Σε ποιους τομείς έχουμε ασυδοσία ?Η ασυδοσία είναι ο μη σωστός χειρισμός και η ασέβεια στο σώμα μας. Που τα τελευταία χρόνια «φοριέται» πάρα πολύ, αφού ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι χειρίζονται και ασελγούν πάνω στο σώμα τους, συνήθως από ξέσπασμα. Μεταχειριζόμαστε το σώμα μας λες και δεν το χωνεύουμε. Έτσι το φορτώνουμε με πάρα πολλά είτε πρακτικά, είτε συναισθηματικά, είτε μέσα από σκέψεις- άγχος- στρες κλπ.
Η ασυδοσία έρχεται ως μορφή «ξυλοδαρμού», ως «ξέσπασμα», και ως αντίδραση. Οι μορφές ασυδοσίας είναι στο ποτό, σε ναρκωτικές ουσίες, δε ξενύχτια, σε φαγητό, σε τατουάζ, σε πλαστικές επεμβάσεις, σε κολλαγόνο. Ότι οδηγεί και προκαλεί δηλαδή την απόλυτη αλλοίωση στο σώμα μας, η οποία συνδυάζεται με τα συναισθήματα θυμού- οργής και σκέψεων εκδικητικών, εχθρικών κλπ.
Οπότε το σώμα μας ολοένα και χάνει την ενέργειά του, με αποτέλεσμα να νοσεί συναισθηματικά, ψυχολογικά και τελικά και πρακτικά.
Καμιά φορά, μοιάζει λες και έχουμε πολλά σώματα, λες και το σώμα μας είναι σαν τα ρούχα μας. Νομίζουμε ότι μπορούμε να το αλλάξουμε. Όταν λοιπόν το σώμα μας αποφασίσει ότι δεν αντέχει άλλο αυτόν τον «ξυλοδαρμό» και αυτή την βία εναντίον του, το μόνο που θα κάνει είναι να αρχίσει την φθορά.
Όσο πιο καλό συνεργάτη έχουμε στη ζωή μας, τόσο πιο αρμονικά πορευόμαστε. Το ίδιο λοιπόν είναι και το σώμα μας, το οποίο είναι ο μόνιμος συνεργάτης μας για όλη τη ζωή μας. Σε αυτό το σώμα βασιζόμαστε για να μπορούμε να πορευτούμε και να έχουμε καλά στερνά.
Ανάλογα με την ηλικία που είστε τώρα, είμαι σίγουρη ότι σας έτυχε κάποιο άτομο από την οικογένεια να νοσήσει με κάποια ασθένεια. Κρατήστε το αυτό ως οδηγό, ως δάσκαλο και μέσα από αυτό αναζητήστε τι είναι αυτό που οφείλουμε να κάνουμε εμείς έτσι ώστε να έχουμε μία τέλεια συνεργασία με αυτό το μοναδικό μας «πράγμα». Το οποίο «πράγμα» είναι και αυτό που μας ανήκει πραγματικά, είναι η μόνη μας περιουσία. Οπότε αφού για την «περιουσία» μας, αγωνιζόμαστε με τόση θέρμη, που στο κάτω κάτω της γραφής εδώ θα την αφήσουμε. Ας δώσουμε αυτή τη θέρμη στο σώμα μας. Όχι θέρμη δεν σημαίνει να περάσουμε από το ένα άκρο στο άλλο. Δηλαδή από την μέχρι πριν ασυδοσία στην διαδρομή ενός πανικού και ενός ψυχαναγκασμού. Αλλά να βάλουμε οδηγό μας τον σεβασμό και να έχουμε αγάπη επί της ουσίας για το σώμα μας. Να μάθουμε να το ακούμε, να του μιλάμε, να αναγνωρίζουμε πότε και με τι κουράζεται, έτσι να του δίνουμε την ξεκούραση που έχει ανάγκη. Το σώμα μας έχει μέσα του όπως έχουμε πει σοφία. Με αυτή τη σοφία πάντα θα βρει τον τρόπο να μας δείξει ότι πατάμε «γκάζι» και έχουμε ξεχάσει το φρένο. Δηλαδή ότι η «ταχύτητα» που το έχουμε βάλει να «τρέχει» όλη μέρα, μας ξεπερνά.
Θα μας δώσει τα σημάδια του με ένα ατύχημα μικρό, με έναν πόνο στη μέση, με έναν πυρετό. Τότε εκείνη την ώρα το σώμα μας επικοινωνεί μαζί μας και μας οδηγεί αν το ακούσουμε. Όταν το ατύχημα έχει να κάνει με τα πόδια μας, σημαίνει ότι τα βήματα που κάνουμε μέσα στη μέρα μας είναι πολλά και έτσι χρειαζόμαστε να εγκαταλείψουμε κάποια πράγματα ή να ζητήσουμε την βοήθεια των ανθρώπων μας. Όταν το ατύχημα είναι στο χέρι μας σημαίνει ότι έχουμε αναλάβει πολλά. Όταν είναι η μέσα μας σημαίνει ότι έχουμε σηκώσει πολύ βάρος με πολλά και διάφορα που δεν μας ανήκουν. Γενικά λοιπόν όταν ρωτήσουμε το σώμα μας, τι μήνυμα μας δίνει, εκείνο θα μας μιλήσει, θα μας πει. Από εκείνη την στιγμή και μετά θα έχουμε τον καλύτερο συνεργάτη που είχαμε ποτέ. Γιατί το σώμα μας ως αυθεντικό αποτύπωμα που μέσα σε αυτό κατοικεί η ψυχή μας ξέρει ακριβώς το μέχρι που και θα μας το πει. Η φιλοσοφία είναι ένας δρόμος που ρέει στο αίμα μας, οπότε ήρθε η ώρα να την ενεργοποιήσουμε υπέρ μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου