Μια φορά εγώ, ο Διόστρατος, κουρασμένος από τα ατελείωτα παιχνίδια του ανήσυχου μυαλού μου, και μη βρίσκοντας απαντήσεις στα ερωτήματα, που με βασάνιζαν, ξάπλωσα και έκλεισα τα μάτια μου, επιθυμώντας να κοιμηθώ, με την ελπίδα, ότι το «αρχέγονο και γνωρίζον τα πάντα υποσυνείδητο», θα μου αποκαλύψει την απάντηση. Όταν πια είχα αποκοιμηθεί, ενώπιόν μου παρουσιάστηκε μια οντότητα ντυμένη σε γαλανόλευκα ρούχα, η οποία ακτινοβολούσε ένα δυνατό, αλλά ευχάριστο για τα μάτια φως. Αυτή η οντότητα μου είπε:
- Διόστρατε! Ήλθα να σε βοηθήσω. Μετά απʼ αυτό που θα σου πω, εσύ θα πάψεις να βασανίζεσαι, εάν βέβαια θα θελήσεις να καταλάβεις... δηλαδή να συνειδητοποιήσεις.
- Ποιος είσαι;- ρώτησα.
- Είμαι ο Πυθαγόρας ο Σάμιος.
- Και πως βρέθηκες εσύ εδώ; Αφού εσύ είσαι στον Ουρανό...
- Πες μου, Διόστρατε- υπάρχουν εμπόδια για τα πνεύματα;
- Δεν υπάρχουν...
- Βλέπεις, Διόστρατε, για μένα εμπόδια δεν υπάρχουν, εγώ μπήκα στο μυαλό σου και τώρα μιλάω μαζί σου... Μπορώ να σε βοηθήσω, αλλά εσύ πρέπει να κάνεις κάτι...
- Τι πρέπει να κάνω για σένα για να με βοηθήσεις;
- Τίποτε δεν πρέπει να κάνεις για μένα- δεν μου χρειάζεται, κάτι πρέπει να κάνεις για τον εαυτόν σου...
- Και τι πρέπει να κάνω;
- Μόνον ένα πράγμα- να θελήσεις να καταλάβεις... και μετά να βιώσεις- μόνον τότε η πληροφορία θα αφομοιωθεί για πάντα, θα γίνει δική σου και κανείς δεν θα έχει την δυνατότητα να σου την αφαιρέσει. Μόνον τότε η γνώση σου θα αποκτήσει την δύναμη. Μόνον τότε αυτή θα έχει αξία. Η πλειοψηφία των ανθρώπων απλά γνωρίζουν, οι σοφοί όμως είναι λίγοι σ΄ αυτόν τον κόσμο.
- Είμαι έτοιμος να σε ακούσω, Πυθαγόρα.
-Πες μου, Διόστρατε, τι είναι η γήινη ζωή;
- Δεν ξέρω….
- Τότε πες μου, τι θέλεις να προλάβεις να κάνεις σ΄ αυτήν την γήινη ζωή, την οποία δεν γνωρίζεις;
- Να πω την αλήθεια, ούτε και αυτό το ξέρω.
- Θυμάσαι, Διόστρατε, τι σας έχει πει ο μέγας Σωκράτης;
- Αυτός πολλά μας έχει πει, μα εσύ τι εννοείς;
- Ο Σωκράτης είπε κάποτε: «Ένα ξέρω, ότι τίποτε δεν ξέρω»...
- Εντάξει, τότε πες μου, Πυθαγόρα, τι είναι η γήινη ζωή;
- Όταν ήμουν ενσαρκωμένος στην Γη, είπα κάποτε, ότι οι Αριθμοί κυβερνούν τον κόσμο. Γιʼ αυτό, για καταλάβει κανείς τι είναι η γήινη ζωή- πρέπει να χρησιμοποιήσει την δύναμη των Αριθμών. Στους Αριθμούς κρύβεται η αλήθεια, Διόστρατε.
- Εξήγησε το μου, Πυθαγόρα.
- Εντάξει λοιπόν, θα σου δείξω την παντοδυναμία των Αριθμών, που κυβερνούν το Σύμπαν και καμία δύναμη δεν μπορεί να τους αντισταθεί, εκτός του Υπερτάτου. Μάθε, Διόστρατε, ότι οι Αριθμοί εκτελούν την Βούληση του Θεού.
- Θέλεις να πεις, ότι οι Αριθμοί είναι ζωντανοί;
- Είναι πιο ζωντανοί απʼ όλους τους ζωντανούς- είναι οι Παντοδυναμίες, Διόστρατε! Μάθε, ότι ο Αριθμός και το ψηφίο δεν είναι το ίδιο πράγμα.
-Πως δεν είναι το ίδιο πράγμα; Εξήγησε το μου αυτό.
- Ο Αριθμός είναι πνεύμα, μια συγκεκριμένη Δύναμη. Το ψηφίο- είναι τα γήινα ρούχα αυτής της Δύναμης, αλλά όχι η καθεαυτού Δύναμη. Έτσι, όπως και εσύ- είσαι μια συγκεκριμένη ενσαρκωμένη ψυχή, που παρουσιάζεται φαινομενικά ως Διόστρατος. Διόστρατος- είναι μόνο ένα όνομα, ανάμεσα σε χιλιάδες ονόματα… Εσύ και το όνομά σου- δεν είστε το ίδιο πράγμα!
- Δηλαδή εγώ είμαι κάποιος αριθμός, και το όνομά μου- κάποιο ψηφίο;
- Κατά κάποιον τρόπο- ναι. Μάθε, Διόστρατε, ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται ένας αριθμός προς το Ενιαίο- τόσο πιο πνευματικός είναι, τόσο πιο ισχυρό είναι.
Όσο πιο μακριά βρίσκεται ένας αριθμός από το Ένα- την Μονάδα,- τόσο πιο υλικός είναι, τόσο ασθενέστερος γίνεται. Οι πράξεις, που αυξάνουν τους Αριθμούς: η πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός- είναι οι Δυνάμεις, που σε οδηγούν στην Ύλη και σε απομακρύνουν από το Ένα. Οι πράξεις, που μειώνουν τους Αριθμούς: η αφαίρεση και η διαίρεση- σε απελευθερώνουν από την ύλη και σε προσεγγίζουν προς το Ένα. Και τώρα είναι ο καιρός να σου δείξω με την βοήθεια των αριθμών τι είναι η γήινη ζωή. Πρώτα απάντησε μου: πόσα χρόνια ζωής στην καλλίτερη περίπτωση αφήνονται στον άνθρωπο από Πάνω για μια γήινη ενσάρκωση;
- Νομίζω, 80 χρόνια.
- Και πόσες ημέρες έχει ένας χρόνος, Διόστρατε;
- 365 μέρες.
- Τότε πολλαπλασίασε τις 365 μέρες ενός χρόνου σε 8 0 χρόνια για να δεις πόσες μέρες αφήνονται στην ψυχή να περάσει την μία γήινη ενσάρκωση.
- 365 Χ 8 0 = 29200 μέρες.
- Ας πούμε για λόγους στρογγυλοποίησης και καλύτερης κατανόησης- 30.000 μέρες. Όλη σου η ζωή σε μια ενσάρκωση στην καλλίτερη περίπτωση περιορίζεται σε 30.000 μέρες μόνον... Είσαι για 30.000 μέρες εδώ, Διόστρατε!
- Θεέ μου!!! Είναι τόσο λίγο!
- Διόστρατε, και αν σου δώσουν 60.000 η 120.000 μέρες- εσύ πάλι θα επαναλάβεις αυτήν την γήινη φράση: «είναι τόσο λίγο!». Λοιπόν, είμαστε εδώ μόνον για 30.000 μέρες. Και τώρα πες μου- πόσο εσύ κοιμάσαι στην διάρκεια της μιας ζωής;
- Περίπου το ένα τρίτο της ζωής.
- Τότε αφαίρεσε, Διόστρατε από τις 30.000 μέρες ζωής το ένα τρίτο, δηλαδή τις 10.000 μέρες ύπνου. Θα είναι οι μέρες της ασυνείδητης ζωής σου, οι υπόλοιπες μέρες θα είναι η σχετικώς συνειδητή ζωή η το ίδιο ασυνείδητη, όπως στην πλειοψηφία των ανθρώπων. Και αν διαιρέσεις αυτές τις 10.000 μέρες στο 365- θα ξέρεις, πόσα χρόνια εσύ κοιμάσαι στην διάρκεια της μιας ζωής.
- Πυθαγόρα! Μου βγαίνουν περίπου 27 χρόνια ύπνου σε μια ζωή!!!
- Αυτά τα χρόνια είναι χαμένα για σένα και για όλους ανεξαιρέτως από την συνειδητή ζωή, Διόστρατε. Λοιπόν, μας μένουν μόνον οι 20.000 μέρες ζωής για την συνειδητότητα και αν διαιρέσεις αυτές σε 365- μας μένουν περίπου 55 χρόνια ζωής για την συνειδητή ζωή. Μόνον 55 χρόνια για μια γήινη ενσάρκωση, Διόστρατε.
- Ναι, έτσι προκύπτει, Πυθαγόρα...
- Τώρα κατάλαβες, ότι οι Αριθμοί κυβερνούν τον κόσμο;
- Θέλω δεν θέλω, τώρα καταλαβαίνω...!
- Τώρα καταλαβαίνεις, ότι οι αριθμοί είναι οι Παντοδυναμίες, Διόστρατε;
- Τώρα τα πάντα καταλαβαίνω...
- Και τώρα ας δούμε, Διόστρατε, πόσα τοις εκατό χαράς και πόνου αντιστοιχούν σε μια ζωή η σε μια ενσάρκωση στην Γη- δώσε ο ίδιος τους αριθμούς.
- Θα έλεγα στην ακραία περίπτωση- 20% αντιστοιχούν στην χαρά και 80% στον πόνο και την πίκρα.
- Και τώρα ο ίδιος μέτρησε από τις 20.000 μέρες η τα 55 χρόνια συνειδητής ζωής: πόσες μέρες η χρόνια αντιστοιχούν σʼ αυτά τα 20%.
- Θεέ μου! Αντιστοιχούν μόνον 4000 μέρες η 11 χρόνια σχετικής χαράς μόνο για μια ενσάρκωση!!!
- Ακριβώς, Διόστρατε! Μόνον 4000 μέρες η 11 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση.
- Και τώρα μέτρησε- πόσα χρόνια η πόσες μέρες πίκρας αντιστοιχούν στο 80% ;
- Μου βγαίνουν 16.000 μέρες περίπου η 44 χρόνια για την πίκρα από τα εναπομείναντα σε μας 55 χρόνια συνειδητής ζωής. Πυθαγόρα! Είναι να τρελαίνεσαι!!!
- Συνειδητοποίησε τα πάντα, Διόστρατε με την βοήθεια των αριθμών- αυτοί κυβερνούν τον κόσμο! Αυτόν τον φθαρτό και προσωρινό κόσμο, για να δείξουν σε σένα και σʼ όλους εσάς όλην την ματαιοδοξία σας και την τύφλα σας. Αξίζει άραγε, μετά απʼ αυτό, που έχεις συνειδητοποιήσει, να αυξάνεις τις μέρες τις πίκρας στον εαυτό σου και στους άλλους σε μια έτσι κι αλλιώς λίγη ζωή, όπως ο ίδιος βεβαιώθηκες μόλις τώρα;
- Όχι Πυθαγόρα, δεν αξίζει. Όντως, είμαστε τρελοί... Και μεγάλοι αμαρτωλοί…
- Όσο πιο πολύ βυθίζεσαι στην αμαρτία, Διόστρατε- τόσο πιο πολύ σου βραχύνουν την ζωή.
- Όμως η σύγχρονη επιστήμη, Πυθαγόρα, πέτυχε την αύξηση των ημερών ζωής για τους ανθρώπους, εδώ εσύ μάλλον δεν έχεις δίκαιο.
- Η δική σου η σύγχρονη επιστήμη πέτυχε την αύξηση των ημερών της πίκρας και του πόνου σε μια ζωή, Διόστρατε! Με τέτοιο τρόπο σκέψης εσείς δεν θα πετύχετε την αύξηση των ημερών της χαράς και της ευτυχίας σε μια ζωή, αλλά μόνον την αύξηση ημερών της πίκρας και της δυστυχίας σε μια ζωή. Και αυτό εσύ θέλεις να ονομάσεις ζωή, Διόστρατε;
- Πάλι έχεις δίκαιο, Πυθαγόρα. Αυτή δεν είναι ζωή- είναι η γελοιογραφία, η ειρωνεία και η ταπείνωση της ζωής... είμαστε δολοφόνοι και ταυτοχρόνως- αυτόχειρες.
- Ο πραγματικός σας μοναδικός φίλος είναι ο Θάνατος. Είναι η μόνη για σας Πραγματικότητα μέχρι που να συνειδητοποιήσετε τους εαυτούς σας, δηλαδή μέχρι να γνωρίσετε τους εαυτούς σας.
- Και πως μπορείς να συνειδητοποιήσεις τον εαυτόν σου, Πυθαγόρα;
- Τον εαυτόν σου μπορείς να συνειδητοποιήσεις μόνον με την Αγάπη, Διόστρατε.
Με την καθαρή, την αμόλυντη, την Θεϊκή άνευ όρων Αγάπη και με τίποτε άλλο.
Μόνον τότε θα σε αφήσουν να δεις την Πραγματικότητα- την Όντως Αλήθεια.
Το θέλετε η δεν το θέλετε- μα θα έλθει η στιγμή, όταν θα σας οδηγήσουν στο φοβερό δίλημμα: Αγάπη η Θάνατος, Ζωή η Εξαφάνιση. Θα υποχρεωθείτε να επιλέξετε ένα από τα δύο.
- Μου έκανες ένα μάθημα αριθμητικής, γεμάτο φρίκη, Πυθαγόρα.
- Σου έκανα ένα ζωντανό και πραγματικό μάθημα αριθμητικής, Διόστρατε. Ο φόβος- είναι το αίσθημα της ενοχής για την αμαρτία του παρελθόντος. Να θυμάσαι τον Σωκράτη: ο φόβος κατοικεί μόνο στις αμαρτωλές ψυχές και σε κανέναν άλλον. Να θυμάσαι την αριθμητική μας και με την βοήθεια των αριθμών προσπάθησε να συνειδητοποιήσεις τον εαυτόν σου και τον προορισμό σου σʼ αυτήν την Γη. Να θυμάσαι, ότι ήλθες εδώ για λίγες μέρες μόνο, ελέω των Αριθμών...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου