Όσο περισσότερο υπολογίζουμε τη ζωή με βάση το χρήμα, τόσο λιγότερος χώρος μένει για την αγάπη.
Μπορεί να δει κανείς πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτό το θέμα, όταν κάθε μέρα διαβάζουμε στις εφημερίδες ή ακούμε από έναν γείτονα ότι διέρρηξαν το σπίτι κάποιου ή έκλεψαν το πορτοφόλι του. Η αιτία-ρίζα αυτού του εγκλήματος είναι το πάθος που έχουμε καλλιεργήσει για τα χρήματα και τα υλικά αγαθά - για τη διασκέδασή μας, τις διαφημίσεις, τον τρόπο ζωής μας.
Αν θελήσουμε πράγματι να αντιστρέψουμε αυτή την τάση, πρέπει να πάψουμε να μετράμε τους ανθρώπους με βάση το χρήμα και ν' αρχίσουμε να τους μετράμε με βάση την αγάπη.
Αν μια γυναίκα έχει καταθέσεις ενός εκατομμυρίου δολαρίων, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον χαρακτήρα της. Αντί λοιπόν να ρωτάμε πόσα χρήματα έχει, θα 'πρεπε να ρωτάμε: "Πόσα δίνει;" Πόσο από τον χρόνο της δίνει στους άλλους; Πόση από την εργασία της είναι προς όφελος άλλων; Μόνο έτσι αρχίζουμε να μετράμε την αληθινή της αξία.
Όποιος αγαπά χωρίς δυσκολίες, όποιος μπορεί να γυρίσει την πλάτη του, αν χρειαστεί, στο προσωπικό του όφελος ή στην προσωπική ευχαρίστηση, είναι πλούσιος σε αγάπη, είναι ένας αληθινός κροίσος σε τρυφερότητα.
Ο αληθινά πλούσιος είναι εκείνος που έχει αναπτύξει την ικανότητα να μην σκέφτεται τον εαυτό του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι. Δεν προσβάλλονται επειδή δεν κλώθουν τον εαυτό τους. Επίσης, δεν αναστατώνονται. Αν δεν τους φερθείς καλά, αντιτίθενται με καλοσύνη - όχι επειδή νιώθουν πληγωμένοι, αλλά επειδή κατανοούν τη ζημιά που κάνει σ' αυτούς τους ίδιους η κακή πρόθεση. Αν τους προσβάλλεις νιώθουν θλίψη για σένα - αποκαλύπτεις τη μιζέρια του εαυτού σου.
Αν το κατανοούσαμε αυτό θα ήμασταν όλοι εκατομμυριούχοι στην αγάπη. Τα εσωτερικά μας αποθέματα είναι απεριόριστα. Κρατώντας κλειστές τις πόρτες αυτού του εσωτερικού θησαυροφυλακίου, έχουμε μάθει να ζούμε σαν άποροι, καταστρέφοντας μερικές φορές τη ζωή μας και τη ζωή όσων υπάρχουν γύρω μας.
Οι περισσότερες από τις καταστάσεις της σύγχρονης ζωής που κατηγορούμε και υφιστάμεθα σήμερα, ιδιαίτερα η έντονη αύξηση της βίας και του εγκλήματος, δεν έχουν εισαχθεί από άλλον πλανήτη. Εμείς οι ίδιοι έχουμε διαμορφώσει την κοινωνία μας όπως είναι. Υπάρχει όμως και μια θετική πλευρά σ' αυτό: εφόσον έχουμε κάνει εμείς όλα αυτά τα πράγματα, μπορούμε και να τα ακυρώσουμε. Βασιζόμενος στην απεριόριστη ικανότητα που έχει ο καθένας μας να αγαπά, μπορεί να συνεισφέρει στην παγκόσμια ειρήνη.
Μπορεί να δει κανείς πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτό το θέμα, όταν κάθε μέρα διαβάζουμε στις εφημερίδες ή ακούμε από έναν γείτονα ότι διέρρηξαν το σπίτι κάποιου ή έκλεψαν το πορτοφόλι του. Η αιτία-ρίζα αυτού του εγκλήματος είναι το πάθος που έχουμε καλλιεργήσει για τα χρήματα και τα υλικά αγαθά - για τη διασκέδασή μας, τις διαφημίσεις, τον τρόπο ζωής μας.
Αν θελήσουμε πράγματι να αντιστρέψουμε αυτή την τάση, πρέπει να πάψουμε να μετράμε τους ανθρώπους με βάση το χρήμα και ν' αρχίσουμε να τους μετράμε με βάση την αγάπη.
Αν μια γυναίκα έχει καταθέσεις ενός εκατομμυρίου δολαρίων, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον χαρακτήρα της. Αντί λοιπόν να ρωτάμε πόσα χρήματα έχει, θα 'πρεπε να ρωτάμε: "Πόσα δίνει;" Πόσο από τον χρόνο της δίνει στους άλλους; Πόση από την εργασία της είναι προς όφελος άλλων; Μόνο έτσι αρχίζουμε να μετράμε την αληθινή της αξία.
Όποιος αγαπά χωρίς δυσκολίες, όποιος μπορεί να γυρίσει την πλάτη του, αν χρειαστεί, στο προσωπικό του όφελος ή στην προσωπική ευχαρίστηση, είναι πλούσιος σε αγάπη, είναι ένας αληθινός κροίσος σε τρυφερότητα.
Ο αληθινά πλούσιος είναι εκείνος που έχει αναπτύξει την ικανότητα να μην σκέφτεται τον εαυτό του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι. Δεν προσβάλλονται επειδή δεν κλώθουν τον εαυτό τους. Επίσης, δεν αναστατώνονται. Αν δεν τους φερθείς καλά, αντιτίθενται με καλοσύνη - όχι επειδή νιώθουν πληγωμένοι, αλλά επειδή κατανοούν τη ζημιά που κάνει σ' αυτούς τους ίδιους η κακή πρόθεση. Αν τους προσβάλλεις νιώθουν θλίψη για σένα - αποκαλύπτεις τη μιζέρια του εαυτού σου.
Αν το κατανοούσαμε αυτό θα ήμασταν όλοι εκατομμυριούχοι στην αγάπη. Τα εσωτερικά μας αποθέματα είναι απεριόριστα. Κρατώντας κλειστές τις πόρτες αυτού του εσωτερικού θησαυροφυλακίου, έχουμε μάθει να ζούμε σαν άποροι, καταστρέφοντας μερικές φορές τη ζωή μας και τη ζωή όσων υπάρχουν γύρω μας.
Οι περισσότερες από τις καταστάσεις της σύγχρονης ζωής που κατηγορούμε και υφιστάμεθα σήμερα, ιδιαίτερα η έντονη αύξηση της βίας και του εγκλήματος, δεν έχουν εισαχθεί από άλλον πλανήτη. Εμείς οι ίδιοι έχουμε διαμορφώσει την κοινωνία μας όπως είναι. Υπάρχει όμως και μια θετική πλευρά σ' αυτό: εφόσον έχουμε κάνει εμείς όλα αυτά τα πράγματα, μπορούμε και να τα ακυρώσουμε. Βασιζόμενος στην απεριόριστη ικανότητα που έχει ο καθένας μας να αγαπά, μπορεί να συνεισφέρει στην παγκόσμια ειρήνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου