Η τηλεόραση είναι ένα από τα «αγαπημένα» αντικείμενα σε πολλά σπίτια. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν χωρίς την τηλεόραση ίσως και «τυφλοί». Θέλουν να ενημερώνονται για όλα και την θεωρούν και ως παρέα. Ως ένα σημείο ίσως να έχουν και δίκιο. Όμως πόσο μπορεί να συμβάλει η τηλεόραση σε πολλά που μας συμβαίνουν στη ζωή μας ? Πόσο μπορεί αυτοί οι άνθρωποι που θεωρούν ότι μας ενημερώνουν, τελικά να μας ορίζουν τη ζωή ?
Πόσο αμερόληπτοι είναι ή όχι ας το αναζητήσουν οι ίδιοι στη συνείδησή τους.
Αλλά το ζητούμενο δεν είναι τι κάνουν αυτοί που μας ενημερώνουν, αλλά τι κάνουμε εμείς.
Γιατί αυτό που φαίνεται είναι ότι μας υποτιμούν αρκετές φορές και μας προσβάλλουν επίσης πάρα πολλές φορές. Μέσα από την επιρροή που εξασκούν επάνω μας, έχουν πιάσει απόλυτα το σφυγμό μας και μέσα από αυτόν μας περνούν μηνύματα τα οποία δεν τα καταλαβαίνουμε αμέσως.
Έτσι βλέπουμε ανθρώπους που ίσως να βλέπουν παραπάνω από το κανονικό ειδήσεις, να έχουν αποκτήσει μία σκυθρωπή μορφή και να αναστενάζουν χωρίς λόγο.
Επηρεάζονται λοιπόν οι άνθρωποι ήταν έχουν προβλήματα, είτε όχι από αυτά που λέγονται στην τηλεόραση και την επόμενη στιγμή, αναπαράγουν τον λόγο και σε άλλους ανθρώπους.
Η τηλεόραση από μόνη της ως συσκευή εκπέμπει μαγνητικά κύματα τέτοια που επηρεάζουν τμήματα του εγκεφάλου μας.
Οπότε η «πλύση» εγκεφάλου είναι μία επιτυχημένη διαδρομή, που γίνεται από την τηλεόραση.
Όπως είδαμε και στο κείμενο : Καθαρίζω τον χώρο μου, η τηλεόραση και μόνο ως συσκευή βαραίνει τον χώρο από ασύμμετρες ενέργειες. Γιατί όλοι δεν την κλείνουμε από το κουμπί. Έτσι ο χώρος μας βαραίνει αρκετά.
Πόσο μάλλον αν την έχουμε στην κρεβατοκάμαρά μας, για να μας κάνει «συντροφιά». Αρχίζουμε να βλέπουμε μία ταινία, μας παίρνει ο ύπνος και η τηλεόραση παραμένει ανοιχτή. Δηλαδή όλη τη νύχτα η τηλεόραση επεμβαίνει απόλυτα στον ασυνείδητο νου μας ο οποίος εκείνη την ώρα είναι εντελώς ευάλωτος. Τόσο ευάλωτος που μπορεί να του περάσει η τηλεόραση όποια μηνύματα θέλει και να τα τοποθετήσει όπου θέλει. Σκλαβώνει τον νου μας η τηλεόραση και μας οδηγεί εκείνη σε όποιους δρόμους θέλει. Ακόμη και πολύ χαμηλά να είναι η φωνή τα μαγνητικά κύματα καταφέρνουν να περάσουν μέσα στον εγκέφαλό μας. Το κακό είναι ότι δεν μας δείξει το σώμα μας αμέσως τα αποτελέσματα όλου αυτού, παρά μετά από χρόνια, θα έχουμε ημικρανίες, πονοκεφάλους, νεύρα χωρίς λόγο, πόνους στο στομάχι, δυσκοιλιότητα, πόνους στη μέση και στα πόδια και θα ψάχνουμε να βρούμε το γιατί. Όμως δεν θα πάει το μυαλό μας σε αυτόν τον «σύντροφό» μας που τον θεωρούμε βοηθό μας για τον ύπνο μας. «Την έχω ανοιχτή για να με παίρνει ο ύπνος» θα ακούσεις να λένε κάποιοι άνθρωποι και το πιστεύουν. Έχουν πείσει τόσο πολύ τον εαυτό τους ότι χάρη της τηλεόρασης κοιμούνται, που δεν θέλουν να την αλλάξουν αυτή την τόσο ψυχοφθόρα συνήθεια.
Αυτός λοιπόν ο «φίλος» μας τηλεόραση θέλει από μας ένα μέτρο. Εξ’ αιτίας της μπορεί να έχουμε αλλάξει εντελώς χαρακτήρα, μπορεί να έχουν αλλάξει τα προβλήματά μας, μπορεί να έχουμε χάσει την επαφή μας με όλους τους άλλους. Αλλά φυσικά μας έχουν κάνει αυτοί όλοι τους να μην έχουμε δική μας άποψη, αλλά να αναμασάμε με επιτυχία τις δικές τους απόψεις.
Είναι λοιπόν η τηλεόραση ένας «φίλος», μία «παρέα» αλλά μέσα από δική μας επιλογή. Να επιλέξουμε εμείς ένα πρόγραμμα τέτοιο που να μη μας θίγει, να μη μας υποτιμά. Να επιλέξουμε λοιπόν μία ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ. Κι αν θελήσουμε να μάθουμε τα νέα, ας επιλέξουμε να τα ακούσουμε σε ένα ραδιόφωνο ή να ακούσουμε μόνο τις επικεφαλίδες.
Αλλά το σίγουρο είναι να μην επιλέξουμε ούτε να μας πάρει ο ύπνος με την τηλεόραση ανοιχτή. Ούτε να αρχίσουμε την μέρα μας με μία «ενημερωτική» εκπομπή. Γιατί μετά από αυτά η κόπωση γίνεται χρόνια, η διάθεσή μας είναι μονίμως στα πατώματα και δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτε από όλα όσα κάναμε. Το χειρότερο δε, είναι ότι έρχονται τα πρώτα συμπτώματα κατάθλιψης να σου «χτυπήσουν την πόρτα».
Καλό είναι λοιπόν να αναγνωρίσουμε όλα όσα μας συμβαίνουν είναι όντος δικά μας ή μας τα προκαλούν οι άλλοι ? Καλό είναι να γνωρίσω αν οι ημικρανίες μου οφείλονται και σε αυτόν τον «σύντροφο» που με νανουρίζει.
Η άγνοια είναι ο εχθρός μας, ενώ η γνώση και η σωστή χρήση της είναι ο καλύτερος μας σύμμαχός.
Πόσο αμερόληπτοι είναι ή όχι ας το αναζητήσουν οι ίδιοι στη συνείδησή τους.
Αλλά το ζητούμενο δεν είναι τι κάνουν αυτοί που μας ενημερώνουν, αλλά τι κάνουμε εμείς.
Γιατί αυτό που φαίνεται είναι ότι μας υποτιμούν αρκετές φορές και μας προσβάλλουν επίσης πάρα πολλές φορές. Μέσα από την επιρροή που εξασκούν επάνω μας, έχουν πιάσει απόλυτα το σφυγμό μας και μέσα από αυτόν μας περνούν μηνύματα τα οποία δεν τα καταλαβαίνουμε αμέσως.
Έτσι βλέπουμε ανθρώπους που ίσως να βλέπουν παραπάνω από το κανονικό ειδήσεις, να έχουν αποκτήσει μία σκυθρωπή μορφή και να αναστενάζουν χωρίς λόγο.
Επηρεάζονται λοιπόν οι άνθρωποι ήταν έχουν προβλήματα, είτε όχι από αυτά που λέγονται στην τηλεόραση και την επόμενη στιγμή, αναπαράγουν τον λόγο και σε άλλους ανθρώπους.
Η τηλεόραση από μόνη της ως συσκευή εκπέμπει μαγνητικά κύματα τέτοια που επηρεάζουν τμήματα του εγκεφάλου μας.
Οπότε η «πλύση» εγκεφάλου είναι μία επιτυχημένη διαδρομή, που γίνεται από την τηλεόραση.
Όπως είδαμε και στο κείμενο : Καθαρίζω τον χώρο μου, η τηλεόραση και μόνο ως συσκευή βαραίνει τον χώρο από ασύμμετρες ενέργειες. Γιατί όλοι δεν την κλείνουμε από το κουμπί. Έτσι ο χώρος μας βαραίνει αρκετά.
Πόσο μάλλον αν την έχουμε στην κρεβατοκάμαρά μας, για να μας κάνει «συντροφιά». Αρχίζουμε να βλέπουμε μία ταινία, μας παίρνει ο ύπνος και η τηλεόραση παραμένει ανοιχτή. Δηλαδή όλη τη νύχτα η τηλεόραση επεμβαίνει απόλυτα στον ασυνείδητο νου μας ο οποίος εκείνη την ώρα είναι εντελώς ευάλωτος. Τόσο ευάλωτος που μπορεί να του περάσει η τηλεόραση όποια μηνύματα θέλει και να τα τοποθετήσει όπου θέλει. Σκλαβώνει τον νου μας η τηλεόραση και μας οδηγεί εκείνη σε όποιους δρόμους θέλει. Ακόμη και πολύ χαμηλά να είναι η φωνή τα μαγνητικά κύματα καταφέρνουν να περάσουν μέσα στον εγκέφαλό μας. Το κακό είναι ότι δεν μας δείξει το σώμα μας αμέσως τα αποτελέσματα όλου αυτού, παρά μετά από χρόνια, θα έχουμε ημικρανίες, πονοκεφάλους, νεύρα χωρίς λόγο, πόνους στο στομάχι, δυσκοιλιότητα, πόνους στη μέση και στα πόδια και θα ψάχνουμε να βρούμε το γιατί. Όμως δεν θα πάει το μυαλό μας σε αυτόν τον «σύντροφό» μας που τον θεωρούμε βοηθό μας για τον ύπνο μας. «Την έχω ανοιχτή για να με παίρνει ο ύπνος» θα ακούσεις να λένε κάποιοι άνθρωποι και το πιστεύουν. Έχουν πείσει τόσο πολύ τον εαυτό τους ότι χάρη της τηλεόρασης κοιμούνται, που δεν θέλουν να την αλλάξουν αυτή την τόσο ψυχοφθόρα συνήθεια.
Αυτός λοιπόν ο «φίλος» μας τηλεόραση θέλει από μας ένα μέτρο. Εξ’ αιτίας της μπορεί να έχουμε αλλάξει εντελώς χαρακτήρα, μπορεί να έχουν αλλάξει τα προβλήματά μας, μπορεί να έχουμε χάσει την επαφή μας με όλους τους άλλους. Αλλά φυσικά μας έχουν κάνει αυτοί όλοι τους να μην έχουμε δική μας άποψη, αλλά να αναμασάμε με επιτυχία τις δικές τους απόψεις.
Είναι λοιπόν η τηλεόραση ένας «φίλος», μία «παρέα» αλλά μέσα από δική μας επιλογή. Να επιλέξουμε εμείς ένα πρόγραμμα τέτοιο που να μη μας θίγει, να μη μας υποτιμά. Να επιλέξουμε λοιπόν μία ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ. Κι αν θελήσουμε να μάθουμε τα νέα, ας επιλέξουμε να τα ακούσουμε σε ένα ραδιόφωνο ή να ακούσουμε μόνο τις επικεφαλίδες.
Αλλά το σίγουρο είναι να μην επιλέξουμε ούτε να μας πάρει ο ύπνος με την τηλεόραση ανοιχτή. Ούτε να αρχίσουμε την μέρα μας με μία «ενημερωτική» εκπομπή. Γιατί μετά από αυτά η κόπωση γίνεται χρόνια, η διάθεσή μας είναι μονίμως στα πατώματα και δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτε από όλα όσα κάναμε. Το χειρότερο δε, είναι ότι έρχονται τα πρώτα συμπτώματα κατάθλιψης να σου «χτυπήσουν την πόρτα».
Καλό είναι λοιπόν να αναγνωρίσουμε όλα όσα μας συμβαίνουν είναι όντος δικά μας ή μας τα προκαλούν οι άλλοι ? Καλό είναι να γνωρίσω αν οι ημικρανίες μου οφείλονται και σε αυτόν τον «σύντροφο» που με νανουρίζει.
Η άγνοια είναι ο εχθρός μας, ενώ η γνώση και η σωστή χρήση της είναι ο καλύτερος μας σύμμαχός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου