Ο κόσμος έξω, περιτριγυρισμένος από τσιμέντο, είναι μια βοή χωρίς σταματημό. Φωνές, κίνηση, φασαρία. Μας μεταφέρει ακατάπαυστα την ανησυχία και τον εκνευρισμό του.
Τρέχουμε να ξεφύγουμε από την οχλαγωγία, όμως ακόμη και μέσα στο χώρο μας υπάρχουν φωνές που δεν σταματούν. Επιθυμίες, φόβοι, προσδοκίες, κριτικές, άγχος, φλυαρία ζουν και βασιλεύουν μέσα στο μυαλό μας.
Σαν ένα μπαούλο με παλιά αντικείμενα, με πράγματα που δεν θα χρησιμοποιηθούν ξανά, ο νους μας είναι πλήρης από αυτά. Δεν παύει ν΄ αναπαράγει σκέψεις, ανούσιες, τις πιο πολλές φορές. Δεν παύει ούτε κι όταν νιώθουμε πως θέλουμε να χαλαρώσουμε από το καθημερινό μας φορτίο.
Η πολυπόθητη ηρεμία φαντάζει μακρινή σαν εξωτικό νησί. Όμως, όπως καθαρίζουμε το σπίτι μας, όπως βάζουμε μπουγάδα στ’ άπλυτα, έτσι και το μυαλό μας χρειάζεται μια γερή πλύση από τους διανοητικούς λεκέδες. Χρειάζεται ένα καλό ξεσκόνισμα από τ’ άχρηστα που το υπονομεύουν και κατ’ επέκταση υπονομεύουν την καλή μας διάθεση και ψυχολογία.
Ας ανοίξουμε, λοιπόν, τα παράθυρα του νου κι ας πετάξουμε έξω κάθε λογής σκουπίδια. Ας τον απαλλάξουμε απ’ ό,τι τον αποπροσανατολίζει από τα σχέδια και τους στόχους μας. Ας τον χρησιμοποιήσουμε σοφά.
Άλλωστε γι’ αυτό είναι προορισμένος για να σκέφτεται δημιουργικά, να βρίσκει λύσεις και να κάνει τις σωστές επιλογές. Σε μια εποχή όπου η κριτική σκέψη ευνουχίζεται, το να διατηρούμε προπονημένο το μυαλό μας είναι επίτευγμα.
Η αλήθεια είναι πως περισσότερο γυμνάζουμε το σώμα μας. Ακολουθούμε προγράμματα διατροφής κι ενδιαφερόμαστε υπερβολικά για την εξωτερική μας εμφάνιση. Το μυαλό, εντούτοις, είναι αυτό που κινεί τα νήματα. Που αξιολογεί τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γύρω μας. Είναι αυτό που τακτοποιεί τα συναισθήματα μας στα συρταράκια του σαν καλοσιδερωμένα ρούχα.
Την εσωτερική μας φωνή μόνο στην σιγή θα την ακούσουμε και στην ψυχική γαλήνη. Χωρίς τηλεόραση, ραδιόφωνο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καυγάδες, ρηχές συζητήσεις κι αναπαραγωγή γεγονότων που συντελέσθηκαν κι είναι οριστικά. Χωρίς άχρηστες πληροφορίες, διαφημίσεις, κλήσεις περιττές κι επουσιώδη μηνύματα.
Η εσωτερική φωνή θα μας φέρει σ’ επαφή με αυτό που πραγματικά λαχταρούμε, αυτό που θα δώσει λάμψη κι οξυγόνο στο είναι μας. Θα μας οδηγήσει μακριά από την θλίψη και την κατήφεια. Θα μας ορίσει σαφές στίγμα για το ποιοι είμαστε και πού θέλουμε να φτάσουμε.
Καιρός είναι, επομένως, να καλωσορίσουμε την ευλογημένη σιωπή. Να την δεχτούμε σαν βροχή που θ’ αναζωογονήσει και θα διώξει μακριά τ’ απόβλητα της σύγχρονης ζωής.
Τρέχουμε να ξεφύγουμε από την οχλαγωγία, όμως ακόμη και μέσα στο χώρο μας υπάρχουν φωνές που δεν σταματούν. Επιθυμίες, φόβοι, προσδοκίες, κριτικές, άγχος, φλυαρία ζουν και βασιλεύουν μέσα στο μυαλό μας.
Σαν ένα μπαούλο με παλιά αντικείμενα, με πράγματα που δεν θα χρησιμοποιηθούν ξανά, ο νους μας είναι πλήρης από αυτά. Δεν παύει ν΄ αναπαράγει σκέψεις, ανούσιες, τις πιο πολλές φορές. Δεν παύει ούτε κι όταν νιώθουμε πως θέλουμε να χαλαρώσουμε από το καθημερινό μας φορτίο.
Η πολυπόθητη ηρεμία φαντάζει μακρινή σαν εξωτικό νησί. Όμως, όπως καθαρίζουμε το σπίτι μας, όπως βάζουμε μπουγάδα στ’ άπλυτα, έτσι και το μυαλό μας χρειάζεται μια γερή πλύση από τους διανοητικούς λεκέδες. Χρειάζεται ένα καλό ξεσκόνισμα από τ’ άχρηστα που το υπονομεύουν και κατ’ επέκταση υπονομεύουν την καλή μας διάθεση και ψυχολογία.
Ας ανοίξουμε, λοιπόν, τα παράθυρα του νου κι ας πετάξουμε έξω κάθε λογής σκουπίδια. Ας τον απαλλάξουμε απ’ ό,τι τον αποπροσανατολίζει από τα σχέδια και τους στόχους μας. Ας τον χρησιμοποιήσουμε σοφά.
Άλλωστε γι’ αυτό είναι προορισμένος για να σκέφτεται δημιουργικά, να βρίσκει λύσεις και να κάνει τις σωστές επιλογές. Σε μια εποχή όπου η κριτική σκέψη ευνουχίζεται, το να διατηρούμε προπονημένο το μυαλό μας είναι επίτευγμα.
Η αλήθεια είναι πως περισσότερο γυμνάζουμε το σώμα μας. Ακολουθούμε προγράμματα διατροφής κι ενδιαφερόμαστε υπερβολικά για την εξωτερική μας εμφάνιση. Το μυαλό, εντούτοις, είναι αυτό που κινεί τα νήματα. Που αξιολογεί τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γύρω μας. Είναι αυτό που τακτοποιεί τα συναισθήματα μας στα συρταράκια του σαν καλοσιδερωμένα ρούχα.
Την εσωτερική μας φωνή μόνο στην σιγή θα την ακούσουμε και στην ψυχική γαλήνη. Χωρίς τηλεόραση, ραδιόφωνο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καυγάδες, ρηχές συζητήσεις κι αναπαραγωγή γεγονότων που συντελέσθηκαν κι είναι οριστικά. Χωρίς άχρηστες πληροφορίες, διαφημίσεις, κλήσεις περιττές κι επουσιώδη μηνύματα.
Η εσωτερική φωνή θα μας φέρει σ’ επαφή με αυτό που πραγματικά λαχταρούμε, αυτό που θα δώσει λάμψη κι οξυγόνο στο είναι μας. Θα μας οδηγήσει μακριά από την θλίψη και την κατήφεια. Θα μας ορίσει σαφές στίγμα για το ποιοι είμαστε και πού θέλουμε να φτάσουμε.
Καιρός είναι, επομένως, να καλωσορίσουμε την ευλογημένη σιωπή. Να την δεχτούμε σαν βροχή που θ’ αναζωογονήσει και θα διώξει μακριά τ’ απόβλητα της σύγχρονης ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου