Λονδίνο
Φρικτά σημάδια τερηδόνας που ανακαλύφθηκαν σε ανθρώπινα δόντια της Εποχής του Λίθου στο Μαρόκο μαρτυρούν ότι ο άνθρωπος άρχισε να υποφέρει από πονόδοντο πριν από την εποχή της γεωργίας και των άφθονων υδατανθράκων.
Τα ευρήματα
Ερευνητές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου εξέτασαν τα οστά κυνηγών-τροφοσυλλεκτών που βρέθηκαν στο Σπήλαιο των Περιστεριών στο ανατολικό Μαρόκο, μια σπηλιά που κατοικήθηκε για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.
Η μελέτη εξέτασε την κατάσταση των δοντιών σε 52 σκελετούς που χρονολογούνται στα 13.700 έως τα 15.000 χρόνια. Μόνο τρεις σκελετοί δεν παρουσίαζαν σημάδια τερηδόνας, ενώ στους υπόλοιπους τα περισσότερα δόντια έφεραν τρύπες.
Πολλοί από τους προϊστορικούς κατοίκους της σπηλιάς πρέπει να είχαν ζήσει αγωνιώδεις στιγμές όταν η τερηδόνα έφτανε στη ρίζα του δοντιού και προκαλούσε απόστημα -σε αυτή την περίπτωση η λοίμωξη προκαλεί αφόρητο πόνο καθώς πιέζει το κόκαλο. Το οστό της σιαγόνας τελικά τρυπά και το απόστημα αποστραγγίζεται στους γύρω ιστούς, όμως ο πόνος παραμένει μέχρι το νεύρο του δοντιού να νεκρωθεί εντελώς.
Προιστορική τερηδόνα
Τα ευρήματα, τα οποία παρουσιάζονται στην αμερικανική επιθεώρηση «PNAS», είναι μάλλον ασυνήθιστα στο χώρο της παλαιοανθρωπολογίας. Η τερηδόνα είναι πολύ σπάνια σε σκελετούς ηλικίας μερικών δεκάδων χιλιάδων ετών, και πολλοί επιστήμονες πίστευαν ότι οι ανθρώπινες σιαγόνες έμειναν υγιείς μέχρι την ανακάλυψη της γεωργίας πριν από περίπου 10.000 χρόνια, οπότε το άμυλο έγινε η κύρια πηγή τροφής.
Οι σκελετοί από το Μαρόκο ανήκουν σε κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες που έζησαν πολύ πριν φτάσει στην Ευρώπη η τεχνολογία της γεωργίας. Τι ήταν αυτό που τους προκάλεσε τόσο σοβαρά προβλήματα στοματικής υγείας; Πιθανότατα ήταν τα γλυκά βελανίδια που κατανάλωναν σε μεγάλες ποσότητες, μαζί με σαλιγκάρια, φιστίκια και κουκουναρόσπορο.
Τα βελανίδια, εκτιμούν οι ερευνητές, πιθανότατα μαγειρεύονταν, οπότε μετατρέπονταν σε έναν κολλώδη χυλό που έμενε πάνω στα δόντια και επέτρεπε την ανάπτυξη μικροβίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου