Σε ένα μικρό σκοτεινό δωμάτιο του μυαλού, έχεις κρύψει πτυχές του εαυτού σου, κομμάτια δικά σου που δε σε τιμούν.
Δε σε τιμούν ούτε ως άνθρωπο, δε σε τιμούν ούτε ως χαρακτήρα.
Έκανες πράγματα ενάντια σε αυτό που κατά βάθος είσαι.
Είπες λόγια που ποτέ σου δε πίστεψες.
Έκανες πράξεις για τις οποίες έχεις μετανιώσει…
Περνάς έξω από το δωμάτιο, που και που, θυμάσαι τι έχεις κλειδώσει μέσα. Σπάνια ανοίγεις και την πόρτα, κοιτάς και ξανακλείνεις.
Δε μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, δεν μπορείς να αναιρέσεις τίποτα, απλά ζεις και με αυτές, τις τότε επιλογές σου.
Πόσες φορές έχεις σκεφτεί, τι σε έκανε να λειτουργήσεις έτσι;
Πόσες φορές το έχεις σκεφτεί;
Πολλές και πάντα σε κάνουν να ντρέπεσαι για σένα.
Αυτό από μόνο του είναι λυτρωτικό και βαθιά ανθρώπινο, δεν είμαστε μόνο η καλή πλευρά του εαυτού μας. Μπορούμε μάλιστα να γίνουμε και η χειρότερη.
Δε μιλάς για αυτά, δεν τα συζητάς με κανέναν.
Θυμώνεις, πικραίνεσαι, νευριάζεις.
Πόσες φορές έχεις εξαντλήσει όλη την γκάμα των συναισθημάτων σου;
Να σου πω ένα μυστικό;
Έχει συμβεί σε πολλούς, δεν είσαι ο μόνος.
Και να σου πω ακόμη ένα μυστικό;
Δίπλα σε αυτό το μικρό δωμάτιο της ντροπής σου, υπάρχει ένα άλλο…
Είναι το δωμάτιο της αποδοχής.
Ναι καλά κατάλαβες. Της δικής σου αποδοχής. Χρόνια περνάμε κάνοντας πράγματα για να μας αποδεχτούν οι άλλοι, όμως τι κάνουμε για να αποδεχτούμε εμείς τον εαυτό μας;
Τίποτα. Απλώς τον γεμίζουμε με τύψεις, με ενοχές, με αυτοτιμωρία.
Τι λες να σταματήσουμε να το κάνουμε;
Να ανοίξουμε λοιπόν την πόρτα, να μπούμε μέσα και να σταθούμε γενναία απέναντι σε αυτά που κάναμε. Να πούμε και μια συγνώμη σε εμάς, για τις φορές που μόνοι μας πονέσαμε, για τις φορές που μόνοι μας σταθήκαμε στα σκοτάδια…για τις φορές που πιάσαμε πάτο και ξανασηκωθήκαμε, για τις φορές που ντραπήκαμε.
Πιστεύω πως από τις κακές πλευρές μας παίρνουμε μαθήματα, που θα μας φανούν χρήσιμα για να διορθώσουμε τα λάθη μας. Αλλά με αγάπη, με ανοχή και τρυφερότητα προς εμάς, σαν αυτή που ξέρουμε να δείχνουμε στους άλλους.
Μάθε τον εαυτό σου. Συγχωρέσε τον και αποδέξου τον, στα καλά και στα κακά του.
Γιατί όταν δεν έχεις κανέναν, σου μένει μόνο ο εαυτός σου και με αυτόν, ίσως να μην έχεις γνωριστεί ακόμα.
Δε σε τιμούν ούτε ως άνθρωπο, δε σε τιμούν ούτε ως χαρακτήρα.
Έκανες πράγματα ενάντια σε αυτό που κατά βάθος είσαι.
Είπες λόγια που ποτέ σου δε πίστεψες.
Έκανες πράξεις για τις οποίες έχεις μετανιώσει…
Περνάς έξω από το δωμάτιο, που και που, θυμάσαι τι έχεις κλειδώσει μέσα. Σπάνια ανοίγεις και την πόρτα, κοιτάς και ξανακλείνεις.
Δε μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, δεν μπορείς να αναιρέσεις τίποτα, απλά ζεις και με αυτές, τις τότε επιλογές σου.
Πόσες φορές έχεις σκεφτεί, τι σε έκανε να λειτουργήσεις έτσι;
Πόσες φορές το έχεις σκεφτεί;
Πολλές και πάντα σε κάνουν να ντρέπεσαι για σένα.
Αυτό από μόνο του είναι λυτρωτικό και βαθιά ανθρώπινο, δεν είμαστε μόνο η καλή πλευρά του εαυτού μας. Μπορούμε μάλιστα να γίνουμε και η χειρότερη.
Δε μιλάς για αυτά, δεν τα συζητάς με κανέναν.
Θυμώνεις, πικραίνεσαι, νευριάζεις.
Πόσες φορές έχεις εξαντλήσει όλη την γκάμα των συναισθημάτων σου;
Να σου πω ένα μυστικό;
Έχει συμβεί σε πολλούς, δεν είσαι ο μόνος.
Και να σου πω ακόμη ένα μυστικό;
Δίπλα σε αυτό το μικρό δωμάτιο της ντροπής σου, υπάρχει ένα άλλο…
Είναι το δωμάτιο της αποδοχής.
Ναι καλά κατάλαβες. Της δικής σου αποδοχής. Χρόνια περνάμε κάνοντας πράγματα για να μας αποδεχτούν οι άλλοι, όμως τι κάνουμε για να αποδεχτούμε εμείς τον εαυτό μας;
Τίποτα. Απλώς τον γεμίζουμε με τύψεις, με ενοχές, με αυτοτιμωρία.
Τι λες να σταματήσουμε να το κάνουμε;
Να ανοίξουμε λοιπόν την πόρτα, να μπούμε μέσα και να σταθούμε γενναία απέναντι σε αυτά που κάναμε. Να πούμε και μια συγνώμη σε εμάς, για τις φορές που μόνοι μας πονέσαμε, για τις φορές που μόνοι μας σταθήκαμε στα σκοτάδια…για τις φορές που πιάσαμε πάτο και ξανασηκωθήκαμε, για τις φορές που ντραπήκαμε.
Πιστεύω πως από τις κακές πλευρές μας παίρνουμε μαθήματα, που θα μας φανούν χρήσιμα για να διορθώσουμε τα λάθη μας. Αλλά με αγάπη, με ανοχή και τρυφερότητα προς εμάς, σαν αυτή που ξέρουμε να δείχνουμε στους άλλους.
Μάθε τον εαυτό σου. Συγχωρέσε τον και αποδέξου τον, στα καλά και στα κακά του.
Γιατί όταν δεν έχεις κανέναν, σου μένει μόνο ο εαυτός σου και με αυτόν, ίσως να μην έχεις γνωριστεί ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου