Χαμένη μάχη

Είχε προφητευθεί πράγματι, πως ο φιλόσοφος-δεσμώτης που έχει αντικρίσει την αλήθεια , θα προσπαθήσει να αφυπνίσει αυτούς που ζούνε άθελά τους υποταγμένοι σε έναν κόσμο όπου η επιρροή των δογμάτων των εξουσιαστών πλημμυρίζει τη ζωή τους.

Ο φιλόσοφος - δεσμώτης θα χλευαστεί και θα ταπεινωθεί, μα είναι προορισμένος και συνάμα υποχρεωμένος να φέρει εις πέρας μια αποστολή. Να δείξει την αλήθεια, την πραγματικότητα, εκείνο τον κόσμο δηλαδή που οι εξουσιαστές κρύβουνε.

Πώς να πείσει όμως εκείνος για την αλήθεια την οποία ο δεσμώτης θα νοήσει ως πολύ καλή για να είναι αληθινή; Κατά βάθος το γνωρίζει, πρέπει να εφεύρει κόλπα πανούργα. Τούτη τη φορά όμως αντιμετωπίζει κάτι αναπάντεχο.

Γνωρίζει έναν δεσμώτη σε δεσμά δικά του.
Κι εκείνος έχει πλέξει μόνος του τον ζυγό του, μα παρά τη χάση του εαυτού του που επέφερε τούτη η φυλάκιση, υπάρχει ακόμη ζωντανή στην κόρη των ματιών του μια σπίθα που δε λέει να σβήσει.

Μα είναι όλα ανούσια.
Το ψέμα πέτυχε.
Οι τύραννοι πέτυχαν το σχέδιο τους.
Ο δεσμώτης σώπασε πια πρώιμα και εκείνοι οι τραγικοί, τυφλωμένοι από τον εγωισμό τους, ενώ έχουν τόσα, ακόμη περισσότερα από αυτή ζητάνε...

Την δικαιοσύνη δε, δεν μπορεί να την γνωρίσει κι αυτή είναι πέρα για πέρα αργοπορημένη. Κανείς και με καμιά ψυχολογία σαν εκείνη δεν μπορεί να υπομένει.
Μα κι η δικαιοσύνη θα κρύψει τις ουλές;
Κι αν τα καταφέρει, ο πόνος πάλι θα μένει.

Πικρία. Σ' αυτή την μάχη να δω κάτι άλλο απομένει;
Και κάπου εκεί το εναλλακτικό πλάνο το υπομένει.
Τη θυσία για εκείνο όμως ποιος άραγε θα την καταφέρει;