Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν αξιοποιούν αυτές τις ιδιαίτερες ικανότητες που διαθέτουν και απλά επιβιώνουν στο αέναο του χρόνου δίχως αυτό το πολυπόθητο νόημα που όλοι ψάχνουμε;
Απαντήσεις δεν έχω, μήτε συμβουλές. Μονάχα αυτό που με έχει διδάξει η ζωή μου μέχρι τώρα μπορώ να σου αποκαλύψω με σιγουριά: Η πηγή αυτής της ανισορροπίας μεταξύ θέλω και ενεργειών μας στη ζωή βρίσκεται κρυμμένη βαθιά στον τρόπο σκέψης που αποκτήσαμε παιδιά.
Δυστυχώς, ζούμε σε μία κοινωνία που τα αληθινά «θέλω» της ψυχής και του πνεύματός μας βυθίζονται στην εκκωφαντική σιωπή των «πρέπει» και των επιταγών που η κοινωνία επιβάλλει. Τα όνειρα, οι βαθύτερες επιθυμίες της καρδιάς, οι πνευματικές ανησυχίες συνθλίβονται στην πρέσα της μαζοποίησης και του κοινωνικού γίγνεσθαι…
Για να είσαι κοινωνικά αποδεκτός πρέπει να ακολουθείς τις τάσεις της μόδας, να κάνεις ό,τι είναι κοινωνικά αρεστό, να είσαι καλός μαθητής, να μην φέρνεις αντιρρήσεις σε οτιδήποτε σου επιβάλλεται αλλά να υπακούς ακόμη και αν δεν συμφωνείς γιατί μόνο έτσι θα πετύχεις κάτι, να ακολουθείς σαν πρόβατο τις πολιτικές γραμμές που επιβάλλονται και γενικότερα να είσαι πιστός υπάκουος του «φαίνεσθαι» μίας τεράστιας κοινωνικής φούσκας που κάποια μέρα θα καταλάβεις ότι πρέπει να σπάσεις αλλά δυστυχώς μπορεί να είναι πολύ αργά..
Πού πήγε το πάθος; η ψυχή; Η αλήθεια που ο καθένας που κρύβει μέσα του; Οι ρηξικέλευθες ιδέες; Η διαφορετικότητα; Η ανιδιοτελής και αληθινή αγάπη; Η αθωότητα; Η μοναδικότητα; Πού πήγαν όλα αυτά; Μήπως χάθηκαν στη διαδρομή για μία προσπάθεια να δείξεις «νορμάλ» σε μία αλλοπρόσαλλη κοινωνία;
Άραγε αναρωτήθηκες ποτέ πόσο βασανιστικό είναι να προσπαθείς να ομογενοποιηθείς σε ένα μείγμα δίχως σύσταση; Γιατί για μένα μία κοινωνία που δεν επιτρέπει την ελευθερία έκφρασης στα μέλη της, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μείγμα που δεν έχει ισορροπημένη σύσταση και δεν θέλω να ομογενοποιηθώ ούτε καν να προσπαθήσω να το κάνω, σε ένα τέτοιο κάλπικο κόσμο.
Δεν θέλω να ζω υπό το καθεστώς των «πρέπει» και των ορίων που η κοινωνική «λογική» επιβάλλει. Είμαι ελεύθερος και αυτό σημαίνει πως θέτω εγώ τους ηθικούς φραγμούς, τα όριά μου, τις ροπές και τα όνειρά μου και κυρίως υπερασπίζω τη διαφορετικότητα και μοναδικότητά μου χωρίς ενοχές ή φόβο. Κανένας δεν μπορεί να μου πει πώς θα ζήσω για να 'μαι αποδεκτός κοινωνικά, τί πρέπει να με κάνω να νιώθω ευτυχισμένος, πώς πρέπει να ντύνομαι, τί αξίες πρέπει να υιοθετώ, τί ενδιαφέροντα πρέπει να έχω, τί επάγγελμα θα ακολουθήσω, ποιον και πώς θα αγαπάω.
Η ψυχή μας έχει όλες τις απαντήσεις. Το θέμα είναι να μην της κλείνουμε στο στόμα απλά και μόνο από φόβο ή αδυναμία μην τυχόν και δεν ταιριάξουμε στο κοινωνικό σύνολο. Η μεγαλύτερη ευλογία σε αυτή τη ζωή είναι ΝΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ. Να ακούς την αλήθεια σου και να ζεις όπως εσύ θες. Να ερωτεύεσαι και χορεύεις στη μελωδία της παιδικότητας και αγνότητας που ο αληθινός έρωτας έχει, να αγαπάς τον εαυτό σου, φίλε μου... ναι, ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ… χιλιοειπωμένο αλλά ίσως η πιο σοφή διαπίστωση που έχει κάνει ποτέ ο άνθρωπος για τον εαυτό του…
Δεν χρειαζόμαστε οδηγίες και πλάνα για να ζήσουμε. Χτίσε το δικό σου οικοδόμημα με θεμέλια τις αξίες, τα ιδανικά, τα «θέλω» και τα «αγαπώ» που ΕΣΥ διαθέτεις και ΟΧΙ που σου επιβάλλει το κοινωνικό γίγνεσθαι. Βρες τη δική σου ισορροπία, άφησε πίσω σου οτιδήποτε σε κρατά δέσμιο, απαλλάξου από ενοχές και φόβους, επιστράτευσε τις δυνάμεις σου, πάτησε τα όρια σου, αγάπησε αληθινά, ερωτεύσου τη ζωή σου και γίνε ελεύθερος!
Όλοι κάναμε και κάνουμε λάθη. Όλοι μπορεί να καταπατήσαμε κάποια από τα θέλω μας σε κάποια φάση της ζωής μας ακολουθώντας την πεπατημένη οδό που οι δικοί μας άνθρωποι και η κοινωνία γενικότερα μας πρότειναν ως «σωστή» αλλά αλήθεια, πιστεύεις ότι μπορεί κάποιος να ορίσει τί είναι «σωστό» και τί όχι στη δική σου ζωή;
Χάραξε τη δική σου μοναδική πορεία, εξέφρασε τις ρηξικέλευθες ιδέες σου, δώσε αγάπη εκεί που εσύ νιώθεις ότι αξίζει να δώσεις, ζήσε ελεύθερος από τα δεσμά του «φαίνεσθαι», αποκάλυψε τη ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ σου και είμαι σίγουρη ότι θα νιώσεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου.
Είναι χρέος δικό μου, δικό σου, όλων μας να υπερασπίσουμε τη διαφορετικότητα μας και να αφήσουμε να λάμψει το ουράνιο τόξο που κρύβουμε μέσα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου