Σήμερα, η παγκόσμια οικονομία ελέγχεται από επιχειρήσεις, όχι χώρες. Πρέπει όμως όλοι να αναλάβουμε την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Εμείς είμαστε οι επιχειρήσεις. Πολλοί από εμάς δουλεύουμε για αυτές και σχεδόν όλοι μας αγοράζουμε από αυτές.
Μέχρι τώρα, έχουμε στείλει ηχηρά το μήνυμα ότι θέλουμε μπλούζες και τζιν παντελόνια φτηνά και υψηλής ποιότητας και πως αν αυτά κατασκευάζονται σε κάτεργα στην Ασία ή τη Λατινική Αμερική, θα κάνουμε τα στραβά μάτια και θα το αγνοήσουμε. Στέλνουμε το μήνυμα ότι θέλουμε φτηνότερα καύσιμα για τα αυτοκίνητά μας, κι αν αυτό σημαίνει την καταστροφή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, θα κάνουμε τα στραβά μάτια και θα το αγνοήσουμε.
Αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως καταναλωτές. Πρέπει εμείς να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Ένας από τους μεγαλύτερους συντελεστές της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε σήμερα είναι ότι στη δεκαετία του εβδομήντα τέθηκε ένας νέος στόχος για τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες, του οποίου καλύτερος εκφραστής ήταν ίσως ο Μίλτον Φρίντμαν, της Οικονομικής Σχολής του Σικάγο.
Δήλωσε πως «Η μόνη ευθύνη μιας επιχείρησης είναι να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της», ανεξαρτήτως του κοινωνικού ή περιβαλλοντικού κόστους. Όταν παρακολουθούσα τη σχολή διοίκησης επιχειρήσεων στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, διδάχτηκα πως οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αποφέρουν κέρδη στους επενδυτές τους, αλλά και πως ένας καλός Διευθύνων Σύμβουλος εταιρείας πρέπει να φροντίζει για τους εργαζομένους του, να τους παρέχει καλή υγειονομική περίθαλψη και όρους συνταξιοδότησης, και να δεχθεί μείωση στον δικό του μισθό, προτού αρχίζει να απολύει υφισταμένους του.
Θα πρέπει να είναι υπεύθυνος απέναντι στους πελάτες και τους προμηθευτές του, να είναι έντιμο μέλος της κοινωνίας, να πληρώνει τους φόρους του, ακόμη και να προβαίνει σε ενέργειες που δεν του ζητήθηκαν, και να κάνει χρηματικές δωρεές σε σχολεία και κέντρα αναψυχής. Όλα αυτά άλλαξαν τη δεκαετία του εβδομήντα, όταν ο Μίλτον Φρίντμαν όρισε τον νέο αυτό στόχο και από τότε κάθε σημαντικός ηγέτης στον κόσμο τον υιοθέτησε.
Είναι ένας τρομερός στόχος. Οι επιχειρήσεις πρέπει να υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο και να είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για εμάς, για τα παιδιά μας και για τα εγγόνια μας. Ο νέος στόχος θα πρέπει να είναι: οι επιχειρήσεις μπορούν να αποφέρουν κέρδος στους επενδυτές τους, αλλά μόνο αν είναι κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες.
Το κλειδί για τη δημιουργία μιας νέας οικονομίας, μιας οικονομίας ζωής, είναι να επανακαθορίσουν οι επιχειρήσεις τους στόχους τους και να πουν: «Ο σκοπός και η πρόθεσή μας είναι να έχουμε ένα αξιοπρεπές ποσοστό απόδοσης στις επενδύσεις μας και την ίδια στιγμή να δημιουργήσουμε έναν δίκαιο, φιλικό στο περιβάλλον, ειρηνικό κόσμο για κάθε ζωντανό ον».
Μέχρι τώρα, έχουμε στείλει ηχηρά το μήνυμα ότι θέλουμε μπλούζες και τζιν παντελόνια φτηνά και υψηλής ποιότητας και πως αν αυτά κατασκευάζονται σε κάτεργα στην Ασία ή τη Λατινική Αμερική, θα κάνουμε τα στραβά μάτια και θα το αγνοήσουμε. Στέλνουμε το μήνυμα ότι θέλουμε φτηνότερα καύσιμα για τα αυτοκίνητά μας, κι αν αυτό σημαίνει την καταστροφή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, θα κάνουμε τα στραβά μάτια και θα το αγνοήσουμε.
Αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως καταναλωτές. Πρέπει εμείς να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Ένας από τους μεγαλύτερους συντελεστές της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε σήμερα είναι ότι στη δεκαετία του εβδομήντα τέθηκε ένας νέος στόχος για τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες, του οποίου καλύτερος εκφραστής ήταν ίσως ο Μίλτον Φρίντμαν, της Οικονομικής Σχολής του Σικάγο.
Δήλωσε πως «Η μόνη ευθύνη μιας επιχείρησης είναι να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της», ανεξαρτήτως του κοινωνικού ή περιβαλλοντικού κόστους. Όταν παρακολουθούσα τη σχολή διοίκησης επιχειρήσεων στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, διδάχτηκα πως οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αποφέρουν κέρδη στους επενδυτές τους, αλλά και πως ένας καλός Διευθύνων Σύμβουλος εταιρείας πρέπει να φροντίζει για τους εργαζομένους του, να τους παρέχει καλή υγειονομική περίθαλψη και όρους συνταξιοδότησης, και να δεχθεί μείωση στον δικό του μισθό, προτού αρχίζει να απολύει υφισταμένους του.
Θα πρέπει να είναι υπεύθυνος απέναντι στους πελάτες και τους προμηθευτές του, να είναι έντιμο μέλος της κοινωνίας, να πληρώνει τους φόρους του, ακόμη και να προβαίνει σε ενέργειες που δεν του ζητήθηκαν, και να κάνει χρηματικές δωρεές σε σχολεία και κέντρα αναψυχής. Όλα αυτά άλλαξαν τη δεκαετία του εβδομήντα, όταν ο Μίλτον Φρίντμαν όρισε τον νέο αυτό στόχο και από τότε κάθε σημαντικός ηγέτης στον κόσμο τον υιοθέτησε.
Είναι ένας τρομερός στόχος. Οι επιχειρήσεις πρέπει να υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο και να είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για εμάς, για τα παιδιά μας και για τα εγγόνια μας. Ο νέος στόχος θα πρέπει να είναι: οι επιχειρήσεις μπορούν να αποφέρουν κέρδος στους επενδυτές τους, αλλά μόνο αν είναι κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες.
Το κλειδί για τη δημιουργία μιας νέας οικονομίας, μιας οικονομίας ζωής, είναι να επανακαθορίσουν οι επιχειρήσεις τους στόχους τους και να πουν: «Ο σκοπός και η πρόθεσή μας είναι να έχουμε ένα αξιοπρεπές ποσοστό απόδοσης στις επενδύσεις μας και την ίδια στιγμή να δημιουργήσουμε έναν δίκαιο, φιλικό στο περιβάλλον, ειρηνικό κόσμο για κάθε ζωντανό ον».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου