Έρευνα του Πανεπιστημίου της Alberta οδηγεί σε νέους βηματισμούς σε ανακαλύψεις σχετικά με τη σύλληψη και αποθήκευση άνθρακα – παράγοντας επίσης ένα υψηλής αξίας τελικό προϊόν από διοξείδιο του άνθρακα. Είναι μια διαδικασία που εγχέει το αέριο του θερμοκηπίου βαθιά κάτω στο έδαφος και στη συνέχεια το κυκλοφορεί για να εξάγει θερμότητα και γεωθερμική ενέργεια, που έχει αποδειχθεί βιώσιμη σε μελέτη σκοπιμότητας από ερευνητές του Πανεπιστημίου. Η ανακάλυψη ωθεί την τεχνολογία ένα βήμα πιο κοντά σε έναν πιλοτικό έλεγχο και τελικά στο να γίνει μέρος μιας οικονομίας χαμηλού άνθρακα, δήλωσε ο Alireza Rangriz Shokri, ο οποίος πραγματοποίησε την μελέτη, προσθέτοντας: «Είναι ένα βήμα προς την εμπορευματοποίηση της τεχνολογίας και αν πετύχει θα είναι μια ενδεχόμενη επανάσταση για βιώσιμη παραγωγή ενέργειας».
Γνωστή ως τεχνολογία CPG (CO2 plume geothermal), η διεργασία είναι μια συναρπαστική εξέλιξη που εκτείνεται πέρα από τη ιδέα της απλής σύλληψης και απομόνωσης του CO2, αναφέρει ο Shokri προσθέτοντας: «Η επιστήμη σύλληψης του άνθρακα έχει παραδοσιακά εστιάσει στην αποθήκευση του CO2 και λιγότερο στη χρήση του όπως στην εξαγωγή γεωθερμικής ενέργειας. Όμως, το να κάνεις και τα δύο μαζί ταυτόχρονα είναι καινοτόμο για τη σημερινή τεχνολογία». Η θερμότητα και η γεωθερμική ενέργεια που εξάγεται από το CO2, σημειώνει ο Shokri, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να παραχθεί ηλεκτρισμός και να υπάρξει ροή εισόδων που βοηθάει να αντισταθμιστούν τα κόστη σύλληψης και αποθήκευσης του άνθρακα.
Η ιδέα είναι απλή: Μέχρι τώρα η αποθήκευση του CO2 δεν παράγει έσοδα, καθώς απλά το ξεφορτώνονται υπόγεια και έτσι δεν υπάρχει τελικό προϊόν. Όμως αν δημιουργηθεί γεωθερμική ισχύς από τη διαδικασία, υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Η διαδικασία θα μπορούσε να περιλαμβάνει αντλίες τροφοδοσίας που θα χρησιμοποιούνται για να εγχέεται το CO2 υπόγεια, ή εγκαταστάσεις αποθήκευσης CO2 και τελικά θα υπάρχει η δυνατότητα να πωλείται η ηλεκτρική ισχύς σε βιομηχανικές ή οικιστικές αγορές.
Ο Shokri, ο οποίος παρουσίασε τα ευρήματα της μελέτης σκοπιμότητας – που έκανε στο Aquistore – στην Εβδομάδα Ενέργειας του Πανεπιστημίου της Alberta: Χρησιμοποίησε αριθμητικά εργαλεία, εργαστηριακά, αλλά και δεδομένα πεδίου για να εξετάσει το ιστορικό έγχυσης της διαδικασίας αποθήκευσης του CO2 στο Aquistore και για να επιβεβαιώσει τις προσομοιώσεις του με μετρήσεις επί του πεδίου, που περιλαμβάνουν πίεση και θερμοκρασία της έγχυσης σε υπόγειες οπές. Στη συνέχεια, ο ερευνητής, χρησιμοποίησε το μοντέλο του για να αξιολογήσει τη διαδικασία κυκλοφορίας του CO2, αναγνωρίζοντας βασικές μεταβλητές απόδοσης, όπως οι παραγόμενοι όγκοι CO2 και η άλμη – το αλμυρό νερό που θα μπορούσε να διαλύσει το αέριο του θερμοκηπίου.
Η εργασία του Shokri έδειξε ότι η διαδικασία ήταν και εφικτή και ασφαλής. Όπως λέει ο ίδιος: «Μπορέσαμε να δείξουμε ότι στο τέλος του κύκλου της η τεχνολογία CPG μόνιμα απομονώνει το 100% του CO2 που εγχύθηκε στο γεωλογικό ρεζερβουάρ και το CO2 δεν πρόκειται να διαφύγει στον αέρα». Τα ευρήματα τώρα θα τεθούν υπό αξιολόγηση για να προσδιοριστεί η καταλληλότητα για πιλοτικό έλεγχο και αυτό θα είναι μια παγκόσμια πρωτιά εάν προχωρήσει το πρόγραμμα σε αυτή τη φάση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου