Διότι η αγωνία & η αδημονία το μπλοκάρουν.
Κάποια όμορφα μηνύματα τα κράτησες στο κινητό σου, σίγουρα. Εκείνα που σου έστειλαν οι φίλοι σου, οι αγάπες σου, οι συνεργάτες σου, εκείνα τα μηνύματα με τα όμορφα λόγια που σου αλλάζουν την ψυχολογία. Ήθελαν να σου γράψουν πόσο τους έχεις λείψει, πόσο σημαντική είναι η παρουσία σου στη ζωή σου, πόσο υπέροχη φαίνεσαι στα μάτια τους.
Οι άνθρωποι δε θέλουμε πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι, όσο και αν ο καταναλωτισμός προσπαθεί να μας εθίσει στην λατρεία των υλικών πραγμάτων. Ο άνθρωπος τι θέλει; μία αγκαλιά, ένα χάδι, να ακούσει ένα «μου έλειψες», ένα «σ’ αγαπώ», ένα «πήρα να δω πώς είσαι».
Και εκείνη τη στιγμή, που αναζητάς κάτι για να χαμογελάσεις δυνατά, τότε σου έρχεται ειδοποίηση πως σου στάλθηκε μήνυμα. Και τα όμορφα λόγια του, σα σαϊτιά σου τρυπούν την καρδιά και αισθάνεσαι τόσο αγαπητή, τόσο όμορφη, τόσο ζωντανή.
Πάντοτε διαβάζω τα πιο αγαπημένα μου μηνύματα, τα θεωρώ ένα φυλαχτό πολύτιμο. Δεν τα έχω σβήσει, ούτε πρόκειται και να το πράξω, ακόμα και αν το κινητό μου «γεμίζει». Γιατί με έκαναν να χαμογελάσω, να δω τη δύναμη της στιγμής η οποία τόσο εύκολα μεταβάλλεται, απόρροια της ίδιας της ζωής που είναι πάντοτε γεμάτη από ανατροπές.
Πάντοτε έρχεται το όμορφο όταν σταματάς να το περιμένεις, διότι η αγωνία και η αδημονία μπλοκάρουν την ευτυχία σου, δε σε αφήνουν να γευτείς αυτό που ονειρεύεσαι και τη στιγμή που θα είναι η καλύτερη για εσένα.
Έτσι είναι η ζωή, αρκεί μονάχα μία στιγμή για να σε γεμίσει χαρά ουσιαστική. Όχι ουτοπική χαρά τύπου «βγήκα έξω και γέλασα για λίγο», αλλά μετά επιστρέφω ξανά στα προβλήματά μου.
Έχεις και εσύ τέτοια μηνύματα, τέτοια γράμματα, τέτοιες σημειώσεις. Το ίδιο και εγώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου