Είναι αναμφίβολα, δύο συναισθήματα αναγκαία, απαραίτητα αλλά και τρομερά μυθοποιημένα. Είναι γνωστό, συν τοις άλλοις, πως ο έρωτας είναι μεν ένα απόλυτο και καταλυτικό συναίσθημα, όμως δε ζει για πάντα. Αντιθέτως, ωριμάζει και γίνεται πιο στέρεο αφού θεμελιώνεται επάνω στην αγάπη και στην καταπολέμηση του εγωισμού μας για το καλό του άλλου.
Η φιλία είναι ένα συναίσθημα τόσο δυνατό και τόσο σπουδαίο, το οποίο μοιάζει και έχει την ίδια δύναμη με το ερωτικό συναίσθημα, ακόμα και αν απουσιάζει από αυτή η ερωτική πράξη.
Δε διαφέρει ουσιαστικά σε κάτι από το πάθος του έρωτα, και σε αυτή υπάρχει η ανάγκη να επικοινωνούμε τον άλλον και να τον αισθανόμαστε κοντά μας. Η σαγήνη, ο θαυμασμός, η αγάπη που αισθανόμαστε για κάποιο φιλικό πρόσωπο πολλές φορές δε διαφέρει και από την έντονη λαχτάρα που αισθανόμαστε για ένα πρόσωπο του ερωτικού ενδιαφέροντός μας.
Ποιο συναίσθημα είναι πιο αναγκαίο για εμάς; Για εμένα προσωπικά, η φιλία πάντοτε ήταν σημαντικότερη και πιο αναγκαία για πολλούς λόγους.
Η φιλία στηρίζεται σε πιο στέρεο οικοδόμημα, έχει ανάγκη την ύπαρξη επαρκούς γνώσης του άλλου ανθρώπου ώστε να τον θεωρήσει ένα κομμάτι της ζωής του, σε αντίθεση με τον έρωτα ο οποίος στηρίζεται περισσότερο στον ενθουσιασμό, τη λαχτάρα και σε ‘’χτυπάει’’ εντελώς ξαφνικά, ακόμα και αν δε γνωρίζεις τα στοιχειώδη γνωρίσματα για το άλλο άτομο.
Όταν διαλέγουμε φίλους, εκείνη τη στιγμή δεν επιλέγουμε απλώς κάποιους ανθρώπους με τους οποίους θα πορευτούμε μέσα στη ζωή. Εκείνη τη στιγμή τεστάρουμε και τη δική μας ικανότητα να επιλέγουμε σωστά, τα δικά μας κριτήρια αντίληψης και την ωριμότητα που έχουμε για να διαλέξουμε αυτούς που μας ταιριάζουν.
Η φιλία στηρίζεται σε πιο αγνές προθέσεις, σε αντίθεση με την ερωτική σχέση η οποία πολλές φορές μπορεί να στηρίζεται απλά και μόνο στην απόκτηση της ηδονής χωρίς να ενδιαφερθεί συναισθηματικά και ψυχικά για το άλλο άτομο. Με αποτέλεσμα να κοιτάζει πρώτα την ικανοποίηση του εγώ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φιλία είναι ένας θεσμός που περνάει κρίση και όλοι έχουμε προδοθεί και πληγωθεί από φίλους. Όμως, ας σκεφτούμε: Πόσες σχέσεις αποσκοπούν απλά και μόνο στην ικανοποίηση του εγώ; Πόσοι άνθρωποι χαμένοι και βυθισμένοι σε τελματωμένες σχέσεις και οικογενειακές κολάσεις, κατάφεραν και γιατρεύτηκαν από τη δύναμη της φιλίας και επούλωσαν τις πληγές τους;
Η φιλία στηρίζεται στην ψυχική επαφή, στο ξεγύμνωμα της ψυχής μας και στην ψυχική επαφή, ο έρωτας παρασύρεται πολλές φορές από τον ενθουσιασμό, την ορμή, το παράλογο.
Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα κτητικό, παρασύρεται από τον εγωισμό και τη φλόγα της απόκτησης του επιθυμητού προσώπου, δεν έχει ηθικές αρχές και μπορεί να σε οδηγήσει σε ακραίες συμπεριφορές. Από την άλλη, στη φιλία δεν ωραιοποιείς τον άλλο, βλέπεις τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα του, αλλά τα αποδέχεσαι διότι αγαπάς τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου περισσότερο από τον εαυτό σου.
Φυσικά, μιλάμε για δύο συναισθήματα απαραίτητα και εξίσου σημαντικά για τη ζωή μας. Ο καθένας ανάλογα με την προσωπική του εκτίμηση, μπορεί να τα τοποθετήσει εκεί που επιθυμεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου