ΧΟ. μακάριός γ᾽ ἀνὴρ ἔχων [στρ.]ξύνεσιν ἠκριβωμένην.
πάρα δὲ πολλοῖσιν μαθεῖν.
1485 ὅδε γὰρ εὖ φρονεῖν δοκήσας
πάλιν ἄπεισιν οἴκαδ᾽ αὖθις,
ἐπ᾽ ἀγαθῷ μὲν τοῖς πολίταις,
ἐπ᾽ ἀγαθῷ δὲ τοῖς ἑαυτοῦ
ξυγγενέσι τε καὶ φίλοισι,
1490 διὰ τὸ συνετὸς εἶναι.
χαρίεν οὖν μὴ Σωκράτει [ἀντ.]
παρακαθήμενον λαλεῖν,
ἀποβαλόντα μουσικὴν
τά τε μέγιστα παραλιπόντα
1495 τῆς τραγῳδικῆς τέχνης.
τὸ δ᾽ ἐπὶ σεμνοῖσιν λόγοισι
καὶ σκαριφησμοῖσι λήρων
διατριβὴν ἀργὸν ποεῖσθαι,
παραφρονοῦντος ἀνδρός.
***
ΧΟΡ. Μακάριος όποιος έχει
γερό μυαλό και γνώση.
Αυτό πολλά το δείχνουν.
Για να κριθεί ο Αισχύλος
πως έχει νου και γνώση,
πάει πίσω στην πατρίδα·
καλό για τον εαυτό του,
καλό για τους πολίτες,
1490 και για δικούς και φίλους.
Ωραίο, να μη λιμάρεις
παρέα με το Σωκράτη
ξεχνώντας κάθε χάρη
της μούσας κι αψηφώντας
τα πιο σπουδαία σημεία
της τραγικής της τέχνης.
Τρέλα, καιρό να χάνεις
με φουσκωμένα λόγια
και με σαχλές αρλούμπες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου