Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων έδινε κάποτε μία διάλεξη για την αστρονομία.Έλεγε ότι η Γη είναι ένας σφαιρικός πλανήτης του ηλιακού συστήματος που κινείται γύρω από το κέντρο του, τον Ήλιο, και ότι ο Ήλιος είναι ένα άστρο που, με την σειρά του, κινείται γύρω από το κέντρο του αστρικού συστήματος, που ονομάζουμε Γαλαξία.
Στο τέλος της διάλεξης, η Ντάμα την κοίταξε θυμωμένη με επιτιμητικό ύφος.
«Αυτά που λες είναι ανοησίες. Η Γη δεν είναι παρά ένα Μεγάλο Τραπουλόχαρτο. Είναι λοιπόν επίπεδη σαν όλα τα Τραπουλόχαρτα.» της είπε, και στράφηκε περήφανα προς τα μέλη της συνοδείας της, που έδειχναν φανερά ικανοποιημένα από την εξήγηση της.
Η Αλίκη χαμογέλασε υπεροπτικά. «Και σε τι στηρίζεται αυτό το Τραπουλόχαρτο;» ρώτησε με ειρωνεία. Η Ντάμα δεν έδειξε να αιφνιδιάζεται. «Είσαι έξυπνη, πολύ έξυπνη», απάντησε. «Μάθε λοιπόν μικρή μου πως αυτό το Τραπουλόχαρτο στηρίζεται σε ένα άλλο, και εκείνο το άλλο σε ένα άλλο άλλο και εκείνο το άλλο άλλο σε ένα άλλο άλλο άλλο…»
Σταμάτησε λαχανιασμένη. «Το Σύμπαν δεν είναι παρά μια Μεγάλη Τράπουλα» τσίριξε.
Φυσικά, οι περισσότεροι θα έβρισκαν γελοία αυτήν την εικόνα για το Σύμπαν και τη Γη που στηρίζεται σε μια άπειρη σειρά από τραπουλόχαρτα. Θα μπορούσαν όμως να εξηγήσουν το γιατί; Θα μπορούσαν να περιγράψουν τη δική τους εικόνα για το Σύμπαν και να αποδείξουν πως είναι η σωστή;
Τι γνωρίζουν οι άνθρωποι για το Σύμπαν και πώς το γνωρίζουν;
Από πού προέρχεται το Σύμπαν και πού πηγαίνει;
Υπήρξε αρχή του Σύμπαντος και, αν ναι, τι υπήρξε πριν από αυτήν;
Θα υπάρξει τέλος του Σύμπαντος και, αν ναι, τι θα υπάρξει μετά από αυτό;
Τι γνωρίζουν οι άνθρωποι για το χρόνο;
Υπήρξε αρχή του χρόνου;
Θα υπάρξει τέλος του χρόνου;
Η σύγχρονη φυσική, με τη βοήθεια και των καταπληκτικών νέων τεχνολογιών, προτείνει απαντήσεις σε αυτά τα αιώνια ερωτήματα. Στο μέλλον αυτές οι απαντήσεις θα μας φαίνονται τόσο ευνόητες όσο μας φαίνεται σήμερα ότι η Γη είναι σφαιρική και κινείται γύρω από τον Ήλιο — ή τόσο ανόητες όσο ότι η Γη είναι επίπεδη και στηρίζεται σε μία άπειρη σειρά από τραπουλόχαρτα.
Ευνόητες ή ανόητες; Μόνον ο χρόνος θα δείξει, ό,τι και αν είναι αυτό που ονομάζεται «χρόνος» και αν ακόμη υπάρχει άνθρωπος για να δώσει τον ανθρώπινο ορισμό του χρόνου.
Πόσο αμφιβάλεις γι’ αυτά που νομίζεις ότι γνωρίζεις για το Σύμπαν;
Τι κι αν δεν γνωρίζουν
«Oι Κινέζοι δεν έχουν κάποια επίσημη κρατική θρησκεία, όπως την καταλαβαίνουμε εμείς εδώ στη Δύση, αλλά ένα ιδιόρρυθμο μείγμα Ταοϊσμού, Βουδισμού και Κουμφουκιανισμού. Δείχνουν να ενστερνίζονται τις τελετουργίες που τους βολεύουν, να εύχονται όλα να πάνε καλά και να συνεχίζουν τη ζωή τους.
Αυτό σημαίνει ότι ζουν μια χαρά και δίχως χρυσοστόλιστους Πάπες κι εφημέριους, υποκριτές τηλευαγγελιστές με περούκες που στα κρυφά πεθαίνουν από λαγνεία, νεαρούς Μορμόνους με κουρεμένα κεφάλια και μονοκόμματα εσώρουχα κατά του πειρασμού, τρελαμένους αιμοδιψείς αγιατολάδες, τύπους που τριγυρίζουν με πλακάτ στις πλατείες και ωρύονται πως έρχεται η συντέλεια του κόσμου, ανθρώπους που κάνουν δολοφονίες επειδή είναι κατά των αμβλώσεων, ανθρώπους γεμάτους ενοχές και εμφανώς τα καταφέρνουν μια χαρά». -Τζόε Μπένετ
Από την άλλη και χωρίς καθόλου αμφιβολία
Οι επαγγελματίες σοφοί λένε ότι όλα έχουν ειπωθεί από καιρό. Μπορεί να είναι κι έτσι. Μπορεί όμως να είναι κι αλλιώς. Άλλωστε όλα όσα έχουν ειπωθεί αφορούν τον κόσμο αυτόν μοναχά και ίσως κάποιες από τις αισθητές πτυχές του.
Αλλά οι άλλοι κόσμοι έχουνε κι αυτοί τις δικές τους ιστορίες να διηγηθούν.
Που ίσως να’ναι πολύ πιο πραγματικές από το ονείρεμά μας.
Κόσμοι μέσα σε κόσμους, μέσα σε κόσμους !
Διπλώνουν ή καταργούν το χωρόχρονο για να ακουστούν απ’ όσους ξέρουν να ακούνε.
Αν ζούμε σε ένα ολογραφικό σύμπαν τότε θα είναι η μεγαλύτερη επανάσταση του 21ου αιώνα.
Μια παράξενη θεωρία, που λέγεται ολογραφική αρχή, απασχολεί ολοένα και περισσότερους φυσικούς. Ισχυρίζεται ότι το σύμπαν μας είναι σαν ένα ολόγραμμα. Όπως το φως μας επιτρέπει να απεικονίσουμε ένα τρισδιάστατο είδωλο πάνω σε ένα επίπεδο φιλμ, έτσι και το φαινομενικά τρισδιάστατο Σύμπαν μπορεί να είναι τελείως ισοδύναμο με κάποια κβαντικά πεδία και φυσικούς νόμους, “σχεδιασμένους” σε μια τεράστια μακρινή επιφάνεια στην άκρη του σύμπαντος.
Με άλλα λόγια, είμαστε πραγματικοί, ή μήπως είμαστε κβαντικές αλληλεπιδράσεις που προέρχονται από τις άκρες του σύμπαντος;
Η φυσική των μαύρων τρυπών μας δίνει κάποια ένδειξη ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι αληθές. Η μέγιστη εντροπία ή πληροφορία αυτών των περίεργων αντικειμένων, είναι ανάλογη με την επιφάνειά τους, και όχι με τον όγκο τους. Ίσως λοιπόν και ολόκληρο το Σύμπαν να είναι σαν ένα γιγάντιο ολόγραμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου