Ο έρωτας είναι το ''ναρκωτικό'' της φύσης!

Όταν ερωτεύεσαι, νιώθεις πολύ ευτυχισμένος. Κι αυτό είναι ναρκωτικό, ένα ναρκωτικό που δημιουργούν οι ορμόνες του σώ­ματος σου, ένα βιολογικό ναρκωτικό. Η φύση το χρησιμοποιεί, γιατί δεν μπορεί να βασιστεί σ’ εσένα. Σκέψου, αν δεν υπήρχε ο έρωτας, ο κόσμος θα σταματούσε να υπάρχει, γιατί το σεξ από μόνο του δεν είναι τίποτα.

Αν δεν υπάρχει έρωτας, το σεξ είναι τόσο μηδαμινό. Κανείς δεν θα υπέκυπτε σ’ αυτό, αν δεν υπήρχε το ναρκωτικό, ο έρωτας. Ο έρωτας είναι το δόλωμα. Η πραγματική επιθυμία της φύσης είναι η αναπαραγωγή. Αλλά δεν μπορεί να βασιστεί σ’ εσένα γι’ αυτό. Αν δεν σε κυριέψει ο έρωτας, δεν θα αναπαραχθείς.

Η φύση σου δίνει ναρκωτικό, αποδεσμεύει μες στο σώμα σου ένα ναρκωτικό, ένα φυσικό, βιολογικό, ορμονικό ναρκωτικό. Να γιατί όταν είναι κανείς ερωτευμένος, βαδίζει διαφορετικά. Δεν βρίσκεται στον κόσμο της καθημερινότητας. Ζει μέσα στη φαντασία, μέσα στον πόθο και στο όνειρο, δεν ζει μέσα στην πραγματικότητα. Έχει πάρει ναρκωτικό, χωρίς να το ξέρει.

Κι ύστερα από λίγες μέρες, όταν πια έχει φύγει ο έρωτας -γιατί κανένα ναρκωτικό δεν διαρκεί για πάντα- αρχίζεις να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα κι αρχίζουν μαζί και τα βάσανα. Γιατί όσα υποσχέθηκες, τα υποσχέθηκες όταν είχες χάσει τη συνειδητότητά σου. Τώρα πρέπει να εκπληρώσεις υποσχέσεις που δόθηκαν όταν ήσουν ρευστός, υγρός, σε απουσία συνειδητότητας. Τώρα το βάρος μεγαλώνει.

Κάθε ερωτοδουλειά καταντάει ασχήμια στο τέλος. Γιατί; Γιατί όλοι οι γάμοι ναυαγούν; Επειδή δεν είναι προϊόν συνειδητής επιλογής. Αν αγαπήσεις συνειδητά, τότε η αγάπη μπορεί να διαρκέσει αιώνια, γιατί με τη συνειδητότητα τα πάντα είναι αιώνια. Χωρίς αυτή, τα πάντα είναι εφήμερα.

Αν μπορείς να αγαπήσεις συνειδητά -κι όχι σαν θύμα των τεχνασμάτων της φύσης- με μια αγάπη συνειδητή, τότε δεν ολισθαίνεις προς τα πάνω, αλλά ανυψώνεσαι. Τότε η αγάπη γίνεται δύναμη που σε ολοκληρώνει. Δεν σε διαλύει. Γίνεται επί­γνωση. Τότε μέσα στη σχέση γίνεσαι όλο και πιο συνειδητός. Νοιάζεσαι για τον άλλον, μα δεν τον χρησιμοποιείς. Νοιάζεσαι και μοιράζεσαι, μα δεν κατέχεις. Ελευθερώνεις τον άλλον και με την απελευθέρωση του ελευθερώνεσαι κι εσύ. Γίνεστε δυο συνταξιδιώτες σε ένα ανώτερο ταξίδι.

Βοηθάτε ο ένας τον άλλον, γιατί υπάρχουν παγίδες. Ο δρόμος είναι μακρύς και το ταξίδι ατελείωτο κι είναι όμορφο να είσαι με κάποιον που να μοιράζεται μαζί σου κάθε αγωνία, κάθε πόνο, κάθε βάσανo, κάθε χαρά, κάθε στιγμή σιωπής. Κάποιον που να μπορείς να επικοινωνείς, να λες τι σου συμβαίνει, που να μπορείς να βασίζεσαι πως θα σε βοηθήσει σε ό,τι κι αν συμβεί, να βασίζεσαι πως θα σ’ αγαπά σε όλες τις στιγμές, καλές ή κακές, στιγμές οργής ή χαράς, στιγμές θλίψης ή ευτυχίας.

Δεν κρύβεις τίποτα από εκείνον που αγαπάς. Μένεις ανοιχτός και τρωτός. Η αγάπη δεν επιδέχεται όρους. Δεν εξαρτάται από προϋποθέσεις και καταστάσεις.

Η συνειδητή αγάπη είναι φαινόμενο ολοκληρωτικά διαφορετικό. Σπάνια συμβαίνει, μα όταν συμβεί είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που μπορούν να συμβούν σ’ αυτό τον κόσμο.