Τα πράγματα είναι δύσκολα αυτή την εποχή, για πολύ κόσμο. Κάτι οι συνηθισμένες δυσκολίες της ζωής, κάτι η οικονομική κρίση, καθένας έχει να αντιμετωπίσει πολλά. Η άμεση αντίδραση των περισσότερων ανθρώπων είναι να στρεσαριστούν, να αγχωθούν, να στεναχωρηθούν, να εκνευριστούν, να φοβηθούν, να αμφισβητήσουν την ικανότητά τους ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν στη δύσκολη αυτή κατάσταση.
Συνήθως βλέπουμε το πρόβλημα μπροστά μας ως ένα εμπόδιο στο μονοπάτι της ευτυχίας μας, οπότε θέλουμε να το κλωτσήσουμε και να το παραμερίσουμε το δυνατόν συντομότερο. Με αυτό τον τρόπο, όμως, εμπλεκόμαστε ακόμα περισσότερο με το πρόβλημα, γινόμαστε ένα με αυτό και, τελικά, καταλήγουμε να παλεύουμε περισσότερο με την ιδέα ότι υπάρχει ένα πρόβλημα παρά με το ίδιο το πρόβλημα.
Τι θα συνέβαινε αν, αντί να παλεύουμε εναντίον του προβλήματος το αποδεχόμασταν, το αγκαλιάζαμε και αρχίζαμε να το επεξεργαζόμαστε και να δουλεύουμε με αυτό;
Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι ή χαρούμενοι που έχουμε πρόβλημα! (αν και, πολλές φορές, αφού έχει λυθεί ένα πρόβλημα που είχαμε, θεωρούμε ότι καλά που προέκυψε, γιατί μας έδειξε έναν δρόμο ή μια εξέλιξη που ούτε καν τη φανταζόμασταν!).
Η ιδέα είναι απλή: καθόμαστε ήρεμα, δεχόμαστε ότι υπάρχει το συγκεκριμένο πρόβλημα, αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε δυνατότητα να το αντιμετωπίσουμε με κάποιον τρόπο (μπορεί να μην είναι εμφανής άμεσα), αρχίζουμε να εξετάζουμε τρόπους διαχείρισης του προβλήματος, και ΔΕΝ πελαγοδρομούμε θρηνώντας την ύπαρξη του προβλήματος.
Βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς τελικά φτάνουν στην επίλυση του προβλήματος, οπότε αυτό που προτείνω είναι να προσπεράσουμε το στάδιο της γκρίνιας και της μιζέριας πριν φτάσουμε στη λύση και να προχωρήσουμε κατευθείαν στο στάδιο της σκέψης για τη διαχείριση του προβλήματος. Έπειτα, καλό θα είναι να θυμόμαστε ότι κάποια προβλήματα, ενώ μπορεί να μην έχουν άμεση ή οριστική λύση, μπορούν όμως να φτάσουν σε ένα καλό σημείο διαχείρισης-εξισορρόπησης.
Πόση στεναχώρια, άγχος, και προβλήματα υγείας γλιτώνουμε όταν απλώς δεχτούμε την ύπαρξη του προβλήματος και διαβεβαιώσουμε τον εαυτό μας ότι, όσο και αν φοβόμαστε ή ανησυχούμε αυτή τη στιγμή μπορούμε να διαχειριστούμε το πρόβλημα, ό,τι και να είναι, ακόμα και αν δεν είμαστε προς στιγμήν σίγουροι.
Η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερο εμπλεκόμαστε με την ιδέα του «πω, πω, τι φοβερό είναι αυτό το πρόβλημα» τόσο πιο πιθανό είναι να υποστούμε τις συνέπειες της πίεσης αυτής στην ψυχική και σωματική μας υγεία. Όταν όμως πούμε στον εαυτό μας «Δεν το θέλω αυτό το πρόβλημα. Δεν το δέχομαι» ήδη μπαίνουμε στη διαδικασία να το σμικρύνουμε και αποποιούμαστε τη διαδικασία αντιπαράθεσης απέναντι στο πρόβλημα. Με άλλα λόγια, όταν παύουμε να το αναμασάμε και να κλαιγόμαστε, ανοίγει ο δρόμος για να βρούμε απαντήσεις και λύσεις.
Και ας μη ξεχνάμε, βέβαια, ότι το να εθελοτυφλούμε ή να αναβάλουμε την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που μας απασχολεί, δεν ωφελεί σε τίποτα, αλλά, αντίθετα, συμβάλλει στην επιδείνωση ή μεγέθυνση του προβλήματος.
Τι ακριβώς να κάνετε….
Φανταστείτε το πρόβλημά σας. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι είστε δυνατό και ικανό άτομο και ότι έχετε την υποστήριξη συγγενών, φίλων και μιας ανώτερης δύναμης στην προσπάθειά σας να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα.
Τι είναι προτιμότερο; Να πείτε «αδύνατο, είναι πολύ άσχημα τα πράγματα, ακατόρθωτο» ή «όντως, τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά μπορώ να τα αντιμετωπίσω και σιγά-σιγά θα βρω τη λύση»;.
• Αλλάξτε τον τρόπο σκέψης σας. Διαβάστε βιβλία και άρθρα αυτοβοήθειας, αναζητήστε τις συμβουλές ειδικών κοκ. Αυτές οι πηγές θα σας βοηθήσουν να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης σας, διδάσκοντάς σας να εντοπίζετε τις αιτίες και τα αποτελέσματα του τρόπου σκέψης σας και δείχνοντάς σας πώς να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης σας.
• Εστιάστε σε λύσεις και όχι σε προβλήματα. Αντί να αναλώνεστε σε περιγραφή του προβλήματος, εντοπίστε πιθανές λύσεις ή τρόπους διαχείρισής του, καθώς και τα οφέλη που θα έχετε όταν το ξεπεράσετε.
• Εμπιστευθείτε τις ικανότητες και τις δυνάμεις σας να ξεπεράσετε τις δυσκολίες, την αρνητική κριτική ή τα αρνητικά σχόλια των άλλων. Μάθετε να λέτε θετικά πράγματα στον εαυτό σας και εντρυφείστε στη δύναμη των θετικών επιβεβαιώσεων.
• Δείξτε επιμονή και υπομονή στην υπερπήδηση εμποδίων και μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια.
• Επιδείξτε αυτοπειθαρχία και συγκέντρωση. Αυτές είναι δύο ιδιαίτερα σημαντικές αρετές για την πραγμάτωση της επιτυχίας. Όλοι θέλουν να τα επιτύχουν, αλλά λίγοι τα καταφέρνουν, διότι λίγοι καλλιεργούν την αυτοπειθαρχία και τη συγκέντρωση που απαιτούνται για την επιτυχία. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά άνθρωποι έξυπνοι, ταλαντούχοι, ικανοί δεν τα καταφέρνουν, αν δεν έχουν αυτοπειθαρχία και συγκέντρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου