ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Οἰδίπους Τύραννος (1515-1530)

1515 ΚΡ. ἅλις ἵν᾽ ἐξήκεις δακρύων· ἀλλ᾽ ἴθι στέγης ἔσω.
ΟΙ. πειστέον, κεἰ μηδὲν ἡδύ. ΚΡ. πάντα γὰρ καιρῷ καλά.
ΟΙ. οἶσθ᾽ ἐφ᾽ οἷς οὖν εἶμι; ΚΡ. λέξεις, καὶ τότ᾽ εἴσομαι κλύων.
ΟΙ. γῆς μ᾽ ὅπως πέμψεις ἄποικον. ΚΡ. τοῦ θεοῦ μ᾽ αἰτεῖς δόσιν.
ΟΙ. ἀλλὰ θεοῖς γ᾽ ἔχθιστος ἥκω. ΚΡ. τοιγαροῦν τεύξῃ τάχα.
1520 ΟΙ. φὴς τάδ᾽ οὖν; ΚΡ. ἃ μὴ φρονῶ γὰρ οὐ φιλῶ λέγειν μάτην.
ΟΙ. ἄπαγέ νύν μ᾽ ἐντεῦθεν ἤδη. ΚΡ. στεῖχέ νυν, τέκνων δ᾽ ἀφοῦ.
ΟΙ. μηδαμῶς ταύτας γ᾽ ἕλῃ μου. ΚΡ. πάντα μὴ βούλου κρατεῖν·
καὶ γὰρ ἁκράτησας οὔ σοι τῷ βίῳ ξυνέσπετο.

ΧΟ. ὦ πάτρας Θήβης ἔνοικοι, λεύσσετ᾽, Οἰδίπους ὅδε,
ὃς τὰ κλείν᾽ αἰνίγματ᾽ ᾔδει καὶ κράτιστος ἦν ἀνήρ,
ὅστις οὐ ζήλῳ πολιτῶν ἦν τύχαις ἐπιβλέπων,
εἰς ὅσον κλύδωνα δεινῆς συμφορᾶς ἐλήλυθεν.
ὥστε θνητὸν ὄντ᾽ ἐκείνην τὴν τελευταίαν ἰδεῖν
ἡμέραν ἐπισκοποῦντα μηδέν᾽ ὀλβίζειν, πρὶν ἂν
1530 τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών.

***

ΚΡΕ. Φτάνουν οι καταρράκτες των δακρύων.
Να μπεις στο σπίτι μέσα τώρα.
ΟΙΔ. Είναι πικρό μα θα σ᾽ ακούσω.
ΚΡΕ. Κάθε καλό στην ώρα του.
ΟΙΔ. Θα πάω μέσα,
μα βάζω κι έναν όρο.
ΚΡΕ. Πες τον· θ᾽ ακούσω και θα το σκεφτώ.
ΟΙΔ. Να μ᾽ εξορίσεις.
ΚΡΕ. Αν είναι θέλημα θεού.
ΟΙΔ. Με μισούν οι θεοί.
ΚΡΕ. Τότε θ᾽ ακούσω την ευχή σου.
ΟΙΔ. Αλήθεια το λες;
1520 ΚΡΕ. Ματαίως δε μιλώ ποτέ.
ΟΙΔ. Πάρε με τότε, διώξε με.
ΚΡΕ. Προχώρει δίχως τα παιδιά.
ΟΙΔ. Μη μου τ᾽ αρπάξεις.
ΚΡΕ. Όλα δικά σου τα θες.
Κάποτε κέρδισες τα πάντα και τα ᾽χασες με μιας.
ΧΟΡ. Πολίτες της πατρίδας μου της Θήβας
κοιτάξτε τον Οιδίποδα,
των αινιγμάτων γνώριζε τη λύση,
μακρόθυμος και παντοδύναμος κυβέρνησε,
τον ζήλεψαν πολλοί· τον φθόνησαν πολλοί·
δίνη δεινή τον πήρε και τον βύθισε.
Ποτέ μη μακαρίζεις τους ανθρώπους,
πριν αντικρίσεις τη στερνή τους μέρα
και πριν το τέρμα της ζωής περάσουν,
1530 χωρίς να τους παιδέψουν βάσανα και πίκρες.