Τι είναι το γνωστό “σύνδρομο του απατεώνα”; Το έχουμε ακούσει, μας έχει προκαλέσει εντύπωση, μερικοί ακόμα μπορεί και να απορούν για την ακριβή σημασία αυτής της έννοιας.
Το “σύνδρομο του απατεώνα” είναι ένας όρος που επινοήθηκε από κλινικούς ψυχολόγους το 1978 και αναφέρεται στην ψυχολογική κατάσταση του ανθρώπου, ο οποίος πιστεύει πως οι επιτυχίες του οφείλονται σε κάποιο τυχαίο γεγονός, σε κάποια χάρη που του έκανε κάποιο άλλο άτομο ή απλά λόγω συνθηκών και όχι στην πραγματική του αξία.
Σε κάθε περίπτωση, το άτομο αρνείται να αποδεχθεί πως πετυχαίνει πράγματα με την αξία του, στηριζόμενος στις ικανότητες και την αληθινή του αξία. Οι άνθρωποι που έχουν από αυτό το σύνδρομο, διακατέχονται από έναν διαρκή φόβο που θα φανεί η ανικανότητά τους και θα φανεί πως είναι “απάτη”.
Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από αυτό το σύνδρομο, αισθάνονται πως πρέπει να αποφεύγουν τους άλλους επειδή φοβούνται μήπως φανεί η δική τους ανικανότητα. Είναι σύνηθες φαινόμενο των εργαζόμενων που έχουν αυτό το σύνδρομο, να εργάζονται μανιωδώς ή να οδηγούν τον εαυτό τους στα όρια της εξάντλησης. Άξιο αναφοράς είναι πως οι γυναίκες, κυρίως, έχουν την τάση να δείχνουν περισσότερη προσοχή στην εξωτερική τους εμφάνιση και αρνούνται πως πετυχαίνουν πράγματα στην εργασία τους επειδή έχουν αξία και εργατικότητα.
Το πιο συνηθισμένο γνώρισμα των ανθρώπων που έχουν αυτό το γνώρισμα, είναι η χαμηλή τους αυτοεκτίμηση και η αδυναμία τους να εκτιμήσουν την πραγματική αξία του εαυτού τους. Άξιο αναφοράς είναι πως αυτό το γνώρισμα διακατέχει περισσότερο τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι επαγγελματικά μπορούν να χαρακτηριστούν επιτυχημένοι με πολλά επιτεύγματα.
Αν και δεν έχει χαρακτηριστεί επίσημα ως ψυχολογική διαταραχή και για την καταπολέμηση της ίδιας χρησιμοποιούνται διάφοροι τρόποι, όπως η δημιουργική γραφή και η θεραπεία συνοχής, η οποία έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο να ισορροπήσει συναισθηματικά και να αγκαλιάσει τον πραγματικό εαυτό του. Η απόκτηση αυτοεκτίμησης και η αληθινή εκτίμηση του εαυτού μας, θα μας βοηθήσει να τον τοποθετούμε στη θέση που του αξίζει.
Το “σύνδρομο του απατεώνα” είναι ένας όρος που επινοήθηκε από κλινικούς ψυχολόγους το 1978 και αναφέρεται στην ψυχολογική κατάσταση του ανθρώπου, ο οποίος πιστεύει πως οι επιτυχίες του οφείλονται σε κάποιο τυχαίο γεγονός, σε κάποια χάρη που του έκανε κάποιο άλλο άτομο ή απλά λόγω συνθηκών και όχι στην πραγματική του αξία.
Σε κάθε περίπτωση, το άτομο αρνείται να αποδεχθεί πως πετυχαίνει πράγματα με την αξία του, στηριζόμενος στις ικανότητες και την αληθινή του αξία. Οι άνθρωποι που έχουν από αυτό το σύνδρομο, διακατέχονται από έναν διαρκή φόβο που θα φανεί η ανικανότητά τους και θα φανεί πως είναι “απάτη”.
Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από αυτό το σύνδρομο, αισθάνονται πως πρέπει να αποφεύγουν τους άλλους επειδή φοβούνται μήπως φανεί η δική τους ανικανότητα. Είναι σύνηθες φαινόμενο των εργαζόμενων που έχουν αυτό το σύνδρομο, να εργάζονται μανιωδώς ή να οδηγούν τον εαυτό τους στα όρια της εξάντλησης. Άξιο αναφοράς είναι πως οι γυναίκες, κυρίως, έχουν την τάση να δείχνουν περισσότερη προσοχή στην εξωτερική τους εμφάνιση και αρνούνται πως πετυχαίνουν πράγματα στην εργασία τους επειδή έχουν αξία και εργατικότητα.
Το πιο συνηθισμένο γνώρισμα των ανθρώπων που έχουν αυτό το γνώρισμα, είναι η χαμηλή τους αυτοεκτίμηση και η αδυναμία τους να εκτιμήσουν την πραγματική αξία του εαυτού τους. Άξιο αναφοράς είναι πως αυτό το γνώρισμα διακατέχει περισσότερο τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι επαγγελματικά μπορούν να χαρακτηριστούν επιτυχημένοι με πολλά επιτεύγματα.
Αν και δεν έχει χαρακτηριστεί επίσημα ως ψυχολογική διαταραχή και για την καταπολέμηση της ίδιας χρησιμοποιούνται διάφοροι τρόποι, όπως η δημιουργική γραφή και η θεραπεία συνοχής, η οποία έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο να ισορροπήσει συναισθηματικά και να αγκαλιάσει τον πραγματικό εαυτό του. Η απόκτηση αυτοεκτίμησης και η αληθινή εκτίμηση του εαυτού μας, θα μας βοηθήσει να τον τοποθετούμε στη θέση που του αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου