Σου δίνεται απλόχερα από την πρώτη στιγμή της ζωής σου.
Εσύ το κλωτσάς, το θεωρείς δεδομένο, δεν το αναγνωρίζεις, το αμφισβητείς.
Έρχεται όμως η στιγμή που το θεωρείς απόλυτη και αναγκαία συνθήκη για να είσαι ευτυχισμένος…
Τί είναι αυτό;
Είναι η αγνή άδολη αγάπη.
Η αληθινή απλή παντοτινή αγάπη.
Από μέσα σου προς τα έξω και από τους άλλους προς εσένα.
Αγάπη χωρίς όρια, χωρίς περιορισμούς, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς συμφέροντα και ανασφάλεια.
Αγάπη για το ταξίδι, σε όλο το ταξίδι και όχι με αυτοσκοπό τον προορισμό.
Αγάπη που προκαλεί την ανώτερη δόνηση, αυτή της πληρότητας.
Αυτή που σε κάνει να υπάρχεις και να ταξιδεύεις στο χρόνο ανεβαίνοντας χωρίς να νιώθεις ότι πνίγεσαι…
Δίχως να πανικοβάλλεσαι κάθε στιγμή και να χάνεις λίγα λίγα από τα κύτταρα σου βιώνοντας έτσι πολλούς μικρούς θανάτους, οι περισσότεροι από τους οποίους προκαλούνται με δική σου ευθύνη από μέσα… (-αν όχι όλοι τους-)…
Είναι θέμα δικής σου απόφασης να βλέπεις καθαρά.
Κι αν κάπου, κάποιος δεν είναι έτοιμος ή δεν θέλει να λάβει, μην πονάς, έτσι είναι η μορφή του χωροχρόνου στο σύμπαν. Ποικίλουν οι ενέργειες, τα σώματα και οι διαθέσεις.
Δεν φταις εσύ για την απόρριψη.
Δεν φταις εσύ αν κάποιος επέλεξε άλλο δρόμο κι ας πιστεύεις εσύ ότι έκανε λάθος.
Φταις όμως αν επιμένεις να μην βλέπεις, φταις αν υποφέρεις φθείρεσαι και πληγώνεσαι περιμένοντας το τραίνο να περάσει από ένα μέρος δίχως γραμμές και δίχως σταθμό.
Μέσα σου βαθιά ξέρεις!
Ακόμα κι αν όμως δεν είσαι σίγουρος γιατί “έχασες τη μπάλα”, κλείστα ΟΛΑ, κατέβασε τα ρολά και μίλα με τον εαυτό σου. Δες, άκου, νιώσε ξανά και ξανά την πραγματικότητα.
Είσαι ο άρχων των λαθών και των συναισθημάτων σου.
Ναι των λαθών σου! Είναι απαραίτητα για να ζεις και να ανέβεις.
Αν δίνεις αγάπη και λαμβάνεις πόνο, το πιθανότερο είναι ότι έχεις κάνει λάθος.
Όχι που έδωσες, αλλά που ενώ βρέθηκες σε “λάκκο “… “δίνη “… “γκρεμό “…
Δεν έχει σημασία γιατί βρέθηκες, γεγονός είναι ότι συνέβη!
Βρες το….το “τι” και προχώρα στον Ήλιο.
Όσες φορές και αν έδυσε, όσα σύννεφα και όσες καταιγίδες κι αν τον κρύψουν, θα βρει τον τρόπο και τον χρόνο να φανεί.
Φρόντισε να είσαι εκεί για να τον δεις… Μην τον χάσεις…
Κι αν τον έχασες, ήταν για όσο επέλεξες να υποφέρεις.
Αν αυτό είναι για πάντα, σου λέω ότι τα χρώματα στην άλλη πλευρά είναι διαφορετικά…
… Αλλά δεν είσαι εκεί γιατί ακόμα σκέφτεσαι τον ΗΛΙΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου