Όπου και αν πηγαίνει αυτές τις μέρες η Maria Pereira, είτε στο γραφείο της στο Παρίσι, είτε σε ένα συνέδριο στη Βοστώνη είτε πίσω στο σπίτι της στην Πορτογαλία, κουβαλάει μια θαυματουργή κόλλα.
Αυτό το φιαλίδιο με την κόλλα, δεν είναι τυχαίο καθώς μπορεί να περιέχει τη λύση για ένα από τα παλαιότερα προβλήματα χειρουργικής: πώς να σφραγίσει τις πληγές και τις τρύπες στο σώμα χωρίς αυτό να καταστραφεί.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες αντιμετώπιζαν το ίδιο δίλημμα και τα χοντρά ράμματα από μετάξι, ήταν η μέθοδος τους. Ο σύγχρονος ιατρός βασίζεται σε μια πιο εκλεπτυσμένη τεχνική της συρραφής τραυμάτων, αλλά αυτή μπορεί ακόμα να οδηγήσει σε λοίμωξη, ερεθισμό και ουλές.
Η Pereira, η επικεφαλής της έρευνας στο Παρίσι και της ιατρικής startup Gecko Biomedical, σχεδιάζει να το αλλάξει αυτό. «Η καινοτομία στην επιστήμη είναι το κλειδί για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων», λέει η 30χρονη, η οποία μεγάλωσε στην πορτογαλική πόλη Λεϊρία και μετακόμισε στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 2013 για να ενταχθεί στη Gecko. Η εταιρεία έκλεισε τον πρώτο γύρο της χρηματοδότησης στο τέλος του ίδιου έτους, με αύξηση κεφαλαίου 11 εκατομμυρίων δολαρίων για να προωθήσει τις εργασίες χειρουργικών κολλών και «μπαλωμάτων» για το κλείσιμο των πληγών.
Το ταξίδι της στο όνειρο ξεκίνησε 7 χρόνια πριν, όταν πήρε υποτροφία για να κάνει το διδακτορικό της στο ΜΙΤ. Ο επόπτης-καθηγητής της, Jeff Karp, την ξεχώρισε αμέσως από το πάθος της και τη θέλησή της να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Όταν, λοιπόν, το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης προσέγγισε τον Karp το 2009 για να βρει μια εναλλακτική λύση για τα εσωτερικά ράμματα στην καρδιά των παιδιών, η Pereira βρέθηκε επικεφαλής της έρευνας.
Η ανάγκη να βρεθεί λύση ήταν δραματική: σχεδόν 1 στα 100 μωρά (40.000) γεννιέται με συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες και αυτή είναι η κύρια αιτία των θανάτων παιδιών στις ΗΠΑ. Η καρδιά ενός παιδιού, που έχει το μέγεθος μιας γροθιάς, είναι τόσο εύθραυστη που η συρραφή ιστών μπορεί να δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα. Και καθώς η καρδιά θα μεγαλώνει, θα απαιτούνται όλο και περισσότερες διαδικασίες αποκατάστασης, προκαλώντας περαιτέρω βλάβες.
Ο στόχος της Pereira ήταν να δημιουργήσει μια κόλλα που θα μπορούσε να δρα μέσα στο περιβάλλον του ανθρώπινου σώματος, στην καρδιά. Μια κόλλα που θα μπορούσε να αποδίδει κάτω από υγρές συνθήκες, η οποία θα να είναι αρκετά ελαστική για να διαστέλλεται και να συστέλλεται με κάθε χτύπο της καρδιάς, να είναι υδρόφοβη (για να αποκρούει το αίμα από την επιφάνειά της), βιοδιασπώμενη και μη τοξική.
Το 2012, η Pereira σχεδίασε ένα υλικό που πληρούσε όλα αυτά τα κριτήρια και ακόμα περισσότερα: η κόλλα της έμενε ακίνητη μόνο όταν ο χειρουργός έριχνε πάνω της φως, δίνοντάς του τον απόλυτο έλεγχο καθ' όλη τη διαδικασία εφαρμογής. Το υλικό που προέκυψε ήταν τόσο πολλά υποσχόμενο, που ο επικεφαλής γιατρός Jeff Karp, μαζί με καταξιωμένους επιστήμονες και επιχειρηματίες, συν-ίδρυσαν την εταιρεία Gecko Biomedical στο Παρίσι και έδωσαν στην Pereira τη δυνατότητα να προχωρήσει αυτή την ιατρική τεχνολογική επανάσταση, από το εργαστήριο στις κλινικές μελέτες.
Μέσα σε ένα χρόνο, η ομάδα της κατάφερε να παράγει βιομηχανικές ποσότητες της συγκεκριμένης κόλλας, από μόλις πέντε γραμμάρια που είχε παράγει στο εργαστήριο. Με τις κλινικές δοκιμές να αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα, το πρωτοποριακό αυτό υλικό θα μπορούσε να φθάσει τα χειρουργεία μέχρι το 2017
Αυτό το φιαλίδιο με την κόλλα, δεν είναι τυχαίο καθώς μπορεί να περιέχει τη λύση για ένα από τα παλαιότερα προβλήματα χειρουργικής: πώς να σφραγίσει τις πληγές και τις τρύπες στο σώμα χωρίς αυτό να καταστραφεί.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες αντιμετώπιζαν το ίδιο δίλημμα και τα χοντρά ράμματα από μετάξι, ήταν η μέθοδος τους. Ο σύγχρονος ιατρός βασίζεται σε μια πιο εκλεπτυσμένη τεχνική της συρραφής τραυμάτων, αλλά αυτή μπορεί ακόμα να οδηγήσει σε λοίμωξη, ερεθισμό και ουλές.
Η Pereira, η επικεφαλής της έρευνας στο Παρίσι και της ιατρικής startup Gecko Biomedical, σχεδιάζει να το αλλάξει αυτό. «Η καινοτομία στην επιστήμη είναι το κλειδί για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων», λέει η 30χρονη, η οποία μεγάλωσε στην πορτογαλική πόλη Λεϊρία και μετακόμισε στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 2013 για να ενταχθεί στη Gecko. Η εταιρεία έκλεισε τον πρώτο γύρο της χρηματοδότησης στο τέλος του ίδιου έτους, με αύξηση κεφαλαίου 11 εκατομμυρίων δολαρίων για να προωθήσει τις εργασίες χειρουργικών κολλών και «μπαλωμάτων» για το κλείσιμο των πληγών.
Το ταξίδι της στο όνειρο ξεκίνησε 7 χρόνια πριν, όταν πήρε υποτροφία για να κάνει το διδακτορικό της στο ΜΙΤ. Ο επόπτης-καθηγητής της, Jeff Karp, την ξεχώρισε αμέσως από το πάθος της και τη θέλησή της να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Όταν, λοιπόν, το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης προσέγγισε τον Karp το 2009 για να βρει μια εναλλακτική λύση για τα εσωτερικά ράμματα στην καρδιά των παιδιών, η Pereira βρέθηκε επικεφαλής της έρευνας.
Η ανάγκη να βρεθεί λύση ήταν δραματική: σχεδόν 1 στα 100 μωρά (40.000) γεννιέται με συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες και αυτή είναι η κύρια αιτία των θανάτων παιδιών στις ΗΠΑ. Η καρδιά ενός παιδιού, που έχει το μέγεθος μιας γροθιάς, είναι τόσο εύθραυστη που η συρραφή ιστών μπορεί να δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα. Και καθώς η καρδιά θα μεγαλώνει, θα απαιτούνται όλο και περισσότερες διαδικασίες αποκατάστασης, προκαλώντας περαιτέρω βλάβες.
Ο στόχος της Pereira ήταν να δημιουργήσει μια κόλλα που θα μπορούσε να δρα μέσα στο περιβάλλον του ανθρώπινου σώματος, στην καρδιά. Μια κόλλα που θα μπορούσε να αποδίδει κάτω από υγρές συνθήκες, η οποία θα να είναι αρκετά ελαστική για να διαστέλλεται και να συστέλλεται με κάθε χτύπο της καρδιάς, να είναι υδρόφοβη (για να αποκρούει το αίμα από την επιφάνειά της), βιοδιασπώμενη και μη τοξική.
Το 2012, η Pereira σχεδίασε ένα υλικό που πληρούσε όλα αυτά τα κριτήρια και ακόμα περισσότερα: η κόλλα της έμενε ακίνητη μόνο όταν ο χειρουργός έριχνε πάνω της φως, δίνοντάς του τον απόλυτο έλεγχο καθ' όλη τη διαδικασία εφαρμογής. Το υλικό που προέκυψε ήταν τόσο πολλά υποσχόμενο, που ο επικεφαλής γιατρός Jeff Karp, μαζί με καταξιωμένους επιστήμονες και επιχειρηματίες, συν-ίδρυσαν την εταιρεία Gecko Biomedical στο Παρίσι και έδωσαν στην Pereira τη δυνατότητα να προχωρήσει αυτή την ιατρική τεχνολογική επανάσταση, από το εργαστήριο στις κλινικές μελέτες.
Μέσα σε ένα χρόνο, η ομάδα της κατάφερε να παράγει βιομηχανικές ποσότητες της συγκεκριμένης κόλλας, από μόλις πέντε γραμμάρια που είχε παράγει στο εργαστήριο. Με τις κλινικές δοκιμές να αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα, το πρωτοποριακό αυτό υλικό θα μπορούσε να φθάσει τα χειρουργεία μέχρι το 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου