Δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι έρωτες.
Υπάρχουν μόνο οι ανεκπλήρωτοι, που μεταφράζονται ως μεγάλοι επειδή δεν πρόλαβες να τους ζήσεις και να τους ευχαριστηθείς. Κι οι εκπληρωμένοι που προέρχονται από σχέσεις που έχουν λήξει και τους θεωρείς μικρότερους γιατί τους έχεις ζήσει στο έπακρο, μέχρι που ο έρωτας έχει κάνει τον κύκλο και το έργο του και έχει μετουσιωθεί σ’ ένα ανάμεικτο συναίσθημα που λέγεται αγάπη κι έρωτας μαζί. Άλλο συναίσθημα, άλλα σκιρτήματα καρδιάς.
Αν πιστεύεις ότι αυτό που ζεις σήμερα σ’ ένα καινούριο σου ξεκίνημα, είναι λιγότερος έρωτας απ’ ό,τι είχες ζήσει τότε μ’ εκείνον, σημαίνει πολλά και διάφορα. Περισσότερες πιθανότητες στο γιατί να σου συμβαίνει αυτό, είναι αρχικά, το γεγονός ότι οι πεταλούδες στο στομάχι δε σου έφυγαν ποτέ, είτε γιατί δεν πρόλαβες να τις απελευθερώσεις και να νιώσεις γαλήνη κι ηρεμία στην αγκαλιά του πρώην αγαπημένου σου είτε γιατί τα μάτια σου και η καρδιά σου είναι πιο φοβισμένα πλέον απ’ όλα όσα πέρασες με τον πρώην σου.
Δε συγκρίνονται οι έρωτες. Κάθε κατάσταση είναι ξεχωριστή και δεν είναι εφικτό να συγκρίνεις μεθεόρτια. Κι αυτό γιατί κάθε πρόσωπο που μπήκε στη ζωή σου κι έχει πλέον φύγει, σου αφήνει μια γεύση πικρή ή γλυκιά κι όχι το σύνολό της εμπειρίας σου μαζί του.
Διαλέγεις τι να κρατήσεις και τι να ξεχάσεις κι αυτό εξαρχής δημιουργεί άνιση σύγκριση με το νέο πρόσωπο που μπαίνει στη ζωή σου. Και το τι θα νιώσεις εξαρτάται άρρηκτα απ’ τη δύναμη που έχεις ή όχι ν’ ανοίξεις την καρδιά σου ή να την κλειδαμπαρώσεις με επτασφράγιστα μυστικά που δε θα πεις ποτέ σε κανέναν. Δική σου η επιλογή.
Μα αν θέλεις να ερωτευτείς και να σ’ ερωτευθούν σφόδρα, πρέπει να ξεμπλοκάρεις το κεφάλι σου από συγκρίσεις και να κάνεις χώρο στην καρδιά σου όπως ακριβώς έκανες και για εκείνον τότε. Αν δεν μπορείς να το κάνεις μην προχωρήσεις, δεν είσαι έτοιμος ακόμα.
Αδιαμφισβήτητα θα συγκρίνεις συμπεριφορές, αντιλήψεις κι αντιδράσεις, σχετικά με το πόσο ταιριάζεις ή ταίριαζες καλύτερα. Μα αυτό δεν έχει να κάνει με το μέγεθος του έρωτα. Έχει να κάνει με τη λογική. Κι ο έρωτας δεν έχει καμία λογική. Είναι αναπάντεχος, απρόβλεπτος και συμβαίνει και στους πιο αντίθετους μεταξύ τους χαρακτήρες. Τα ομώνυμα έλκονται αλλά το ίδιο κάνουν και τα ετερώνυμα.
Η ζωή σου δείχνει το δρόμο. Ο απόλυτος έρωτας φαντάζει πάντα μοναδικός, αλλά δεν είναι. Άλλωστε μην ξεχνάς πως όλα είναι στο μυαλό κι όχι στην καρδιά. Να το θυμάσαι πάντα αυτό. Δεν υπάρχει μεγάλος έρωτας και μικρός. Υπάρχει μόνο η διάθεση που έχεις να ανοίξεις ξανά και κατά πόσο την ήδη πληγωμένη σου καρδιά, μετά από ένα καταστροφικό και δυνατό έρωτα που μόλις τελείωσε. Και το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις είναι να μπεις σε διαδικασία σύγκρισης του προηγούμενου έρωτα με του επόμενου.
Δεν είναι τυχαία η ατάκα που κυκλοφορεί «Ο χρόνος θα τα δείξει όλα» ή το «όλα γιατρεύονται με το χρόνο». Έχει συμβεί και σε σένα. Το παρατηρείς στην εξέλιξη της πορείας σου, στα μέχρι τώρα δεδομένα σου, στα μέχρι σήμερα απαραίτητά σου, σε έρωτες που πίστευες πως θα ήταν αυτοί για σένα. Πίστευες πως δε θα ερωτευθείς ποτέ ξανά το ίδιο δυνατά κι ακόμη περισσότερο. Πίστευες πως δεν παίζει να νιώσεις εντονότερα και να ερωτευθείς ακόμα περισσότερο στη ζωή σου.
Ε λοιπόν μάντεψε! Αν ανοίξεις τα μάτια της ψυχής σου δε θα αναρωτηθείς ποτέ ξανά για τη μεγαλειότητα του έρωτα παρά μόνο για αυτή την υπέροχη κι αναπάντεχη διαδρομή που ακολούθησες όσο το ζούσες στο πετσί σου.
Χαμογέλα, οι έρωτες είναι για να τους ζούμε σήμερα, όχι χτες ούτε αύριο.
Υπάρχουν μόνο οι ανεκπλήρωτοι, που μεταφράζονται ως μεγάλοι επειδή δεν πρόλαβες να τους ζήσεις και να τους ευχαριστηθείς. Κι οι εκπληρωμένοι που προέρχονται από σχέσεις που έχουν λήξει και τους θεωρείς μικρότερους γιατί τους έχεις ζήσει στο έπακρο, μέχρι που ο έρωτας έχει κάνει τον κύκλο και το έργο του και έχει μετουσιωθεί σ’ ένα ανάμεικτο συναίσθημα που λέγεται αγάπη κι έρωτας μαζί. Άλλο συναίσθημα, άλλα σκιρτήματα καρδιάς.
Αν πιστεύεις ότι αυτό που ζεις σήμερα σ’ ένα καινούριο σου ξεκίνημα, είναι λιγότερος έρωτας απ’ ό,τι είχες ζήσει τότε μ’ εκείνον, σημαίνει πολλά και διάφορα. Περισσότερες πιθανότητες στο γιατί να σου συμβαίνει αυτό, είναι αρχικά, το γεγονός ότι οι πεταλούδες στο στομάχι δε σου έφυγαν ποτέ, είτε γιατί δεν πρόλαβες να τις απελευθερώσεις και να νιώσεις γαλήνη κι ηρεμία στην αγκαλιά του πρώην αγαπημένου σου είτε γιατί τα μάτια σου και η καρδιά σου είναι πιο φοβισμένα πλέον απ’ όλα όσα πέρασες με τον πρώην σου.
Δε συγκρίνονται οι έρωτες. Κάθε κατάσταση είναι ξεχωριστή και δεν είναι εφικτό να συγκρίνεις μεθεόρτια. Κι αυτό γιατί κάθε πρόσωπο που μπήκε στη ζωή σου κι έχει πλέον φύγει, σου αφήνει μια γεύση πικρή ή γλυκιά κι όχι το σύνολό της εμπειρίας σου μαζί του.
Διαλέγεις τι να κρατήσεις και τι να ξεχάσεις κι αυτό εξαρχής δημιουργεί άνιση σύγκριση με το νέο πρόσωπο που μπαίνει στη ζωή σου. Και το τι θα νιώσεις εξαρτάται άρρηκτα απ’ τη δύναμη που έχεις ή όχι ν’ ανοίξεις την καρδιά σου ή να την κλειδαμπαρώσεις με επτασφράγιστα μυστικά που δε θα πεις ποτέ σε κανέναν. Δική σου η επιλογή.
Μα αν θέλεις να ερωτευτείς και να σ’ ερωτευθούν σφόδρα, πρέπει να ξεμπλοκάρεις το κεφάλι σου από συγκρίσεις και να κάνεις χώρο στην καρδιά σου όπως ακριβώς έκανες και για εκείνον τότε. Αν δεν μπορείς να το κάνεις μην προχωρήσεις, δεν είσαι έτοιμος ακόμα.
Αδιαμφισβήτητα θα συγκρίνεις συμπεριφορές, αντιλήψεις κι αντιδράσεις, σχετικά με το πόσο ταιριάζεις ή ταίριαζες καλύτερα. Μα αυτό δεν έχει να κάνει με το μέγεθος του έρωτα. Έχει να κάνει με τη λογική. Κι ο έρωτας δεν έχει καμία λογική. Είναι αναπάντεχος, απρόβλεπτος και συμβαίνει και στους πιο αντίθετους μεταξύ τους χαρακτήρες. Τα ομώνυμα έλκονται αλλά το ίδιο κάνουν και τα ετερώνυμα.
Η ζωή σου δείχνει το δρόμο. Ο απόλυτος έρωτας φαντάζει πάντα μοναδικός, αλλά δεν είναι. Άλλωστε μην ξεχνάς πως όλα είναι στο μυαλό κι όχι στην καρδιά. Να το θυμάσαι πάντα αυτό. Δεν υπάρχει μεγάλος έρωτας και μικρός. Υπάρχει μόνο η διάθεση που έχεις να ανοίξεις ξανά και κατά πόσο την ήδη πληγωμένη σου καρδιά, μετά από ένα καταστροφικό και δυνατό έρωτα που μόλις τελείωσε. Και το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις είναι να μπεις σε διαδικασία σύγκρισης του προηγούμενου έρωτα με του επόμενου.
Δεν είναι τυχαία η ατάκα που κυκλοφορεί «Ο χρόνος θα τα δείξει όλα» ή το «όλα γιατρεύονται με το χρόνο». Έχει συμβεί και σε σένα. Το παρατηρείς στην εξέλιξη της πορείας σου, στα μέχρι τώρα δεδομένα σου, στα μέχρι σήμερα απαραίτητά σου, σε έρωτες που πίστευες πως θα ήταν αυτοί για σένα. Πίστευες πως δε θα ερωτευθείς ποτέ ξανά το ίδιο δυνατά κι ακόμη περισσότερο. Πίστευες πως δεν παίζει να νιώσεις εντονότερα και να ερωτευθείς ακόμα περισσότερο στη ζωή σου.
Ε λοιπόν μάντεψε! Αν ανοίξεις τα μάτια της ψυχής σου δε θα αναρωτηθείς ποτέ ξανά για τη μεγαλειότητα του έρωτα παρά μόνο για αυτή την υπέροχη κι αναπάντεχη διαδρομή που ακολούθησες όσο το ζούσες στο πετσί σου.
Χαμογέλα, οι έρωτες είναι για να τους ζούμε σήμερα, όχι χτες ούτε αύριο.