M. Heidegger: ΝΕΥΜΑΤΑ [2]Το άλλο σκέπτεσθαι
Πάρε την τελευταία λάμψη της ευλογίας,
μόνο από τη σκοτεινή εστία του Εί-ναι,
αυτή να πυροδοτεί την απόκριση:
θεότητα–ανθρωπινότητα Ένα.
Ρίψε τη χρεία του παράτολμου ξέφωτου
ανάμεσα σε κόσμο και γη ως άσμα
όλων των πραγμάτων για την καθιέρωση
χαρούμενων ευχαριστιών κατά δίκην και τάξη.
Φύλαξε στο λόγο τη σιωπηλή γνώση
ενός άλματος πάνω από μεγάλο και μικρό
και απώλεσε τα άδεια ευρήματα
ξαφνικής απολαμπής στην πορεία προς το Είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου