Άνθρωποι δίχως σκιές

Σου λένε να κάνεις σχέση.

Σου λένε να παντρευτείς.
Σου λένε να έχεις ένα στήριγμα,
μια αγάπη, μια παρουσία σ’ ένα άδειο κρεβάτι.

Αυτοί που το λένε… αναρωτήθηκαν ποτέ;

πόσοι είναι σε γάμο δίχως να έχουν σχέση;
πόσοι έχουν σχέση μα δεν έχουν αγάπη;
πόσοι έχουν κατειλημμένο ένα κρεβάτι
δίχως ανάσα, δίχως το χάδι;

Υπάρχει άραγε ένα χάπι,
να νιώσουν λίγη έστω αγάπη;

Σκέψεις και λέξεις βγαλμένες μια νύχτα δίχως φεγγάρι, με μια σκοτεινιά να φεγγοβολά την ομορφιά των ανθρώπων. Την ομορφιά εκείνη που μόνο με φώτα σβηστά μπορείς να διακρίνεις.

Βλέπεις ανθρώπους. Ανθρώπους δίχως σκιές.
Ναι αυτό που διάβασες. Ανθρώπους δίχως σκιές.

Είναι οι άνθρωποι που εκπέμπουν φως… μέσα στο σκοτάδι σου.

Είναι οι άνθρωποι που για όσο στέκονται δίπλα σου σε κάνουν να ξεχάσεις και τις δικές σου σκιές.

Είναι οι άνθρωποι με διαύγεια ψυχής, που αν σκύψεις μέσα τους θα “δεις”.

Θα πιείς από το καθάριο της ύπαρξής τους πνεύμα και θα γευτείς ζωή.

Μην ψάξεις άνθρωπε για το χάπι της αγάπης.
Ψάξε καλύτερα για κείνους τους ανθρώπους δίχως σκιές,

για όσους δεν θέλουν να ζεις στη σκιά τους,

για όσους δεν έχουν σκιά να σε κρύψουν,

για όσους δε θέλουν σκιά να κρυφτούν,

για όσους δε θα γίνουν ποτέ η σκιά σου,

για όσους τολμούν… και θα διώξουν… εκείνες τις σκιές που έρχονται απ’ τα παλιά,

για όσους απλά αγάπη σημαίνει να στέκονται στο σκοτάδι και να εκπέμπουν φως,

για όσους φωτίζουν όλα όσα είναι,

για όσους φωτίζουν όλα όσα είσαι…

Ψάξε καλύτερα για κείνη την αγάπη χωρίς σκιά.

Μα πάνω από όλα σου εύχομαι

μέσα σ’ αυτό το ψάξιμο

να γίνεις και συ

ένας άνθρωπος δίχως σκιές.