Να παραμένεις πάντοτε παιδί. Τότε γίνεται εφικτή η επικοινωνία

Οι άντρες έχουν διδαχθεί να μην κλαίνε. Τα δάκρυα δεν είναι για τους άντρες, έτσι οι άντρες δεν κλαίνε. Τώρα τί ανοησία είναι αυτή; Το κλάμα και ο θρήνος είναι μερικές φορές τόσο θεραπευτικά! Χρειάζονται, είναι αναγκαία, σε ξαλαφρώνουν. Ο άντρας επιβαρύνει συνεχώς τον εαυτό του επειδή δεν μπορεί να κλάψει και δεν μπορεί να θρηνήσει – αφού αυτό είναι «άνανδρο». Και οι γυναίκες έχουν διδαχθεί να κλαίνε και να θρηνούν αφού αυτό είναι απολύτως γυναικείο – οπότε κλαίνε και θρηνούν ακόμη κι όταν δεν χρειάζεται. Αυτό είναι απλώς ένα σύστημα πεποιθήσεων και το χρησιμοποιούν σαν στρατηγική για να χειραγωγούν.

Η γυναίκα γνωρίζει ότι δεν είναι σε θέση να νικήσει το σύζυγό της με επιχειρήματα, μπορεί όμως να κλάψει. Το κλάμα φέρνει αποτελέσματα, οπότε το κλάμα γίνεται το δικό της επιχείρημα. Ο άντρας έχει αλλοτριωθεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο – με το να μην του επιτρέπεται να κλάψει – και η γυναίκα έχει αλλοτριωθεί με έναν άλλο τρόπο με το να επιβάλλεται με το κλάμα. Το κλάμα γίνεται πολιτική κι όταν τα δάκρυά σου είναι πολιτικά, χάνουν όλη τους την ομορφιά, είναι άσχημα. Έχεις μια συγκεκριμένη ιδεολογία, έχεις μια συγκεκριμένη θρησκευτική ιδεολογία και χίλια δυο πράγματα, μπερδεμένα μέσα στο νου σου. Έχουν γίνει πια κομμάτι από σένα, τόσο που δεν μπορείς να τα σκεφτείς σαν κάτι διαχωρισμένο από σένα.

Αυτά τα συστήματα πεποιθήσεων πρέπει να εγκαταλειφθούν. Τότε εμφανίζεται η κατανόηση. Τότε εμφανίζεται η ετοιμότητα για εξερεύνηση. Τότε περιβάλλεσαι από μία αίσθηση μυστηρίου, δέους, θαυμασμού. Τότε η ζωή δεν είναι πια ένα γνωστό πράγμα, είναι μια περιπέτεια. Είναι τόσο μυστηριακή, που μπορεί να την εξερευνάς συνεχώς. Δεν υπάρχει τέλος σ’ αυτή την εξερεύνηση. Και ποτέ δεν δημιουργείς καμία πεποίθηση. Παραμένεις σε μια κατάσταση μη γνώσης.

Να παραμένεις συνεχώς σε μια κατάσταση μη γνώσης. Αν συμβαίνει να γνωρίζεις κάτι, μην το κάνεις πεποίθηση. Μην το αφήσεις να σε περιβάλλει, διαφορετικά αργά ή γρήγορα θα γίνει μια σκληρή κρούστα και τότε δεν θα είσαι διαθέσιμος στη ζωή.

Να μένεις πάντοτε σαν παιδί. Τότε γίνεται εφικτή η επικοινωνία, τότε γίνεται εφικτός ο διάλογος.

Όταν μιλούν δυο άνθρωποι που βρίσκονται σε κατάσταση μη γνώσης, υπάρχει μια συνάντηση, επικοινωνούν. Δεν τους εμποδίζει τίποτα.