Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020

H αγάπη θέλει χρόνο να οικοδομηθεί

Εσένα τι σε συναρπάζει περισσότερο; Το κυνήγι της καταξίωσης ή η οικοδόμηση της προσωπικής ευτυχίας; Είναι αλήθεια πως ζούμε στην εποχή της εικόνας και του σύγχρονου πολιτισμού.

Όλοι και όλα γύρω μας εξελίσσονται με ταχύτατους ρυθμούς. Οι υποχρεώσεις αναρίθμητες και συνεχιζόμενες και από την άλλη μεριά, όπως ομολογούν πρόσφατες ψυχολογικές έρευνες το αίσθημα της μοναξιάς συνεχώς αυξάνει.

Η αγάπη είναι σύνδεση. Για να επιτευχθεί όμως η υγιής και ουσιαστική σύνδεση απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εποικοδομητική επικοινωνία.

Όπως αναφέρει και ο κορυφαίος ψυχολόγος Rollo May σημαντικός παράγοντας στην αγάπη και στον έρωτα γενικότερα είναι η θέληση, η αποφασιστικότητα.

Επιτυχία - δόξα - φήμη

Ζώντας σε ένα κόσμο που θεοποιεί την επιτυχία, τη δόξα, την φήμη και την επαγγελματική καταξίωση, άραγε πόσες ευκαιρίες μας ξυπνούν για να συναντήσουμε την αληθινή αγάπη; Οι άνθρωποι όταν ερωτεύονται την επιτυχία και την αποδοχή του κόσμου γύρω τους καταλήγουν να την κυνηγούν για πάντα.

Εισέρχονται σε ένα βασανιστικό φαύλο κύκλο που τους συνθλίβει και τους εξουθενώνει τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Αδειάζουν από χαρά και γεμίζουν ανασφάλεια, φοβίες και άγχος. Όλα αυτά αποβαίνουν μακροπρόθεσμα σε βάρος της ψυχικής τους υγείας και ευτυχίας. Διαμαρτύρονται πώς επιθυμούν τη σύνδεση χωρίς να συνειδητοποιούν πώς στην ουσία την αποφεύγουν.

Κάτι τέτοιο οφείλεται στην ορθή ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Σε όποια κατεύθυνση κοιτάζουμε προς τα εκεί πορευόμαστε. Οι επιθυμίες μας συνειδητές ή ασυνείδητες και οι πεποιθήσεις μας καθορίζουν ουσιαστικά και τις πράξεις μας. Καθορίζουν ουσιαστικά και το πλάνο της ζωής μας είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι.

Η ζωή μας έχει την προσωπική μας ευθύνη και υπογραφή. Όσο δεν φροντίζουμε να συνδεθούμε με την ψυχικό μας κόσμο, να αποδεχτούμε πρώτα τον ίδιο μας τον εαυτό και να ακούσουμε τι έχει να μας πει τόσο θα κυνηγάμε καταξιώσεις και άσκοπες επιβεβαιώσεις. Χρειάζεται να είμαστε αγωνιστικοί αλλά να μάθουμε για τι πραγματικά χρειάζεται να αγωνιστούμε.

Μπορούμε απλά να παλεύουμε για να βρούμε τον εαυτό μας στις καλές κριτικές των άλλων ή μπορούμε να βρούμε τη δική μας αλήθεια και να είμαστε εμείς οι ίδιοι η πιο αυθεντική μας ανατροφοδότηση.

Προσωπική πορεία και επίγνωση στόχων

Με κάθε μικρό μας βήμα χαράσσουμε το δρόμο μας και την προσωπική μας πορεία. Όλες μας οι αποφάσεις ακόμα κι αυτές που φαντάζουν μικρής σημασίας στα μάτια μας είναι πολύ σημαντικές γιατί μπορούν να μας φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στην ανακάλυψη του αληθινού εαυτού μας. Έχει ιδιαίτερη αξία να έχουμε επίγνωση των στόχων μας και να μην κυνηγάμε μέσω των στόχων να καλύψουμε παιδικά τραύματα, φόβους και ανησυχίες. Όλα αυτά επιτυγχάνονται και μέσω και ψυχολογικής θεραπείας.

Η αυτογνωσία μας οδηγεί στην ευτυχία

Ανακαλύπτοντας τον εαυτό μας ανακαλύπτουμε σταδιακά την ευτυχία. Η ευτυχία είναι στιγμές, εμπειρίες και για να τις ζήσουμε χρειάζεται να είμαστε παρόντες πραγματικά. Να προσπαθούμε να μην σκεφτόμαστε βασανιστικά τις υποχρεώσεις, στις οποίες χρειάζεται να ανταποκριθούμε αλλά να μπορούμε να παραδινόμαστε στην ομορφιά της ζωής. Να κοιτάζουμε τον ήλιο, τον ουρανό, την θάλασσα, τα αστέρια με ενθουσιασμό και ευγνωμοσύνη.

Να βλέπουμε τη ζωή μας ως δώρο και όχι ως καταναγκασμό και βασανιστική υποχρέωση. Να μπορούμε να αισθανθούμε και να γευτούμε την ομορφιά της ζωής.

Τις περισσότερες φορές χτίζουμε γύρω μας κάστρα όχι μόνο για να προφυλάξουμε τον εαυτό μας αλλά και για να δούμε ποιος είναι αρκετά τολμηρός ν’ ανέβει να μας σώσει. Κυνηγάμε το άπιαστο, το αδύνατο, αυτό που δε ζήσαμε ακόμα. Ένα όνειρο καλοκαιρινής νυχτός η ζωή μας.

Μιας νύχτας που τα κάστρα της πολλές φορές μας κρύβουν τον ουρανό που διψά να κατακτήσει και ταυτόχρονα να κατακτηθεί.

Το πιο δύσκολο είναι να βρεις το θάρρος να σκαρφαλώσεις σε ένα πύργο για να συναντήσεις όποιον λαχταράς σηκώνοντάς το βάρος της απάντησής του. Κάποιες ψυχές συνηθίζουν στον πύργο και τελικά γίνονται κομμάτι του κι άλλες πάλι δεν βλέπουν την ώρα να του ξεφύγουν.

Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα , όποια κι αν είναι η απάντηση η χαρά βρίσκεται στην ανάβαση ή μάλλον η χαρά είναι η ανάβαση. Να διακινδυνεύεις το σίγουρο, το βολικό για το δύσκολο, το ανηφορικό, το απέραντα ουράνιο και μεγάλο. Μόνο όσοι κινδύνευσαν να πέσουν έμαθαν να πετούν. Αν το αύριο δε σε αγχώνει δε σε παγιδεύει κιόλας.

Το σήμερα ζητά την προσοχή σου και την μάχη σου. Μια μάχη που δίνεις σιωπηλά άγνωστη σε όλους και τρανταχτή πιο πολύ σε εσένα τον ίδιο. Ό,τι παραμένει μυστικό κρατάει τη μαγεία και την ομορφιά του. Να σε ηρεμείς που και που. Να φυλάς τα όπλα σου για πόλεμο και τότε όλοι οι θησαυροί των κάστρων θα σου χαρίζονται και θα σου ανήκουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου