ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ:
Ο ένας είναι να δανειστείς γνώση, ο άλλος να ψάξεις ο ίδιος. Φυσικά, το να δανειστείς είναι εύκολο, όμως ότι δανείζεσαι δεν είναι ποτέ δικό σου κι ότι δεν είναι δικό σου δεν μπορεί να είναι αληθινό. Αυτή η προϋπόθεση πρέπει να τηρείται: Η αλήθεια πρέπει να είναι δική σου.
Εγώ μπορεί να έχω γνωρίσει την αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να σου την μεταβιβάσω. Στην ίδια την πράξη της μεταβίβασης, η αλήθεια γίνεται ψέμα. Αυτή είναι η φύση της αλήθειας. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να σου την μεταδώσει. Δεν μπορείς να την δανειστείς, δεν μπορείς να την κλέψεις, δεν μπορείς να την αγοράσεις. Πρέπει να την γνωρίσεις. Και μόνο αν την γνωρίσεις ο ίδιος, έχει η γνώση σου νόημα. Αλλιώς, δεν είναι παρά μασκάρεμα της άγνοιάς σου. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, είσαι ολοκληρωτικά παραπλανημένος.
Το πρώτο που πρέπει να θυμάσαι είναι πως η αλήθεια είναι φαινόμενο που το βιώνει κανείς μόνος του. Ποιος θα μπορούσε να ζήσει στη θέση σου; Πρέπει εσύ ο ίδιος να ζήσεις. Κανείς δεν μπορεί να γίνει αντικαταστάτης σου. Ποιος θα μπορούσε να αγαπήσει για σένα; Οι υπηρέτες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό., οι φίλοι δεν μπορούν να βοηθήσουν. Πρέπει εσύ ο ίδιος να αγαπήσεις.
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ λέει κάπου πως αργά ή γρήγορα θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι θα προσλαμβάνουν υπηρέτες για να αγαπούν στη θέση τους. Οι πλούσιοι τραβούν κιόλας κατά κει. Αργά ή γρήγορα, όσοι μπορούν να έχουν τα μέσα, δεν θα υποβάλλονται οι ίδιοι στον κόπο. Γιατί να ενοχληθούν, για κάτι που μπορεί να το κάνει ένας υπηρέτης; Μπορεί να βρεις έναν καλό, άξιο υπηρέτη κι εκείνος μπορεί ν' αγαπάει στη θέση σου. Εσύ έχεις άλλα, πιο σημαντικά πράγματα να κάνεις. Η αγάπη μπορεί να μένει για τους υπηρέτες.
Ο Ν μου είπε κάποτε; ''Με απασχολεί πολύ η ευτυχία της γυναίκας μου.''
Τον ρώτησα, λοιπόν, ''και τι κάνεις;''
''Πλήρωσα έναν ιδιωτικό ντεντέκτιβ, για να ανακαλύψει τους λόγους που την κάνουν ευτυχισμένη,'' είπε αυτός.
Μπορεί όμως κάποιος άλλος να αγαπήσει για σένα; Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν μπορείς να ζεις δι' αντιπροσώπου, δεν μπορείς ν' αγαπάς δι' αντιπροσώπου κι ούτε να φτάσεις στην αλήθεια μπορείς δι' αντιπροσώπου. Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων. Σ' αυτό δεν χωρούν εξυπνάδες και πονηριές.
Οι άνθρωποι λένε: ''Υπάρχει κάποιος που ξέρει, μπορούμε να πάρουμε απ' αυτόν, μπορούμε να δανειστούμε. ''Η αλήθεια όμως πρέπει να βιωθεί. Δεν είναι κάτι εξωτερικό, είναι μια εσώτερη ανάπτυξη. Δεν είναι πράγμα, δεν είναι αντικείμενο, είναι η υποκειμενικότητά σου.
Η αλήθεια είναι υποκειμενικότητα, πως λοιπόν να την πάρεις από κάποιον άλλον, από γραπτά, από Βέδες, Κοράνια, Βίβλους. Όχι, δεν βοηθά πολύ ο Ιησούς ούτε κι ο Βούδας. Πρέπει να περάσεις ο ίδιος μέσα από την αλήθεια, δεν υπάρχει συντομότερος δρόμος. Πρέπει να ταξιδέψεις, να υποφέρεις. Πολλές φορές θα πέσεις, πολλές φορές θα πλανηθείς, πολλές φορές θα ξεστρατήσεις. Έτσι είναι. Γύρνα πίσω ξανά και ξανά. Άρχισε το ψάξιμο ξανά και ξανά. Πολλές φορές το μονοπάτι χάνεται, πολλές φορές προχωράς σε κύκλους, επιστρέφεις στο ίδιο σημείο ξανά και ξανά. Μοιάζει να μην υπάρχει καμμία πρόοδος, όμως συνέχισε το ψάξιμο. Συνέχισε το ψάξιμο και μη νιώθεις απελπισμένος κι αποκαρδιωμένος. Κράτα ζωντανή την ελπίδα. Αυτό είναι που χαρακτηρίζει τον αναζητητή.
Ο αναζητητής εμπιστεύεται, ελπίζει, μπορεί να περιμένει ατελείωτα. Έχει υπομονή και αδιάκοπα ψάχνει. Όχι πως κάθε βήμα οδηγεί στο σκοπό - μερικές φορές κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση. Αλλά, ακόμα κι όταν βαδίζει κανείς στην αντίθετη κατεύθυνση, μαθαίνει. Ακόμα κι η πλάνη είναι μέρος της μάθησης. Κανείς δεν μπορεί να μάθει, όταν φοβάται πάρα πολύ ότι μπορεί να κάνει λάθος. Όταν κανείς φοβάται πάρα πολύ ότι μπορεί να χαθεί, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να υαξιδέψει.
Να γιατί σου λέει ο νους: ''Ρώτα τους Φωτισμένους, αυτούς που ξέρουν. Πάρε απ' αυτούς.''Μα τότε η αλήθεια είναι από δεύτερο χέρι - κι αλήθεια από δεύτερο χέρι δεν υπάρχει - είναι ψέμα. Αλήθεια από δεύτερο χέρι είναι απλώς ψέμα. Η αλήθεια, για να είναι αλήθεια, πρέπει να είναι από πρώτο χέρι, αυθεντική. Πρέπει να είναι νέα, πρέπει να τη φτάσεις. Είναι πάντα παρθένα.
Ο Ηράκλειτος λέει: Τον εαυτό μου ρώτησα.
Λέει: ''Δεν λέω κάτι που άκουσα. Τον εαυτό μου ρώτησα. Δεν είναι κάτι που μου δίδαξαν, είναι κάτι που ανέπτυξα μόνος μου. Είναι ανάπτυξη, υποκειμενικότητα. Είναι η δική μου εμπειρία.''
Κι όταν είναι δική σου εμπειρία, τότε σε μεταμορφώνει.
Ο ένας είναι να δανειστείς γνώση, ο άλλος να ψάξεις ο ίδιος. Φυσικά, το να δανειστείς είναι εύκολο, όμως ότι δανείζεσαι δεν είναι ποτέ δικό σου κι ότι δεν είναι δικό σου δεν μπορεί να είναι αληθινό. Αυτή η προϋπόθεση πρέπει να τηρείται: Η αλήθεια πρέπει να είναι δική σου.
Εγώ μπορεί να έχω γνωρίσει την αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να σου την μεταβιβάσω. Στην ίδια την πράξη της μεταβίβασης, η αλήθεια γίνεται ψέμα. Αυτή είναι η φύση της αλήθειας. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να σου την μεταδώσει. Δεν μπορείς να την δανειστείς, δεν μπορείς να την κλέψεις, δεν μπορείς να την αγοράσεις. Πρέπει να την γνωρίσεις. Και μόνο αν την γνωρίσεις ο ίδιος, έχει η γνώση σου νόημα. Αλλιώς, δεν είναι παρά μασκάρεμα της άγνοιάς σου. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, είσαι ολοκληρωτικά παραπλανημένος.
Το πρώτο που πρέπει να θυμάσαι είναι πως η αλήθεια είναι φαινόμενο που το βιώνει κανείς μόνος του. Ποιος θα μπορούσε να ζήσει στη θέση σου; Πρέπει εσύ ο ίδιος να ζήσεις. Κανείς δεν μπορεί να γίνει αντικαταστάτης σου. Ποιος θα μπορούσε να αγαπήσει για σένα; Οι υπηρέτες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό., οι φίλοι δεν μπορούν να βοηθήσουν. Πρέπει εσύ ο ίδιος να αγαπήσεις.
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ λέει κάπου πως αργά ή γρήγορα θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι θα προσλαμβάνουν υπηρέτες για να αγαπούν στη θέση τους. Οι πλούσιοι τραβούν κιόλας κατά κει. Αργά ή γρήγορα, όσοι μπορούν να έχουν τα μέσα, δεν θα υποβάλλονται οι ίδιοι στον κόπο. Γιατί να ενοχληθούν, για κάτι που μπορεί να το κάνει ένας υπηρέτης; Μπορεί να βρεις έναν καλό, άξιο υπηρέτη κι εκείνος μπορεί ν' αγαπάει στη θέση σου. Εσύ έχεις άλλα, πιο σημαντικά πράγματα να κάνεις. Η αγάπη μπορεί να μένει για τους υπηρέτες.
Ο Ν μου είπε κάποτε; ''Με απασχολεί πολύ η ευτυχία της γυναίκας μου.''
Τον ρώτησα, λοιπόν, ''και τι κάνεις;''
''Πλήρωσα έναν ιδιωτικό ντεντέκτιβ, για να ανακαλύψει τους λόγους που την κάνουν ευτυχισμένη,'' είπε αυτός.
Μπορεί όμως κάποιος άλλος να αγαπήσει για σένα; Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν μπορείς να ζεις δι' αντιπροσώπου, δεν μπορείς ν' αγαπάς δι' αντιπροσώπου κι ούτε να φτάσεις στην αλήθεια μπορείς δι' αντιπροσώπου. Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων. Σ' αυτό δεν χωρούν εξυπνάδες και πονηριές.
Οι άνθρωποι λένε: ''Υπάρχει κάποιος που ξέρει, μπορούμε να πάρουμε απ' αυτόν, μπορούμε να δανειστούμε. ''Η αλήθεια όμως πρέπει να βιωθεί. Δεν είναι κάτι εξωτερικό, είναι μια εσώτερη ανάπτυξη. Δεν είναι πράγμα, δεν είναι αντικείμενο, είναι η υποκειμενικότητά σου.
Η αλήθεια είναι υποκειμενικότητα, πως λοιπόν να την πάρεις από κάποιον άλλον, από γραπτά, από Βέδες, Κοράνια, Βίβλους. Όχι, δεν βοηθά πολύ ο Ιησούς ούτε κι ο Βούδας. Πρέπει να περάσεις ο ίδιος μέσα από την αλήθεια, δεν υπάρχει συντομότερος δρόμος. Πρέπει να ταξιδέψεις, να υποφέρεις. Πολλές φορές θα πέσεις, πολλές φορές θα πλανηθείς, πολλές φορές θα ξεστρατήσεις. Έτσι είναι. Γύρνα πίσω ξανά και ξανά. Άρχισε το ψάξιμο ξανά και ξανά. Πολλές φορές το μονοπάτι χάνεται, πολλές φορές προχωράς σε κύκλους, επιστρέφεις στο ίδιο σημείο ξανά και ξανά. Μοιάζει να μην υπάρχει καμμία πρόοδος, όμως συνέχισε το ψάξιμο. Συνέχισε το ψάξιμο και μη νιώθεις απελπισμένος κι αποκαρδιωμένος. Κράτα ζωντανή την ελπίδα. Αυτό είναι που χαρακτηρίζει τον αναζητητή.
Ο αναζητητής εμπιστεύεται, ελπίζει, μπορεί να περιμένει ατελείωτα. Έχει υπομονή και αδιάκοπα ψάχνει. Όχι πως κάθε βήμα οδηγεί στο σκοπό - μερικές φορές κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση. Αλλά, ακόμα κι όταν βαδίζει κανείς στην αντίθετη κατεύθυνση, μαθαίνει. Ακόμα κι η πλάνη είναι μέρος της μάθησης. Κανείς δεν μπορεί να μάθει, όταν φοβάται πάρα πολύ ότι μπορεί να κάνει λάθος. Όταν κανείς φοβάται πάρα πολύ ότι μπορεί να χαθεί, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να υαξιδέψει.
Να γιατί σου λέει ο νους: ''Ρώτα τους Φωτισμένους, αυτούς που ξέρουν. Πάρε απ' αυτούς.''Μα τότε η αλήθεια είναι από δεύτερο χέρι - κι αλήθεια από δεύτερο χέρι δεν υπάρχει - είναι ψέμα. Αλήθεια από δεύτερο χέρι είναι απλώς ψέμα. Η αλήθεια, για να είναι αλήθεια, πρέπει να είναι από πρώτο χέρι, αυθεντική. Πρέπει να είναι νέα, πρέπει να τη φτάσεις. Είναι πάντα παρθένα.
Ο Ηράκλειτος λέει: Τον εαυτό μου ρώτησα.
Λέει: ''Δεν λέω κάτι που άκουσα. Τον εαυτό μου ρώτησα. Δεν είναι κάτι που μου δίδαξαν, είναι κάτι που ανέπτυξα μόνος μου. Είναι ανάπτυξη, υποκειμενικότητα. Είναι η δική μου εμπειρία.''
Κι όταν είναι δική σου εμπειρία, τότε σε μεταμορφώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου