάκτηση.[1] Στις πέντε φορές πρόκειται για έκφραση οξυτάτης αγανάκτησης μεταξύ εμπόλεμων παρατάξεων και στην έκτη για εντονότατη διαμαρτυρία εναντίον προφήτου! Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις (στην Καινή Διαθήκη) πρόκειται για την μοναδική έκφραση οργής δαιμόνων προς τον εξορκιστή τους Ιησού: «ανήρ δε τις εκ της πόλεως έχων δαιμόνια ειδών τον Ιησού ανέκραξε προσπεσών αυτώ (προσκυνώντας) και με φωνή μεγάλη είπεν. Τι εμοί και σοι Ιησού;» Λουκ.8,27.
Πρόκειται λοιπόν για έκφραση θυμού και οργής! Ακόμα κι όταν κάποιοι μεταφράζουν: «γιατί επεμβαίνεις εσύ στο δικό μου έργο, γυναίκα» Β.Β. Ιωάνν.2.3-4, μια τέτοια απάντηση, στην μητέρα του και μάλιστα σε δημόσιο χώρο, δεν είναι διόλου υποδειγματική και αρμόζουσα από έναν υποτιθέμενο φωτισμένο και μειλίχιο, υιόν θεού!
Βέβαια, η συγκεκριμένη έκφραση ενδέχεται να διατηρήθηκε ή προστέθηκε στο κείμενο, από το πνεύμα της πρωτοχριστιανικής περιόδου, που δεν ήθελε την Μαρία ούτε καν αγία, πόσο δε μάλλον παν-αγία!
Η Μαρία ως γνωστόν αγιοποιήθηκε αιώνες μετά! Η εικόνα μιας βρεφοκρατούσας μάνας, απεδείχθη αναγκαία, για να αντικαταστήσει τις βρεφο-κρατούσες θεές των θρησκειών που σταδιακά αχρήστευε ο χριστιανισμός, αφανίζοντάς τες με το σπαθί και τον νομικό βρόγχο μιας πανάθλιας Ρώμης! (Πολυάριθμες είναι οι πανάρχαιες βρεφοκρατούσες θεές! Περσική Ιστάρ, Ινδική Δεύκα, Βαβυλωνιακή Σεμίραμις κλπ.)
Τελικά όλοι γνωρίζουμε, ότι εκεί στον γάμο της Κανά, (που ποτέ δεν μάθαμε ποιανού ο γάμος ήταν), ο Ιησούς διέταξε να γεμίσουν τα πέτρινα δοχεία (άρα και εξαιρετικά βαριά και σε μόνιμη θέση!) πρώτα με νερό και σε λίγο, τα δοχεία αυτά βρέθηκαν γεμάτα με εκλεκτό κρασί! Ιδιαίτερες λεπτομέρειες, χώρου, χρόνου και γενικότερου σκηνικού εκτέλεσης του «θαύματος» δεν έχουμε, για να σχολιάσουμε εκτενέστερα τις λεπτομέρειες του!
Θα αφήσουμε όμως τον Αριστοτέλη, να απαντήσει σ’ αυτές τις αλχημείες ανάλογων εντυπωσιασμών, που φαίνεται πως την εποχή εκείνη, ήταν μάλλον απλές κοινοτυπίες σε ανατολή και δύση: «Στην Ήλιδα λένε υπάρχει ένα οίκημα που οκτώ στάδια απέχει από την πόλη, εκεί τοποθετούν τρεις κενούς διονυσιακούς χάλκινους λέβητες. Αφού το κάνουν αυτό παρακαλούν όποιον θέλει να εξετάσει τα αγγεία και μετά σφραγίζουν του οίκου τις θύρες. Αργότερα όταν πρόκειται να τις ανοίξουν, πρώτα επιδεικνύουν στους πολίτες και στους ξένους τις άθικτες σφραγίδες και μετά ανοίγουν. Όταν δε εισέλθουν, ευρίσκωσι τους μεν λέβητας οίνου πλήρεις το δε έδαφος και τους τοίχους αθίκτους, ώστε μηδεμίαν είναι υποψίαν ότι τέχνασμα κατασκευάζουσι»![2]
Το «θαύμα» συνέβαινε προφανώς δια της αρχής των συγκοινωνούντων δοχείων! Κάποιοι από παρακείμενο χώρο, μετάγγιζαν το κρασί του Διόνυσου στο επτασφράγιστο δωμάτιο! Σε διάφορα τέτοια διονυσιακά ιερά, έχουν βρεθεί οι υπόγειοι αγωγοί μετάγγισης του οίνου στις «θαυματουργικές» αυτές προσφορές του οίνου απ’ τον Διόνυσο!
Κατ’ αντιστοιχία, στις πυρολατρικές περιοχές της ανατολής, έχουν βρεθεί αγάλματα που κρατούσαν δοχείο μέσα στο οποίο έκαιγε ακατάπαυστα το ιερό άσβεστο πυρ! Όμως σημερινές αρχαιολογικές μελέτες απέδειξαν, ότι επρόκειτο για έντεχνη μετάγγιση ρευστού καύσιμου (πετρελαιοειδών) στο ιερό δοχείο της θεάς, από παρακείμενο μυστικό χώρο μετάγγισης!
Στην περίπτωση του Ιησού, πρέπει να συνέβη κάτι ανάλογο. Κάποιοι πίσω απ’ τον διαχωριστικό τοίχο του υπογείου, δούλεψαν αθόρυβα! Πρώτα αφαίρεσαν το νερό και στην συνέχεια μετάγγισαν το εκλεκτό κρασί! Ο αμύητος παρατηρητής από την άλλη μεριά του τοίχου, είδε μόνο το αποτέλεσμα της μετάγγισης, το νερό που μόλις προηγουμένως είχαν γεμίσει τα δοχεία, είχε μεταμορφωθεί μέσα στα σκεπασμένα δοχεία, ανεξήγητα (άρα θαύμα) σε εκλεκτό κρασί!
Η τέχνη της μετάγγισης αγαθών όμως, είδαμε πως ήταν ήδη γνωστή στους προφήτες Ηλία και Ελισαίο, που συστηματικά μετάγγιζαν λάδι στάρι, αλεύρι και άλλα τρόφιμα που διαθέτουν ρευστότητα!
Κατά τον Ιωάννη λοιπόν, ο επί γης «θεός», ξεκίνησε την θαυματοποιό σταδιοδρομία του… μαλώνοντας δημοσίως με την μητέρα του… η οποία κατά την αφήγηση τουλάχιστον, είχε όντως διαπράξει επικίνδυνο ολίσθημα! Γνωρίζοντας η Μαρία εκ των προτέρων την αναμενόμενη θεουργία, πιέζει τον Ιησού να προχωρήσει άκαιρα στην εκτέλεσή του! Ο Ιησούς φανερά εκνευρισμένος απ’ το ενδεχόμενο η μητέρα του με την αδημονία της, να δώσει την αίσθηση του προσχεδιασμένου «θαύματος» την επιπλήττει έντονα!
Παρ’ όλα αυτά, η Μαρία, δεν σταματάει τους αποκαλυπτικούς υπαινιγμούς και παρά την δριμύτατη παρατήρηση του Ιησού, να κοιτάει την δουλειά της και να μην παρεμβαίνει στο έργο του, αυτή συνεχίζει να αναπτύσσει επικίνδυνες πρωτοβουλίες αφήνοντας γύρω της υπαινιγμούς αναμενόμενου θαύματος: «λέγει δε (η Μαρία) προς τους υπηρέτες: κάνετε ότι σας πει» Ιωάνν.2.5.
Στην πρώτη αυτή τερατουργία, η Μαρία έδωσε εξετάσεις συνεργασίας στην δημόσια ζωή του γιού της και απέτυχε! Ήταν ολοφάνερο πως η Μαρία δεν διέθετε την απαραίτητη ψυχραιμία και ήταν ανεξέλεγκτα παρορμητική! Έτσι εκτός από την σταύρωσή του, σχεδόν πουθενά στο υπόλοιπο της δημόσιας δράσης του Ιησού, η Μαρία δεν εμφανίζεται δίπλα του. Το ίδιο συμβαίνει και με κάποια από τα αδέλφια του! Μαζί του έχει μόνο όσους διαθέτουν το χάρισμα αυτής της δημόσιας ψυχραιμίας. Γι’ τους άλλους διαβάζουμε: «ουδέ οι αδελφοί αυτού επίστευον εις αυτόν». Ιωάνν.7.5.
*****************************************************************************
Ο Παυσανίας στην περιγραφή του για την Ήλιδα,αναφέρει ένα θαύμα του θεού Διόνυσου!!! (Από: http://alfeiospotamos.blogspot.com/2009/04/blog-post_8640.html)
[XXVI. θέατρον δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ τῆς ἀγορᾶς καὶ τοῦ Μηνίου τὸ θέατρόν τε καὶ ἱερόν ἐστι Διονύσου: τέχνη τὸ ἄγαλμα Πραξιτέλους, θεῶν δὲ ἐν τοῖς μάλιστα Διόνυσον σέβουσιν Ἠλεῖοι καὶ τὸν θεόν σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐς τῶν Θυίων τὴν ἑορτὴν λέγουσιν. ἀπέχει μέν γε τῆς πόλεως ὅσον τε ὀκτὼ στάδια ἔνθα τὴν ἑορτὴν ἄγουσι Θυῖα ὀνομάζοντες: λέβητας δὲ ἀριθμὸν τρεῖς ἐς οἴκημα ἐσκομίσαντες οἱ ἱερεῖς κατατίθενται κενούς, παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν καὶ ξένων, εἰ τύχοιεν ἐπιδημοῦντες: σφραγῖδας δὲ αὐτοί τε οἱ ἱερεῖς καὶ τῶν ἄλλων ὅσοις ἂν κατὰ γνώμην ᾖ ταῖς θύραις τοῦ οἰκήματος ἐπιβάλλουσιν, ἐς δὲ τὴν ἐπιοῦσαν τά τε [2] σημεῖα ἐπιγνῶναι πάρεστί σφισι καὶ ἐσελθόντες ἐς τὸ οἴκημα εὑρίσκουσιν οἴνου πεπλησμένους τοὺς λέβητας. ταῦτα Ἠλείων τε οἱ δοκιμώτατοι ἄνδρες, σὺν αὐτοῖς δὲ καὶ ξένοι κατώμνυντο ἔχειν κατὰ τὰ εἰρημένα, ἐπεὶ αὐτός γε οὐκ ἐς καιρὸν ἀφικόμην τῆς ἑορτῆς: λέγουσι δὲ καὶ Ἄνδριοι παρὰ ἔτος σφίσιν ἐς τοῦ Διονύσου τὴν ἑορτὴν ῥεῖν οἶνον αὐτόματον ἐκ τοῦ ἱεροῦ. πιστεύειν χρὴ ταῦτα Ἕλλησιν, [εἰ] ἀποδέχοιτο ἄν τις τῷ λόγῳ γε τῷ αὐτῷ καὶ ὅσα Αἰθίοπες οἱ ὑπὲρ Συήνης ἐς τοῦ ἡλίου τὴν τράπεζαν λέγουσιν.]. (Παυσανίας,ΗΛΙΑΚΑ Β’)
Οι ιερείς, έφερναν τρεις λέβητες άδειους,και παρόντων ντόπιων και ξένων, σφράγιζαν τις πόρτες του οικήματος. Την άλλη μέρα έμπαιναν στο οίκημα και οι λέβητες ήταν γεμάτοι από οίνον!
Μάλιστα, λένε και οι Άνδριοι ότι κάθε χρόνο στη γιορτή του Διόνυσου, έτρεχε αυτόματα οίνος από το ιερό!
Αυτά είναι θαύματα, όχι τα παραμύθια της…Κανά!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου